U-318
| Historia
|
| Stocznia
|
Flender Werke AG, Lubeka
|
| Położenie stępki
|
14 października 1942
|
| Wodowanie
|
25 września 1943
|
 Kriegsmarine
|
| Wejście do służby
|
13 listopada 1943
|
| Los okrętu
|
zatopiony po wojnie
|
| Dane taktyczno-techniczne
|
| Wyporność
|
na powierzchni 769 t
w zanurzeniu 871 t
|
| Długość
|
67,1 m
|
| Szerokość
|
6,20 m
|
| Zanurzenie
|
4,74 m
|
| Napęd
|
na powierzchni 2800 KM
w zanurzeniu 750 KM
|
| Prędkość
|
na powierzchni 17,7 w.
w zanurzeniu 7,6 w.
|
| Zasięg
|
na powierzchni 8850 Mm (10 w.)
w zanurzeniu 80 Mm (4 w.)
|
| Uzbrojenie
|
5 wyrzutni torped (zapas 14)
lub 39 min TMB lub 26 min TMA, działo 88 mm
działko 20 mm
|
| Załoga
|
44
|
U-318 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu VII C/41 z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1943 roku.
Historia
Wcielony do 4. Flotylli U-Bootów celem szkolenia załogi, od sierpnia 1944 roku kolejno w 11., 13. i 14. Flotylli jako jednostka bojowa.
U-318 odbył 6 patroli bojowych, podczas których nie zatopił żadnej jednostki przeciwnika.
Poddany 10 maja 1945 w Narwiku (Norwegia), przebazowany 19 maja do Loch Eriboll, a następnie do Loch Ryan (Szkocja).
Zatopiony 21 grudnia 1945 roku podczas operacji Deadlight po zerwaniu się z holu ogniem artyleryjskim niszczyciela ORP „Piorun”.
Bibliografia
- U-318. www.uboat.net. [dostęp 2013-06-08]. (ang.).
- Marek Twardowski. Operacja „Deadlight”. „Morza, Statki i Okręty”. III (6 (13)), s. 61-70, 1998. Warszawa: Magnum-X. ISSN 1426-529X.
.svg){kind=small}
