Three Imaginary Boys

Three Imaginary Boys – pierwszy album studyjny zespołu The Cure wydany w 1979 roku. W 1980 roku został wydany w USA, z nieznacznie zmienioną listą utworów, jako Boys Don't Cry.

Grupa szkolnych kolegów założyła zespół i niedługo potem podpisała kontrakt z wytwórnią Fiction. Pierwsze materiały z sesji pojawiły się już w 1976 roku. To do tej sesji należy niesłusznie kontrowersyjny „Killing an Arab” oparty na powieści Obcy (stranger). Początkowo utwór „Foxy Lady” (zaśpiewany przez Michaela Dempseya) był próbą dźwięku i nie miał pojawić się na albumie, lecz wytwórnia nalegała by jednak pojawił się na krążku; został jednak usunięty z amerykańskiego wydania płyty, Boys Don't Cry. Wytwórnia płytowa decydowała o wyglądzie okładki płyty oraz o tym, które piosenki miały się na niej znaleźć. Od tej pory Robert Smith zapewnił sobie całkowitą kontrolę nad kompozycją kolejnych płyt.

Album został ponownie wydany 29 listopada 2004 w Wielkiej Brytanii (7 grudnia w Stanach Zjednoczonych) i zawierał drugą płytę, na której ukazał się niewykorzystany materiał – utwory nagrane z Porlem Thompsonem, jeszcze pod wczesną nazwą zespołu, Easy Cure. Jest to jedyne wydanie luksusowe zespołu, które nie zawiera alternatywnych wersji wszystkich utworów z pierwszej płyty. W niektórych z książeczek (dodawanych do płyt) brakowało tekstów piosenek, które później były dostępne na stronie internetowej The Cure w formacie pdf. Wszystkie kopie od tamtego czasu zawierają prawidłowe książeczki.

Pierwszy singel, „Killing an Arab”, zostały usunięty z wydania luksusowego z powodu kontrowersji, które wywołał.

Planowano wydać płytę luksusową na początku 2004 roku (razem z Seventeen Seconds, Faith i Pornography), ale zostało to kilkakrotnie opóźnione i w rezultacie ukazała się ona pod koniec 2004 roku.

Istnieje też jednopłytowe wydanie. Zostało wydane 5 września 2005 w Wielkiej Brytanii i 28 marca 2006 w Stanach Zjednoczonych. Płyta zawiera oryginalny album, ale nie zawiera dodatkowej płyty. W niektórych krajach „Deluxe Edition” stała się przedmiotem kolekcjonerskim i została wycofana z produkcji. Została zastąpiona przez bardziej ekonomiczną wersję jednopłytową.

Wszystkie utwory, oprócz specjalnie oznaczonych, skomponowane przez Michaela Dempseya, Roberta Smitha i Lola Tolhursta.

1. „10.15 Saturday Night” – 3:42
2. „Accuracy” – 2:17
3. „Grinding Halt” – 2:49
4. „Another Day” – 3:44
5. „Object” – 3:03
6. „Subway Song” – 2:00
7. „Foxy Lady” (Jimi Hendrix) – 2:29
8. „Meathook” – 2:17
9. „So What” – 2:37
10. „Fire in Cairo” – 3:23
11. „It's Not You” – 2:49
12. „Three Imaginary Boys” – 3:17
13. Niezatytułowany (znany też jako „The Weedy Burton”, ukryty utwór) – 1:04

Album zawierał ukryty, końcowy utwór instrumentalny znany jako „The Weedy Burton”. Ten fakt nie został oficjalnie potwierdzony do czasu ponownego wydania płyty.

Pierwszy dysk zawiera oryginalny album. Jedyne różnice to dodanie „The Weedy Burton” jako trzynastego utworu i nieznaczna zmiana długości utworów. Wbrew oczekiwaniom, nie dołączono do wydania zremasterowanej wersji kontrowersyjnego singla Killing an Arab.

1. „10:15 Saturday Night” – 3:42
2. „Accuracy” – 2:17
3. „Grinding Halt” – 2:49
4. „Another Day” – 3:44
5. „Object” – 3:03
6. „Subway Song” – 2:00
7. „Foxy Lady” (Jimi Hendrix) – 2:29
8. „Meathook” – 2:17
9. „So What” – 2:39
10. „Fire in Cairo” – 3:23
11. „It's Not You” – 2:52
12. „Three Imaginary Boys” – 3:32
13. „The Weedy Burton” – 0:53

Drugi dysk zawiera trudno dostępne materiały z lat 1977–1979.

1. „I Want to Be Old” (SAV demo ze studia, październik 1977, wcześniej nie publikowane) – 2:36
2. „I'm Cold” (SAV demo ze studia, listopad 1977) – 3:21
3. „Heroin Face” (na żywo w The Rocket, Crawley, grudzień 1977, wcześniej dostępne na Curiosity) – 2:40
4. „I Just Need Myself” (PSL demo ze studia, styczeń 1978, wcześniej nie publikowane) – 2:14
5. „10:15 Saturday Night” (domowe demo Roberta Smitha, luty 1978) – 4:36
6. „The Cocktail Party” (domowe demo zespołu, marzec 1978, wcześniej nie publikowane) – 4:17
7. „Grinding Halt” (domowe demo zespołu, kwiecień 1978) – 3:31
8. „Boys Don't Cry” (Chestnut demo ze studia, maj 1978, wcześniej dostępne na Curiosity) – 2:45
9. „It's Not You” (Chestnut demo ze studia, maj 1978) – 3:16
10. „10:15 Saturday Night” (Chestnut demo ze studia, maj 1978) – 3:41
11. „Fire in Cairo” (Chestnut demo ze studia, maj 1978) – 3:42
12. „Winter” (nagrany w studio, nie został wydany na oryginalnej wersji albumu, październik 1978, wcześniej nie publikowane) – 3:46
13. „Faded Smiles” (znany też jako „I Don't Know”) (nagrany w studio, nie został wydany na oryginalnej wersji albumu, październik 1978, wcześniej nie publikowane) – 2:16
14. „Play with Me” (nagrany w studio, nie został wydany na oryginalnej wersji albumu, październik 1978, wcześniej nie publikowane) – 3:30
15. „World War” (publikowany na wczesnych kopiach Boys Don't Cry) – 2:38
16. „Boys Don't Cry” (publikowany też na Boys Don't Cry) – 2:37
17. „Jumping Someone Else's Train” (publikowany też na Boys Don't Cry) – 2:59
18. „Subway Song” (na żywo w Nottingham, październik 1979, wcześniej dostępne na Curiosity) – 2:27
19. „Accuracy” (na żywo w Nottingham, październik 1979) – 2:36
20. „10:15 Saturday Night” (na żywo w Nottingham, październik 1979) – 4:38

• Robert Smith – gitara, śpiew
• Michael Dempsey – gitara basowa, śpiew w utworze „Foxy Lady”
• Lol Tolhurst – perkusja
• Porl Thompson – gitara
• Chris Parry – producent
• David Dragon – ilustracje
• Connie Jude – ilustracje
• Mike Hedges – technik
• Michael J. Dutton – asystent
• Martyn Goddard – fotografia
• B. Smith – fotografia
• Bill Smith – projekt

Nagrane i zmiksowane w Morgan Studios, Londyn.