USS Von Steuben (SSBN-632)

Zobacz też: inne jednostki pływające o tej nazwie.

USS Von Steuben (SSBN-632)

Klasa	okręt podwodny
Typ	James Madison
Historia
Stocznia	Newport News Shipbuilding
Początek budowy	4 września 1962
Wodowanie	18 października 1963
US Navy
Wejście do służby	30 września 1964
Wycofanie ze służby	26 lutego 1994
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu	7325 ton 8251 ton
Długość	130 metrów
Szerokość	10 metrów
Zanurzenie testowe	400 metrów
Napęd
1 reaktor PWR S5W, 2 turbiny (15 000 KM), 1 wał
Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu	16 węzłów 21 węzłów
Uzbrojenie
16 x Polaris A-3 / Poseidon C-3 SLBM 12 torped Mark 48
Wyrzutnie torpedowe	4 × 533 mm (dziób)
Załoga	140 oficerów i marynarzy
Multimedia w Wikimedia Commons

USS Von Steuben (SSBN-632) – amerykański okręt podwodny o napędzie atomowym z okresu zimnej wojny typu James Madison, przenoszący pociski SLBM. Wszedł do służby w 1964 roku. Okręt nazwano imieniem bohatera wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych Friedricha Von Steubena. Wycofany ze służby w 1994 roku.

Kontrakt na budowę okrętu został przydzielony stoczni Newport News Shipbuilding w Newport News 20 lipca 1961 roku. Rozpoczęcie budowy okrętu nastąpiło 4 września 1962 roku. Wodowanie miało miejsce 18 października 1963 roku, wejście do służby 30 września 1964 roku. Pierwszym miejscem stacjonowania okrętu był port w Charleston, z którego do 1968 roku wykonał 11 patroli na wodach Atlantyku.

Na początku 1968 roku okręt zaczął stacjonować w hiszpańskiej bazie Rota. 9 sierpnia 1968 roku, będąc w zanurzeniu zahaczył o zanurzoną linę, za pomocą której holownik holował statek handlowy u południowych wybrzeży Hiszpanii. Lina spowodowała zablokowanie steru głębokości, co było powodem do podjęcia decyzji o awaryjnym wynurzeniu okrętu. Podczas szybkiego wynurzania doszło do zderzenia z holowaną cywilną jednostką i uszkodzenia okrętu^[1].

W 1970 roku na „Von Steuben” wymieniono pociski Polaris na Poseidon. Po modernizacji i testach morskich, okręt ponownie rozpoczął patrole morskie w 1971 roku. Kolejna modernizacja uzbrojenia miała miejsce na początku lat 80., kiedy to wymieniono pociski na Trident I. Okręt wycofano ze służby 26 lutego 1994 roku. Złomowanie okrętu zakończyło się 30 października 2001 roku^[2].

• Norman Polmar: Cold War Submarines, The Design and Construction of U.S. and Soviet Submarines. K.J. More. Potomac Books, Inc, 2003. ISBN 1-57488-530-8. Brak numerów stron w książce
• Norman Polmar: The Naval Institute Guide to the Ships and Aircraft of the U.S. Fleet (18th ed). Annapolis: Naval Institute Press, 2005. ISBN 978-1-59114-685-8. Brak numerów stron w książce