Topiramat – organiczny związek chemiczny, lek przeciwdrgawkowy (przeciwpadaczkowy), w 2012 roku zatwierdzony przez amerykańską Agencję Żywności i Leków (FDA) do leczenia (w skojarzeniu z fenterminą) otyłości. Wcześniej lek był stosowany w tym celu poza wskazaniami rejestracyjnymi.
Topiramat jest stosowany w leczeniu epilepsji u dzieci i dorosłych, początkowo stosowany był jako środek przeciwdrgawkowy. Jest wskazany do leczenia zespołu Lennoxa-Gastauta u dzieci (zaburzenie powodujące drgawki i opóźnienie rozwoju). FDA zatwierdziła go stosowania w celu zapobiegania migreny. Psychiatrzy używali topiramatu w leczeniu choroby afektywnej dwubiegunowej, choć dostępne wyniki badań nie potwierdzają możliwości jego zastosowania w każdej fazie tej choroby[5][6][7]. Jedne z ostatnich badań (opublikowane w 2010 roku) wskazują na korzyści terapeutyczne w leczeniu objawów zaburzeń osobowości typu borderline. Autorzy badań wskazują, że wnioski te wysunięto na podstawie jednych randomizowanych badań i należy je powtórzyć, aby je potwierdzić. Autorzy nie badali długofalowych skutków stosowania leku w tej jednostce chorobowej[8].
Topiramat był stosowany z sukcesem w terapii alkoholizmu[9], uzależnienia od metamfetaminy i kokainy[10][11] oraz otyłości[12][13] i przyrostu wagi wywołanej neuroleptykami[14][15]. Lek szeroko stosowany do leczenia migreny, w związku z wpływem na naczynia krwionośne mózgu. Jest stosowany w prewencji u pacjentów z atypową migreną. Rozszerza naczynia krwionośne mózgu, które były obkurczone w wyniku zwiększonego stężenia serotoniny. Stwierdzono wysoką efektywność leku u chorych na migrenę przy występowaniu nielicznych efektów ubocznych[16][17].
Lek jest w fazie badań klinicznych w kierunku zastosowania go w terapii zespołu stresu pourazowego (PTSD)[18]. Badania pilotażowe sugerują, że topiramat jest skutecznym lekiem przeciwdrgawkowym u noworodków[19]. Inne badania wskazują na użycie topiramatu jako skutecznego leku w terapii prewencyjnej leukomalacji okołokomorowej u wcześniaków z hipoksją okołoporodową[20].
Ostatnie badania kliniczne wskazują, że topiramat może mieć właściwości stabilizujące nastrój[21].
Inne zastosowania topiramatu poza wskazaniami oraz doświadczalne to terapia drżenia samoistnego, bulimii[22], zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych, rzucania palenia[23], idiopatycznego nadciśnienia śródczaszkowego[24] i klasterowego bólu głowy[25]. Topiramat nie wykazuje działania przeciwbólowego w neuropatii cukrzycowej (jest to jedyny rodzaj neuropatii, w którym wykonano adekwatne badania tego leku)[26].
Objawy niepożądane
Wyniki IV fazy badań klinicznych sponsorowanych przez GlaxoSmithKline wskazują, że zaburzenia funkcji poznawczych mogą być częstsze w przypadku stosowania topiramatu niż lamotryginy[27].
Podział objawów niepożądanych ze względu na częstość występowania[28][29][30][31]:
Działania niepożądane występujące bardzo często (częstość występowania >10%):
FDA powiadomiła lekarzy, że topiramat może spowodować ostrą krótkowzroczność i jaskrę wtórną zamkniętego kąta w małej podgrupie pacjentów regularnie przyjmujących topiramat[33]. Objawami niepożądanymi, które zazwyczaj rozpoczynają się w pierwszym miesiącu stosowania są niewyraźne widzenie oraz ból oczu. Zaprzestanie stosowania topiramatu może zatrzymać progresję uszkodzenia oczu oraz cofnąć zaburzenia widzenia.
Topiramat jest związany ze istotnym statystycznie zwiększeniem liczby samobójstw[34] oraz „myśli lub czynności samobójczych”, które są opisywane jako jeden z możliwych efektów ubocznych stosowania leku „u bardzo małej liczby osób, około 1 na 500”[35].
