Veronica GambaraVeronica Gambara (ur. 1485, zm. 1550) – arystokratka i poetka włoska[1]. ŻyciorysVeronica Gambara urodziła się w nocy z 29 na 30 listopada 1485 w Pratalboino (obecnie Pralboino) w rejonie Brescii[1][2]. Jej rodzicami byli hrabia Gianfrancesco da Gambara i Alda Pio da Carpi[1][2]. Otrzymała staranne, klasyczne wykształcenie. Czytała i pisała wiersze po łacinie[2]. Miała młodszą siostrę, Isottę, z którą się razem uczyła. Isotta zmarła jako panna[2]. Veronica zaręczyła się w 1508 ze swoim kuzynem Gibertem X, hrabią Correggio, który był wdowcem[2]. Nie miał męskiego potomka, tylko dwie córki ze związku z Violante Pico, potomkinią Giovanniego Pica della Mirandola[2]. Veronica miała 23 lata, jej wybranek 50[2]. Ślub odbył się w Amalfi w 1509[2]. Miała z nim dwóch synów Ippolita (ur. 1510) i Girolama (ur. 1511)[1][2][3]. Gilberto zmarł w 1518[2]. Veronica już nigdy nie wyszła za mąż[2]. Cieszyła się przychylnością cesarza Karola V[4]. Zajęła się wychowaniem synów i zarządzaniem majątkiem. Zmarła 13 czerwca 1550[2]. Została pochowana obok swojego męża. TwórczośćVeronica Gambara tworzyła poezje liryczne. Pisała przede wszystkim sonety. Prowadziła przy ich użyciu dyskusje z Pietrem Bembem[5], który rozpoznał jej talent. Tworzyła też oktawy. Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
Kontrola autorytatywna (osoba): |