Władysław Łubieński (wojskowy)

Ten artykuł dotyczy kapitana. Zobacz też: inne postaci noszące imię i nazwisko Władysław Łubieński.

Władysław Łubieński

kapitan broni pancernych
Data i miejsce urodzenia	8 lipca 1898 Chersoń
Data i miejsce śmierci	29 listopada 1965 Łódź
Przebieg służby
Lata służby	1918–1947
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Jednostki	33 dywizjon pancerny
Stanowiska	dowódca dywizjonu
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa wojna polsko-ukraińska wojna polsko-bolszewicka III powstanie śląskie II wojna światowa kampania wrześniowa
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Władysław Łubieński (ur. 8 lipca 1898 w Chersoniu, zm. 29 listopada 1965 w Łodzi) – kapitan broni pancernych Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Urodził się 8 lipca 1898 w Chersoniu, ówczesnej stolicy guberni chersońskiej, w rodzinie Napoleona i Aleksandry z Żółkiewskich^[1]. W 1917 ukończył ośmioklasowe gimnazjum filologiczne w Chersoniu^[1]. W 1918 w Odessie rozpoczął studia na wydziale mechanicznym tamtejszej politechniki^[1]. W październiku tego roku wstąpił do 4 Dywizji Strzelców Polskich^[1].

Na stopień kapitana został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1936 i 71. lokatą w korpusie oficerów artylerii^[2]. W 1937, w tym samym stopniu i starszeństwie, został przeniesiony do nowo utworzonego korpusu oficerów broni pancernych (grupa liniowa)^[3][4]. Pełnił służbę w 7 batalionie pancernym w Grodnie na stanowisku dowódcy wydzielonej kompanii czołgów w garnizonie Wilno^[5].

W kampanii wrześniowej 1939 walczył jako dowódca 33 dywizjonu pancernego^[6][7]. 5 października 1939 dostał się do niewoli niemieckiej i został osadzony w Oflagu VII A Murnau^[8]. W 1947 wrócił do kraju^[8]. Zmarł 29 listopada 1965 w Łodzi^[9][10].

• Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 3257^[1]
• Krzyż Niepodległości – 3 maja 1932 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”^[11]
• Krzyż Walecznych trzykrotnie^[4]
• Srebrny Krzyż Zasługi – 1938 „za zasługi w służbie wojskowej”^[3][4]
• Krzyż na Śląskiej Wstędze Waleczności i Zasługi^[1]
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921^[1]
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości^[1]

• Zarys historji wojennej 4-go dywizjonu artylerii konnej, Warszawa 1929.

• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2023-10-30].
• Ludwik Głowacki: Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939. Wyd. 2. Lublin: Wydawnictwo Lubelskie, 1986. ISBN 83-222-0377-2.
• Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
• Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935–1939. Wyd. 2 poszerzone. Warszawa: Wydawnictwo Tetragon Sp. z o.o., 2021. ISBN 978-83-66687-09-7.
• Rajmund Szubański: Polska broń pancerna 1939. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1989. ISBN 83-11-07660-X.