Stosowanie w ciąży i podczas karmienia piersią
Wstępne badania sugerują, że podobnie jak w przypadku kilku innych leków przeciwpadaczkowych, topiramat powoduje zwiększone ryzyko wad wrodzonych[36]. Fakt ten może mieć szczególne znaczenie dla kobiet stosujących topiramat w prewencji migreny. W marcu 2011 roku FDA przekazało informację pracownikom służby zdrowia i pacjentom o zmianie kategorii leku na D w związku ze zwiększonym ryzykiem rozwoju rozszczepu wargi i/lub rozszczepu podniebienia (rozszczepów jamy ustnej) u dzieci kobiet przyjmujących Topamax (topiramat) w trakcie ciąży[37].
Nie stosować leku w okresie karmienia piersią. Kobiety w wieku rozrodczym leczone topiramatem powinny stosować skuteczne metody antykoncepcji.
Wpływ na prowadzenie pojazdów
Lek może upośledzać zdolność do prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługi maszyn mechanicznych.
Interakcje
Topiramat wywołuje wiele interakcji typu lek-lek. Najczęstsze zostały przedstawione poniżej:
Induktory enzymów (np. karbamazepina) mogą zwiększać eliminację topiramatu, należy rozważyć ewentualną możliwość zwiększenia dawki topiramatu.
Topiramat może zwiększać stężenie fenytoiny w osoczu.
Topiramat sam w sobie jest słabym inhibitorem CYP2C19 i indukuje CYP3A4; w czasie terapii topiramatem zaobserwowano zmniejszenie stężenia estrogenu i digoksyny w osoczu. Może to redukować skuteczność doustnych środków antykoncepcyjnych (tabletek); rekomendowane jest stosowanie innych metod antykoncepcyjnych[38]. Nie wykazano wpływu topiramatu na wkładki domaciczne (spirale) czy hormonalne zastrzyki domięśniowe (Depo-Provera)[38].
Alkohol może powodować zwiększoną sedację i senność oraz zwiększone ryzyko wystąpienia drgawek.
Warunki lub terapie, które predysponują do rozwoju kwasicy metabolicznej, mogą być addytywne do efektu obniżenia stężenia wodorowęglanów przez topiramat[39].
W badaniach po wprowadzeniu do obrotu na rynek topiramatu zostały opisane objawy niepożądane w postaci anhydrozy i hipertermii; leki antymuskarynowe (takie jak trospium) mogą nasilać te zaburzenia.
Przedawkowanie
Przedawkowanie występuje rzadko. W większości przypadków wystąpiły tylko efekty minimalne lub umiarkowane przedawkowania. Opisane zostały również przypadki śmiertelne, jednakże były one wynikiem zatrucia wieloma lekami.
Objawy nie ograniczają się wyłącznie do wyżej wymienionych.
Nie istnieje swoiste antidotum. Stosuje się wyłącznie leczenie objawowe.
Wykrywanie w płynach ustrojowych
Stężenie topiramatu we krwi, surowicy lub osoczu może być oznaczone przy użyciu testów immunologicznych lub metodami chromatograficznymi w celu monitorowania leczenia, potwierdzenia zatrucia u osób hospitalizowanych, jak również w medycynie sądowej. Stężenia w osoczu są zazwyczaj niższe niż 10 mg/L podczas podawania terapeutycznego, ale mogą osiągać stężenia w zakresie 10–150 mg/L u ofiar przedawkowania leku[40][41][42].
Ostrzeżenia
Ludzie przyjmujący topiramat powinni wystrzegać się następujących czynników ryzyka:
Należy unikać czynności wymagających skupienia uwagi i koordynacji do momentu poznania wpływu leku na organizm pacjenta.
Topiramat może zaburzać regulację cieplną organizmu[35], szczególnie u dzieci. Zachować szczególną ostrożność przy stosowaniu podczas czynności powodujących zwiększenie temperatury ciała, takich jak duży wysiłek, ekspozycja na bardzo wysoką temperaturę lub odwodnienie.
Topiramat może powodować zaburzenia pola widzenia[43].
Topiramat może zmniejszać skuteczność doustnych leków antykoncepcyjnych zawierających estrogen.
Przyjmowanie topiramatu w pierwszym trymestrze ciąży może zwiększać ryzyko rozszczepu wargi/rozszczepu podniebienia u płodu[37].
Nie należy nagle przerywać stosowania topiramatu, ponieważ może to spowodować zwiększoną częstość napadów[44].
