|
Wiesław Bieńkowski
Wiesław Józef Bieńkowski (ur. 7 lipca 1926 w Krakowie[1], zm. 22 listopada 1999[1] tamże[2]) – historyk, bibliograf, profesor bibliotekoznawstwa i informacji naukowej na Uniwersytecie Jagiellońskim, pracownik krakowskich ekspozytur Instytutu Historii PAN. ŻyciorysJego ojciec był urzędnikiem skarbowym, matka tłumaczką i literatką[1].Uczył się w IX Gimnazjum i Liceum im. Józefa Hoene-Wrońskiego[3]. Od 1939 kontynuował naukę w Publicznej Męskiej Szkole Handlowej[4]. W 1946 zdał maturę[4]. W 1951 ukończył studia historyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim[1]. Rok później zaliczył też studia z socjologii[4][3]. Tuż po studiach pracował przez krótki czas w Gdańsku: w bibliotekach i w Wyższej Szkole Pedagogicznej[1][3]. Następnie w 1953 znalazł zatrudnienie w Instytucie Historii PAN w Krakowie i pozostawał z tą jednostką związany przez całą karierę naukową[5]. W 1962 na Wydziale Filozoficzno-Historycznym UJ uzyskał stopień doktora[3]. Habilitował się w 1970[4]. Od 1975 był zatrudniony na UJ[5]. Tytuł profesora nadzwyczajnego uzyskał w 1981[4][5]. W 1992 uzyskał nominację na profesora zwyczajnego[4]. Prowadził też seminaria doktoranckie i inne zajęcia zlecone w krakowskiej Wyższej Szkole Pedagogicznej[1]. W 1996 przeszedł na emeryturę[4]. Był członkiem korespondentem jednego z wydziałów PAU i członkiem kilku komisji krakowskiego oddziału PAN[5], delegatem Walnego Zgromadzenia do Zarządu PAU 1996-1999 i członkiem Towarzystwa Miłośników Historii i Zabytków Krakowa (w l.1964-80 i od 1981 Prezes Wydziału). Jest m.in. autorem monografii poświęconych Mrongowiuszowi, Kazimierzowi Kelles-Krauzowi i Janowi Majowi[5]. Napisał ponad 60 haseł dla Polskiego Słownika Biograficznego[3]; tworzył też hasła biograficzne dla Österreichisches Biographisches Lexikon[5]. Na jego dorobek naukowy składa się ponad 550 różnego rodzaju publikacji[5]. Należał do redakcji czasopism takich jak „Rocznik Krakowski” czy „Krakowski Rocznik Archiwalny”[3]. Redagował też w latach 1968-1993 Bibliografię Historii Polski[3]. Pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie[6]. Odznaczenia
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
Kontrola autorytatywna (osoba): Identyfikatory zewnętrzne:
|
||||||||||||||||||||||||||
