|
Usha Vance
Usha Vance z domu Chilukuri (ur. 6 stycznia 1986 w San Diego) – amerykańska prawniczka indyjskiego pochodzenia, małżonka 50. wiceprezydenta Stanów Zjednoczonych J.D. Vance’a. ŻyciorysUrodziła się 6 stycznia 1986 r.[1] na przedmieściach San Diego w Kalifornii jako córka indyjskich imigrantów[2] ze stanu Andhra Pradesh, którzy w latach 1980. osiedli w Stanach Zjednoczonych[1]. Jej ojciec Krish pracował jako inżynier kosmiczny i wykładowca akademicki, a matka Lakshmi jako profesorka biologii molekularnej[3]. Wychowała się w rodzinnym mieście. Po ukończeniu szkoły średniej z wyróżnieniem, podjęła studia na Uniwersytecie Yale, uzyskując w 2007 r.[2] licencjat z historii[1]. W czasie studiów przez pewien czas należała do Partii Demokratycznej. W 2009 r. została stypendystką Gates Cambridge Scholar, ufundowanego w 2000 r. przez Billa i Melindę Gatesów i podjęła studia na Uniwersytecie Cambridge w zakresie historii nowożytnej[2] i uzyskała stopień magistra. W czasie studiów należała do redakcji Yale Journal of Law & Technology jako jedna z edytorek zarządzających, a także do redakcji The Yale Law Journal jako Executive Development Editor[1]. Pracowała jako asystentka Bretta Kavanaugh w sądzie apelacyjnym Dystryktu Kolumbii, była też asystentką konserwatywnego prezesa Sądu Najwyższego Johna Robertsa[2]. Po ukończeniu dotychczasowych studiów dostała się do szkoły prawniczej Yale Law School. Na tejże uczelni[2] w 2013 r. poznała późniejszego męża, J.D. Vance’a podczas spotkania grupy dyskusyjnej Upadek społeczny białej Ameryki[4]. Para wzięła ślub w 2014 r., kilka miesięcy po ukończeniu szkoły prawniczej. Jako że jest bardzo związana z tradycją i kulturą Indii, ślub odbył się w tradycyjnych strojach hinduskich. Razem z mężem ma trójkę dzieci: synów Ewana i Viveka oraz córkę Mirabel[2]. Pomagała także mężowi w pisaniu jego Elegii dla bidoków[5]. Poglądy na konserwatywne zmieniła już podczas małżeństwa[2]. Od 2015 r.[4] pracowała w kancelarii prawnej Munger, Tolles & Olson w San Francisco, która szczyci się swoimi postępowością i inkluzywnością od początku swojego istnienia w latach 1960. Kiedy J.D. Vance zgodził się zostać kandydatem na wiceprezydenta u Donalda Trumpa, zrezygnowała z pracy zawodowej[2]. W filmie Elegia dla bidoków w postać Ushy wcieliła się Freida Pinto[6]. Przypisy
|
||||||||||||||
_(cropped_reasonable).jpg)