Chemicznie, topiramat jest monosacharydem z podstawnikiem sulfaminianowym związanym z fruktozą. Jest to dość niezwykła struktura chemiczna dla leku przeciwdrgawkowego.
Topiramat jest szybko wchłaniany po zażyciu doustnym. Większość leku (70%) jest wydalana z moczem w postaci niezmienionej. Pozostała część jest w znacznym stopniu zmetabolizowana w wyniku hydroksylacji, hydrolizy i glukuronidacji. W ludzkim organizmie zidentyfikowano sześć metabolitów topiramatu, z których żaden nie stanowi więcej niż 5% podanej dawki.
Dokładny mechanizm działania jest nieznany[44], ale cztery właściwości odpowiadają za skuteczność przeciwpadaczkową i przeciwmigrenową topiramatu tj. blokowanie kanałów sodowych zależnych od napięcia, zwiększenie aktywności kwasu gamma-aminomasłowego na niektóre podtypy receptorów GABA-A, antagonizm działania kwasu kainowego w zakresie pobudzania działania kwasu glutaminowego w obrębie receptora AMPA (kwas α-amino-3-hydroksy-5-metyloizoksazolo-4-propionowy)/kwas kainowy oraz hamowanie anhydrazy węglanowej, szczególnie izoenzymu II i IV.
Możliwe jest jego wykorzystanie jako stabilizatora nastroju w dawkach niższych niż w przypadku terapii przeciwdrgawkowej. Topiramat hamuje maksymalny elektrowstrząs i napady wywołane przez pentylenotetrazol, jak również częściowe i wtórne uogólnione napady toniczno-kloniczne w procesie kindlingu. Prawdopodobnym mechanizmem działania jest jego wpływ na pory błony mitochondrialnej (wpływ przepuszczalność błony)[46].
Wiele leków przeciwdrgawkowych wywołuje apoptozę u młodych zwierząt. Badania na zwierzętach przy zastosowaniu topiramatu wskazują, że jest on jedynym lekiem przeciwdrgawkowym niepowodującym apoptozy u młodych zwierząt w dawkach niezbędnych do wywołania efektu przeciwdrgawkowego[47].
↑Bruce E.B.E.MaryanoffBruce E.B.E. i inni, Anticonvulsant O-alkyl sulfamates. 2,3:4,5-Bis-O-(1-methylethylidene)-β-D-fructopyranose sulfamate and related compounds, „Journal of Medicinal Chemistry”, 30 (5), 1987, s. 880–887, DOI: 10.1021/jm00388a023, PMID: 3572976 [dostęp 2023-07-25](ang.).
↑Bruce E.B.E.MaryanoffBruce E.B.E. i inni, Structure−Activity Studies on Anticonvulsant Sugar Sulfamates Related to Topiramate. Enhanced Potency with Cyclic Sulfate Derivatives, „Journal of Medicinal Chemistry”, 41 (8), 1998, s. 1315–1343, DOI: 10.1021/jm970790w, PMID: 9548821 [dostęp 2023-07-25](ang.).
↑DaniloD.ArnoneDaniloD., D Arnone. Review of the use of Topiramate for treatment of psychiatric disorders, „Annals of General Psychiatry”, 4 (1), 2005, s. 5, DOI: 10.1186/1744-859X-4-5, PMID: 15845141, PMCID: PMC1088011 [dostęp 2023-07-25](ang.).
↑KatieK.PigottKatieK. i inni, Topiramate for acute affective episodes in bipolar disorder in adults, „Cochrane Database of Systematic Reviews”, 2016 (9), 2016, art. nr CD003384, DOI: 10.1002/14651858.CD003384.pub3, PMID: 27591453, PMCID: PMC6457604 [dostęp 2023-07-25](ang.).
↑AndreaA.CiprianiAndreaA. i inni, Comparative efficacy and acceptability of antimanic drugs in acute mania: a multiple-treatments meta-analysis, „The Lancet”, 378 (9799), 2011, s. 1306–1315, DOI: 10.1016/S0140-6736(11)60873-8, PMID: 21851976 [dostęp 2023-07-25](ang.).
↑KlausK.LiebKlausK. i inni, Pharmacotherapy for borderline personality disorder: Cochrane systematic review of randomised trials, „British Journal of Psychiatry”, 196 (1), 2010, s. 4–12, DOI: 10.1192/bjp.bp.108.062984, PMID: 20044651 [dostęp 2023-07-25](ang.).
