|
Tunel Rokijski
Tunel Rokijski (ros. Рокский тоннель, Rokskij tonniel; oset. Ручъы тъунел, Rucz΄y t΄unel; gruz. როკის გვირაბი, Rokis Gwirabi) – tunel drogowy pod głównym pasmem Wielkiego Kaukazu, łączący Osetię Północną w Rosji z Osetią Południową w Gruzji. HistoriaTunel został ukończony w 1983, za czasów Związku Radzieckiego, a uruchomiony w 1986 roku[1]. Jego długość wynosi 3730 m, znajduje się na wysokości około 2000 m n.p.m.[2] Pobliska Przełęcz Rokijska znajduje się na wysokości ok. 3000 m n.p.m. i jest przejezdna tylko latem. W związku z tym tunel jest jedyną drogą łączącą Osetię Północną z Południową dostępną cały rok. Jest to jedna z trzech tras łączących Rosję z Gruzją. Przejście Gantiadi-Adler znajdujące się w Abchazji przez gruzińskie władze jest uznawane za nielegalne[3]. Druga droga została zablokowana przez władze rosyjskie przy przejściu granicznym Stepancminda-Wierchnij Łars w czerwcu 2006 roku[3]. Władze Osetii Południowej wykorzystując ten fakt zarządziły pobieranie opłat za przejazd tunelem[4]. Opłaty stanowiły główne źródło dochodów budżetowych[4]. Wówczas Gruzja – mając poparcie USA – rozpoczęła negocjacje sugerując, że tunel powinien być pod kontrolą międzynarodową, a nie jak wcześniej pod secesją osetyjską, czy pod kontrolą rosyjskich sił pokojowych[4]. Tunel Rokijski został wykorzystany przez rosyjskie oddziały zbrojne podczas wojny w Osetii Południowej w 2008 roku[5]. Przez tunel przechodzi droga transkaukaska. NazwaNa 41 posiedzeniu Komisji Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej w dniu 29 października 2008 postanowiono przyjąć egzonim Tunel Rokijski dla tunelu w Rosji i Gruzji. Inne proponowane nazwy to: Tunel Roki i Tunel Rocki[6]. We wrześniu 2017 roku Biuro Prasowe Północnej Osetii wydało oświadczenie, że nazwa tunelu Roki powinna zostać zmieniona i zastąpiona im. Bilara Kobelieva, inicjatora tunelu i byłego przywódcy północnoosetyjskiego[7]. Remont tuneluW 2011 roku tunel został zamknięty z powodu remontu. Samochody mogły korzystać z równoległego małego tunelu wentylacyjnego zgodnie z opracowanym harmonogramem, który wprowadzał ruch wahadłowy[8]. 5 listopada 2014 tunel został ponownie otwarty[9]. Tunel został poszerzony, zaizolowano ściany oraz rozbudowano systemu bezpieczeństwa[2]. Przypisy
|
||||||||||||||||||||||
