USS Cochino (SS-345)

USS Cochino (SS-345)

Klasa	okręt podwodny
Typ	Balao
Historia
Stocznia	Electric Boat
Początek budowy	13 kwietnia 1944
Wodowanie	20 kwietnia 1945
US Navy
Wejście do służby	25 sierpnia 1945
Zatonął	29 sierpnia 1949
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu	1550 ton 2479 ton
Długość	94 metry
Szerokość	8,33 metra
Zanurzenie	122 metry
Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu	17 węzłów 14,5 węzła
Zasięg	na powierzchni: 11 800 Mm @ 10 węzłów w zanurzeniu: 100 Mm @ 3 węzły
Sensory
radary: •   SD (obserwacji przestrzeni powietrznej); •   SJ (obserwacji powierzchni); •   ST (radar peryskopowy) ELINT sonary: JP; JK/QC; QB
Uzbrojenie
24 torpedy Mk. XIV 1 działo 127 mm i armata przeciwlotnicza 2 karabiny maszynowe

USS Cochino (SS-345) – amerykański okręt podwodny typu Balao, który po zakończeniu wojny został zmodernizowany do standardu GUPPY III. Pierwszy okręt podwodny który w czasie zimnej wojny prowadził rozpoznanie w pobliżu brzegów Związku Radzieckiego. Okręt zatonął 29 sierpnia 1949 roku, na skutek eksplozji akumulatorów niedaleko Norwegii, podczas operacji na wodach arktycznych celem obserwacji spodziewanej radzieckiej próby atomowej. Dzięki pomocy udzielonej przez towarzyszący mu inny okręt podwodny - USS „Tusk” (SS-426) - zdołano uratować niemal całą załogę. Śmierć poniósł jeden pracownik cywilny, sześciu marynarzy zostało uznanych za zaginionych.

• Norman Friedman: U.S. Submarines Through 1945: An Illustrated Design History. US Naval Institute Press, January 1995. ISBN 1-55750-263-3. Brak numerów stron w książce
• Norman Friedman, James L. Christley: U.S. Submarines Since 1945: An Illustrated Design History. Naval Institute Press. ISBN 1-55750-260-9. Brak numerów stron w książce
• Sontag Sherry, Drew Christopher, Drew Annette: Blind Man's Bluff; The Untold Story of American Submarine Espionage. New York: Public Affairs, 1998, s. 1-25. ISBN 1-891620-08-8.