↑Bankole A.B.A.JohnsonBankole A.B.A., NassimaN.Ait-DaoudNassimaN., Topiramate in the New Generation of Drugs: Efficacy in the Treatment of Alcoholic Patients, „Current Pharmaceutical Design”, 16 (19), 2010, s. 2103–2112, DOI: 10.2174/138161210791516404, PMID: 20482511, PMCID: PMC3063512 [dostęp 2023-07-25](ang.).
↑Kyle M.K.M.KampmanKyle M.K.M. i inni, A double-blind, placebo-controlled trial of topiramate for the treatment of comorbid cocaine and alcohol dependence, „Drug and Alcohol Dependence”, 133 (1), 2013, s. 94–99, DOI: 10.1016/j.drugalcdep.2013.05.026, PMID: 23810644, PMCID: PMC3786029 [dostęp 2023-07-25](ang.).
↑Ann K.A.K.ShinnAnn K.A.K., Shelly F.S.F.GreenfieldShelly F.S.F., Topiramate in the Treatment of Substance-Related Disorders: A Critical Review of the Literature, „The Journal of Clinical Psychiatry”, 71 (05), 2010, s. 634–648, DOI: 10.4088/JCP.08r04062gry, PMID: 20361908, PMCID: PMC3736141 [dostęp 2023-07-25](ang.).
↑AlbertoA.VerrottiAlbertoA. i inni, Topiramate-induced weight loss: A review, „Epilepsy Research”, 95 (3), 2011, s. 189–199, DOI: 10.1016/j.eplepsyres.2011.05.014, PMID: 21684121 [dostęp 2023-07-25](ang.).
↑C.K.C.K.KramerC.K.C.K. i inni, Efficacy and safety of topiramate on weight loss: a meta-analysis of randomized controlled trials: Topiramate and weight loss, „Obesity Reviews”, 12 (5), 2011, e338–e347, DOI: 10.1111/j.1467-789X.2010.00846.x, PMID: 21438989 [dostęp 2023-07-25](ang.).
↑Margaret K.M.K.HahnMargaret K.M.K. i inni, Topiramate in Schizophrenia: A Review of Effects on Psychopathology and Metabolic Parameters, „Clinical Schizophrenia & Related Psychoses”, 6 (4), 2013, s. 186–196, DOI: 10.3371/CSRP.HACO.01062013, PMID: 23302448 [dostęp 2023-07-25](ang.).
↑ShamailS.MahmoodShamailS. i inni, Effect of Topiramate on Weight Gain in Patients Receiving Atypical Antipsychotic Agents, „Journal of Clinical Psychopharmacology”, 33 (1), 2013, s. 90–94, DOI: 10.1097/JCP.0b013e31827cb2b7, PMID: 23277264 [dostęp 2023-07-25](ang.).
↑MattiasM.LindeMattiasM. i inni, Topiramate for the prophylaxis of episodic migraine in adults, „Cochrane Database of Systematic Reviews”, 2013, art. nr CD010610, DOI: 10.1002/14651858.CD010610, PMID: 23797676, PMCID: PMC7388931 [dostęp 2023-07-25](ang.).
↑AnnaA.FerrariAnnaA. i inni, Clinical pharmacology of topiramate in migraine prevention, „Expert Opinion on Drug Metabolism & Toxicology”, 7 (9), 2011, s. 1169–1181, DOI: 10.1517/17425255.2011.602067, PMID: 21756204 [dostęp 2023-07-25](ang.).
↑MR Andrus, Gilbert, E. Treatment of civilian and combat-related posttraumatic stress disorder with topiramate. „The Annals of Pharmacotherapy”. 44 (11), s. 1810–1816, November 2010. DOI: 10.1345/aph.1P163. PMID: 20923947.
↑TA Glauser, PO Clark, R Strawsburg. A pilot study of topiramate in the treatment of infantile spasms. „Epilepsia”. 39 (12), s. 1324–1328, 1998. DOI: 10.1111/j.1528-1157.1998.tb01331.x. PMID: 9860068.
↑Pamela L.P.L.FollettPamela L.P.L. i inni, Glutamate receptor-mediated oligodendrocyte toxicity in periventricular leukomalacia: a protective role for topiramate, „Journal of Neuroscience”, 24 (18), 2004, s. 4412–4420, DOI: 10.1523/JNEUROSCI.0477-04.2004, PMID: 15128855.
