Wilgowron mniejszy

Wilgowron mniejszy
	Quiscalus quiscula
	(Linnaeus, 1758)
	; Samiec
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	wróblowe
Podrząd	śpiewające
Rodzina	kacykowate
Podrodzina	epoletniki
Rodzaj	Quiscalus
Gatunek	wilgowron mniejszy
Synonimy
	G.[racula] Quiscula Linnaeus, 1758;
	G.[racula] Quiscula Linnaeus, 1758;
Podgatunki
	Q. q. versicolor Vieillot, 1819; Q. q. stonei Chapman, 1935; Q. q. quiscula (Linnaeus, 1758);
	Q. q. versicolor Vieillot, 1819; Q. q. stonei Chapman, 1935; Q. q. quiscula (Linnaeus, 1758);
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; bliski zagrożenia
	Zasięg występowania
	; Pora występowania Przebywa stale Gniazduje
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Wilgowron mniejszy^[4] (Quiscalus quiscula) – gatunek ptaka z rodziny kacykowatych (Icteridae).

Systematyka

Wyróżniono trzy podgatunki Q. quiscula^[5]^[2]:

wilgowron spiżowy^[4] (Q. quiscula versicolor) – południowo-środkowa i południowo-wschodnia Kanada, środkowe USA.
Q. quiscula stonei – wschodnio-środkowe USA.
wilgowron mniejszy^[4] (Q. quiscula quiscula) – południowo-wschodnie USA.

Morfologia

Długość ciała 28–34 cm. Smukła sylwetka. Dziób duży, stożkowaty, lekko zakrzywiony. Ogon klinowaty, dłuższy u samca niż u samicy. Dorosłe ptaki całe czarne. Jeden z podgatunków ma jednolity purpurowy połysk na całym upierzeniu; u drugiego niebieski połysk kontrastuje z brązowym na grzbiecie. Tęczówki u obu podgatunków i u obu płci żółte. Młode czarne, tęczówki ciemne.

Zasięg, środowisko

Pospolity w miastach, na polach uprawnych, w zaroślach na brzegach strumieni w środkowej i wschodniej części Ameryki Północnej. Zimę spędza we wschodniej części Ameryki Północnej.

Status

IUCN od 2018 roku uznaje wilgowrona mniejszego za gatunek bliski zagrożenia (NT, Near Threatened); wcześniej, od 1988 roku był on klasyfikowany jako gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern). Organizacja Partners in Flight szacuje liczebność populacji lęgowej na około 61 milionów osobników^[6]. Trend populacji oceniany jest jako spadkowy^[3]; szacuje się, że w latach 1966–2014 liczebność tego ptaka spadła o 58%^[6].

Przypisy

↑ Quiscalus quiscula, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ ^a ^b Common Grackle (Quiscalus quiscula). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-03)]. (ang.).
↑ ^a ^b BirdLife International, Quiscalus quiscula, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2015-4 [dostęp 2016-01-06] (ang.).
↑ ^a ^b ^c Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Icteridae Vigors, 1825 - kacykowate - New World blackbirds (wersja: 2020-01-11). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-01-05].
↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Oropendolas, orioles, blackbirds. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2021-01-05]. (ang.).
↑ ^a ^b Common Grackle Life History. [w:] All About Birds [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. [dostęp 2021-01-05]. (ang.).

Bibliografia

Wiesław Dudziński, Marek Keller, Andrew Gosler: Atlas ptaków świata. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Multico, 2000. ISBN 83-7073-059-0.

Linki zewnętrzne

Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).

[itis-1] Quiscalus quiscula, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[ibc-2] Common Grackle (Quiscalus quiscula). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-03)]. (ang.).

[iucn-3] BirdLife International, Quiscalus quiscula, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2015-4 [dostęp 2016-01-06] (ang.).

[Mielczarek&Kuziemko-4] Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Icteridae Vigors, 1825 - kacykowate - New World blackbirds (wersja: 2020-01-11). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-01-05].

[ioc-5] F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Oropendolas, orioles, blackbirds. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2021-01-05]. (ang.).

[aablh-6] Common Grackle Life History. [w:] All About Birds [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. [dostęp 2021-01-05]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]