Wiktor Wielkopolanin-Nowakowski

Wiktor Wielkopolanin-Nowakowski

Wiktor Pokrywka

podpułkownik piechoty
Data i miejsce urodzenia	15 października 1882 Poznań
Data i miejsce śmierci	4 kwietnia 1936 Warszawa
Przebieg służby
Lata służby	1914–1930
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Jednostki	35 pułk piechoty
Stanowiska	dowódca pułku piechoty
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa wojna polsko-ukraińska wojna polsko-bolszewicka
Odznaczenia

Wiktor Wielkopolanin-Nowakowski vel Wiktor Pokrywka^[a] (ur. 15 października 1882 w Poznaniu, zm. 4 kwietnia 1936 w Warszawie) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Ukończył 6 klas gimnazjum w Poznaniu, maturę zdał w Gimnazjum oo. Zmartwychwstańców w Krakowie. Przez następne dwa i pół roku uczył się w seminarium duchownym. W latach 1904–1905 odbył służbę w niemieckim pułku artylerii polowej^[2]. W 1912 roku został członkiem Związku Strzeleckiego w Krakowie. Ukończył kurs oficerski^[3] .

W czasie I wojny światowej walczył w szeregach I Brygady Legionów Polskich. Był oficerem 5 pułku piechoty. 2 lipca 1915 roku awansował na porucznika^[4]. Po kryzysie przysięgowym w 1917 roku w Polskiej Organizacji Wojskowej na terenie okręgu kieleckiego i lubelskiego^[2].

Od listopada 1918 w Wojsku Polskim. Organizował i objął dowództwo I batalionu Chełmskiego Pułku, który później został przemianowany na 35 pułk piechoty. 20 maja 1920 roku przejął od podpułkownika Mieczysława Ryś-Trojanowskiego dowództwo 35 pp.

Po zakończeniu wojny z bolszewikami zweryfikowany został w stopniu podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 162. lokatą w korpusie oficerów zawodowych piechoty. Obowiązki dowódcy 35 pułku piechoty w Brześciu pełnił ponad pięć lat^[5]. 22 grudnia 1925 roku został przydzielony do dowództwa 26 Dywizji Piechoty w Skierniewicach na stanowisko oficera przysposobienia wojskowego^[6]. 23 maja 1927 roku otrzymał przydział do Komendy Miasta Lwów na stanowisko komendanta^[7]. Z dniem 1 lutego 1928 roku został przeniesiony w stan nieczynny na okres 32 miesięcy^[8]. W 1928 roku był komisarzem rządowym w Tarnopolu, a następnie pełnił służbę w Straży Granicznej, w której od 22 stycznia 1929 roku do 7 maja 1930 roku był kierownikiem Wielkopolskiego Inspektoratu Okręgowego w Poznaniu. Z dniem 31 października 1930 roku został przeniesiony w stan spoczynku^[3] . Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera A5-6-13)^[9].

• podporucznik (1914)
• porucznik (1915)
• kapitan (1918)
• major (1920)
• podpułkownik (1920)

• Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari – 1921^[10]
• Krzyż Niepodległości – 17 września 1932 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”^[11]
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski – 27 listopada 1929 „za zasługi na polu pracy niepodległościowej”^[12]
• Krzyż Walecznych czterokrotnie (po raz 2, 3 i 4 w 1921^[13])
• Odznaka „Za wierną służbę”
• Krzyż Kawalerski francuskiego Orderu Narodowego Legii Honorowej

• Burmistrzowie i prezydenci Tarnopola

• Lista starszeństwa oficerów Legionów Polskich w dniu oddania Legionów Polskich Wojsku Polskiemu (12 kwietnia 1917). Komenda Legionów Polskich, 1917.
• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Władysław Brzychaczek: Zarys historii wojennej 35-go Pułku Piechoty. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1929, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
• Jerzy Kirszak, Wiktor Wielkopolanin-Nowakowski – oficer I Brygady Legionów, ppłk WP, „Niepodległość” 2006, t. LVI, Towarzystwo Przyjaciół Instytutów Józefa Piłsudskiego Zagranicą, ISBN 21-0272-0280.
• Wiktor Nowakowski. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2018-02-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-05)].