Władysław Gajkiewicz
Władysław Gajkiewicz (ur. 4 czerwca 1850 w Kielcach, zm. 20 marca 1920) – polski lekarz neurolog i psychiatra. ŻyciorysSyn Karola i Emilii z Górskich[1]. Ukończył gimnazjum klasyczne w Kielcach, w 1866 rozpoczął studia na Wydziale Lekarskim Szkoły Głównej Warszawskiej, w 1871 na Uniwersytecie Warszawskim otrzymał tytuł doktora medycyny. Następnie wyjechał w podróż naukową po klinikach neurologicznych w Europie, m.in. zwiedził ośrodki w Wiedniu i Heidelbergu. Przez kilka lat pracował w klinice Charcota w Paryżu. Po powrocie do Polski w 1880 otrzymał stanowisko ordynatora oddziału neurologicznego Szpitala Starozakonnych w Warszawie, w 1903 zastąpił go na tym stanowisku Edward Flatau, a Gajkiewicz objął analogiczne stanowisko w Szpitalu Dzieciątka Jezus. Był wieloletnim redaktorem „Gazety Lekarskiej”. Prezes Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego i prezes Komitetu I Zjazdu Neurologów Polskich. Od 1913 prezes Towarzystwa Warszawskiego Instytutu Psychologicznego[2]. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 31 wprost-3-1)[3][1]. Wybrane prace
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
|