7 września 1639 ulica była główna areną zamieszek antyżydowskich. Tumult powstał pomiędzy czeladzią klasztoru dominikanów pomagającą transportować zepsuty dzwon do Wagi Miejskiej (celem zważenia kruszcu), a Żydami zamieszkującymi trakt. Kilku Żydów odniosło rany, a część szyb w domach została potłuczona. Rozruchy byłyby znaczniejsze, gdyby nie ulewny deszcz, który rozproszył atakujących do domów. Następnego dnia w mieście doszło do kolejnych zamieszek, jednak nie wiadomo, czy miały one charakter antyżydowski[7].
Ulica została poszerzona podczas odbudowy w 1803 po pożarze tej części miasta[8].
Od 1 maja 2013 ulica Żydowska na odcinku od Starego Rynku do skrzyżowania z ulicą Dominikańską stała się deptakiem. Na pozostałym odcinku część miejsc parkingowych została zamieniona na ogródki kawiarniane, tworząc woonerf[9].
12 maja 2013 obchodzono pierwsze święto ulicy Żydowskiej[10], odbyły się koncerty a na środku wyłączonej z ruchu ulicy postawiono 100 metrowy stół z żydowskimi potrawami[11]. Święto to było elementem uroczystości związanych z 65 rocznicą utworzenia państwa Izrael[12], w ramach tych uroczystości na zamku Cesarskim, wręczono medale "Sprawiedliwy wśród Narodów Świata"[13]
Zabytki
Przy ulicy Żydowskiej znajdują się następujące zabytki wpisane do rejestru wojewódzkiego[14]:
↑Rafał Witkowski: Żydzi w Poznaniu. Krótki przewodnik po historii i zabytkach. Poznań: Wydawnictwo Miejskie Posnania, 2012, s. 11, 18. ISBN 978-83-7768-046-9.
