|
Tramwaje we Fryburgu Bryzgowijskim
Tramwaje we Fryburgu Bryzgowijskim – system tramwajów elektrycznych funkcjonujący we Fryburgu Bryzgowijskim w Niemczech. Sieć ma 42,1 km i liczy 5 linii tramjowych. Operatorem jest miejskie przedsiębiorstwo Freiburger Verkehrs AG (VAG), a organizatorem przewozów – Regio-Verkehrsverbund Freiburg (RVF). Historia  Pierwsze koncepcje budowy sieci tramwajowej we Fryburgu Bryzgowijskim pojawiły się w ostatniej dekadzie XIX wieku. W 1899 roku powołano Dyrekcję Zakładów Elektrycznych i Tramwajów (Direktion des Elektrizitätswerkes und der Straßenbahn), a w 1900 roku zlecono spółce Siemens & Halske budowę tramwaju. Wyzwaniem dla projektantów były znajdujące się w centrum Fryburga tzw. Bächle, czyli niewielkie kanały biegnące między jezdnią a krawężnikiem. W razie wykolejenia, wagon mógłby wpaść do takiego kanału. Ponadto należało odpowiednio zabezpieczyć przystanki, by wysiadający pasażerowie nie weszli do wody. Ostatecznie zdecydowano, że kanały pozostały w centrum jako symbol miasta. Eksploatację sieci tramwajowej rozpoczęto jesienią 1901 roku. Na koniec tego roku funkcjonowały cztery linie tramwajowe A–D, sieć liczyła 9 km i 34 przystanki[1]. Kolejne lata przyniosły szybki rozwój sieci tramwajowej. Trasy linii B i C rozbudowano do dwutorowych, a także otwarto nowe odcinki sieci. Już w 1906 roku we Fryburgu kursowało 6 linii tramwajowych[2]. Od 1909 roku linie są oznaczone cyframi arabskimi, a od 1921 roku dodatkowo kolorami. W wyniku nalotów w czasie II wojny światowej spora część sieci i pojazdów została uszkodzona. W drugiej połowie lat 40. reaktywowano większość ze zniszczonych odcinków. Pod koniec lat 50. funkcjonowało 5 linii tramwajowych[3]. W 1971 roku do eksploatacji weszły pierwsze nowoczesne tramaje GT8 produkcji Düwag. Sieć tramwajowe we Fryburgu oparła się panującemu w latach 70. w Europie Zachodniej trendowi likwidacji tramwajów na rzecz autobusów i transportu indywidualnego. W 1972 roku zamknięto dla ruchu samochodowego Kaiser-Joseph-Straße, jednak nie zlikwidowano przebiegających tamtędy torów. W 1983 roku otwarto nową linię do Paduaalee, jednocześnie dokonano zmian tras dotychczas funkcjonujących linii[3]. W 1984 roku przedsiębiorstwo wprowadziło pierwsze w Niemczech bilety miesięczne. Dzięki temu znacznie wzrosła liczba pasażerów[4]. W 1990 roku na fryburskie tory wyjechał pierwszy tramwaj typu GT8N z niskopodłogowym członem, a od 1994 roku kursują także wagony GT8N z większym udziałem części niskopodłogowej[3]. PrzewozyWe Fryburgu Bryzgowijskim funkcjonuje 5 stałych linii tramwajowych oznaczonych numerami od 1 do 5. Dodatkowo każdej przyporządkowany jest inny kolor[5].
Tabor
Źródło: [6] Przypisy
Kontrola autorytatywna (system tramwajowy): |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
_GT8K_210_an_der_Hornusstra%C3%9Fe.jpg)