↑Miranda RM.R.AndrusMiranda RM.R., ElizabethE.GilbertElizabethE., Treatment of Civilian and Combat-Related Posttraumatic Stress Disorder with Topiramate, „Annals of Pharmacotherapy”, 44 (11), 2010, s. 1810–1816, DOI: 10.1345/aph.1P163, PMID: 11552774 [dostęp 2023-07-25](ang.).
↑Scott P.S.P.HoopesScott P.S.P. i inni, Treatment of Bulimia Nervosa With Topiramate in a Randomized, Double-Blind, Placebo-Controlled Trial, Part 1: Improvement in Binge and Purge Measures, „The Journal of Clinical Psychiatry”, 64 (11), 2003, s. 1335–1341, DOI: 10.4088/JCP.v64n1109, PMID: 14658948 [dostęp 2023-07-25](ang.).
↑YasserY.KhazaalYasserY. i inni, Topiramate for smoking cessation, „Psychiatry and Clinical Neurosciences”, 60 (3), 2006, s. 384–388, DOI: 10.1111/j.1440-1819.2006.01518.x, PMID: 16732758 [dostęp 2023-07-25](ang.).
↑N.N.ÇelebisoyN.N. i inni, Treatment of idiopathic intracranial hypertension: topiramate vs acetazolamide, an open-label study, „Acta Neurologica Scandinavica”, 116 (5), 2007, s. 322–327, DOI: 10.1111/j.1600-0404.2007.00905.x, PMID: 17922725 [dostęp 2023-07-25](ang.).
↑Miguel J.A.M.J.A.LáinezMiguel J.A.M.J.A. i inni, Topiramate in the Prophylactic Treatment of Cluster Headache, „Headache: The Journal of Head and Face Pain”, 43 (7), 2003, s. 784–789, DOI: 10.1046/j.1526-4610.2003.03137.x, PMID: 12890134 [dostęp 2023-07-25](ang.).
↑Philip JP.J.WiffenPhilip JP.J. i inni, Topiramate for neuropathic pain and fibromyalgia in adults, „Cochrane Database of Systematic Reviews”, 2013, art. nr CD008314, DOI: 10.1002/14651858.cd008314.pub3, PMID: 23996081, PMCID: PMC8406931 [dostęp 2023-07-25](ang.).
↑D.D.BlumD.D. i inni, Cognitive effects of lamotrigine compared with topiramate in patients with epilepsy, „Neurology”, 67 (3), 2006, s. 400–406, DOI: 10.1212/01.wnl.0000232737.72555.06, PMID: 16894098 [dostęp 2023-07-25](ang.).
↑S.S.HuntS.S. i inni, Topiramate in pregnancy: Preliminary experience from the UK Epilepsy and Pregnancy Register, „Neurology”, 71 (4), 2008, s. 272–276, DOI: 10.1212/01.wnl.0000318293.28278.33, PMID: 18645165 [dostęp 2023-07-25](ang.).
↑Goswami D, Kumar A, Khuroo AH, et al. Bioanalytical LC-MS/MS method validation for plasma determination of topiramate in healthy Indian volunteers. Biomed. Chromatogr. 23: 1227-1241, 2009.
↑ChristianCh.BrandtChristianCh. i inni, Topiramate overdose: A case report of a patient with extremely high topiramate serum concentrations and nonconvulsive status epilepticus: TPM Overdose with Very High Serum Levels, „Epilepsia”, 51 (6), 2009, s. 1090–1093, DOI: 10.1111/j.1528-1167.2009.02395.x, PMID: 19889015 [dostęp 2023-07-25](ang.).
↑R. Baselt, Disposition of Toxic Drugs and Chemicals in Man, 8th edition, Biomedical Publications, Foster City, CA, 2008, s. 1567–1569.
↑Alexei P.A.P.KudinAlexei P.A.P. i inni, The Mechanism of Neuroprotection by Topiramate in an Animal Model of Epilepsy, „Epilepsia”, 45 (12), 2004, s. 1478–1487, DOI: 10.1111/j.0013-9580.2004.13504.x, PMID: 15571505 [dostęp 2023-07-25](ang.).
↑KatarzynaK.CzuczwarKatarzynaK. i inni, Neuroprotekcyjne działanie leków przeciwpadaczkowych, „Przegląd lekarski”, 61 (11), 2004, s. 1268–1271, PMID: 15727029.
Linki zewnętrzne
Ta sekcja od 2018-02 zawiera linki zewnętrzne, które wymagają weryfikacji.