Władysław Wajnert
Władysław Wajnert ps. Władek, Tramwajarz (ur. 29 września 1921 w Mohylewie, zm. 14 kwietnia 2016) – żołnierz polskiego ruchu oporu w czasie II wojny światowej, powstaniec warszawski. ŻyciorysW 1925 roku przeprowadził się wraz z rodziną z Mohylewa do Warszawy. Uczęszczał do warszawskich gimnazjów: III przy ul. Śniadeckich oraz IV przy ul. Skaryszewskiej oraz do gimnazjum biskupiego w Drohiczynie, gdzie zdał „małą maturę”. Podczas kampanii wrześniowej 1939 roku wstąpił w szeregi jednego z Batalionów Obrony Narodowej. Po agresji ZSRR na Polskę został wzięty do niewoli przez Armię Czerwoną w okolicach Kowla. Udało mu się zbiec i powrócić do Warszawy. Tam wstąpił do Szarych Szeregów. Był członkiem batalionów: „Zośka” oraz „Parasol” oraz Organizacji Malego Sabotażu „Wawer” i OS „Jerzy”. w 1943 roku ukończył Szkołę Podchorążych Rezerwy Piechoty „Agricola”. Brał udział w akcjach: „Góral”, „Szymanów” oraz „Polowanie”, a także – jako żołnierz Kedywu – w przeprowadzonej 10 lipca 1944 roku akcji na aptekę Wendego przy ul. Krakowskie Przedmieście 55, podczas której zdobyto narzędzia chirurgiczne, lekarstwa, środki znieczulające oraz materiały opatrunkowe. W uznaniu zasług Władysław Wajnert został odznaczony m.in. Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari, Krzyżem Walecznych (dwukrotnie), Krzyżami: Kawalerskim oraz Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Warszawskim Krzyżem Powstańczym, Krzyżem Partyzanckim, Krzyżem Armii Krajowej oraz Krzyżem „Za Zasługi dla ZHP” z Rozetą z Mieczami. Bibliografia
|