Władysław Fierek

Władysław Fierek

Data i miejsce urodzenia	28 sierpnia 1838 Kępno
Pochodzenie	polskie
Data i miejsce śmierci	24 lipca 1911 Grodzisk Wielkopolski
Instrumenty	fortepian, organy
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	kompozytor, pedagog

Władysław Fierek (ur. 28 sierpnia 1838 w Kępnie, zm. 24 lipca 1911 w Grodzisku Wielkopolskim) – polski kompozytor i pedagog.

Był synem Antoniego i Joanny z Kucharskich. W latach 1855–1958 uczęszczał do seminarium nauczycielskiego w Paradyżu. U Nachbarda kształcił się w grze na organach i dyrygenturze chóralnej.

W 1858 przeprowadził się do Grodziska i tu objął posadę nauczyciela. Wówczas zwrócił na niego uwagę miejscowy proboszcz Aleksy Prusinowski i za sprawą jego poparcia Władysław Fierek otrzymał stypendium Towarzystwa Naukowej Pomocy im. Karola Marcinkowskiego na kontynuację studiów w instytucie muzyki kościelnej w Berlinie, równocześnie kształcąc się w grze na fortepianie.

Z powodu śmierci swego zastępcy na posadzie nauczycielskiej, przerwał po roku studia i wrócił do Grodziska gdzie poza pracą w szkole, udzielał także lekcji gry na fortepianie oraz urządzał koncerty na rzecz ubogich.

W 1886 był współzałożycielem grodziskiego "Tow. Śpiewu Polskiego"

Z żoną Aleksandrą (zm. w 1906) miał syna Szczęsnego.

Został pochowany w Grodzisku Wielkopolskim

• śpiewy chóralne: "Echo", "Zakochana", Pieśń wiosenna", "Nadzieja", "Modlitwa dziewczyny", "Kalina" i "Tęsknota"
• utwory na fortepian i utwory religijne: msze, litanie, motety, hymny
• w 1914 r. ukazał się nakładem jego syna "Śpiewnik", zawierający 80 pieśni na chór męski i mieszany

• "Wielkopolski Słownik Biograficzny" PWN Warszawa-Poznań 1983 s.182

• Władysław Fierek „Śpiewnik” w bibliotece Polona