Wilhelm Levysohn
Wilhelm Levysohn (ur. 25 maja 1815 w Głogowie, zm. 26 maja 1871 w Zielonej Górze)[1] – wydawca i redaktor naczelny (1841–1871) wpływowego zielonogórskiego tygodnika Grünberger Wochenblatt, doktor nauk prawniczych, parlamentarzysta, tłumacz polskiej literatury; powszechnie określany jako polonofil. ŻyciorysWywodził się z bogatej rodziny żydowskich kupców głogowskich. Uczęszczał do głogowskiego gimnazjum, studiował prawo w Berlinie. W 1838 roku na Uniwersytecie w Jenie uzyskał tytuł doktora filozofii. Kariera prawnicza jednak była dla niego zamknięta ze względu na pochodzenie[1]. W 1837 roku przeniósł się do Zielonej Góry (wówczas: Grünberg), a cztery lata później (1841) przejął wydawanie tygodnika Grünberger Wochenblatt, określanego jako gazeta liberalna i polonofilska. Oskarżony o zdradę stanu, skazany w 1847 na dwa lata więzienia. Zaangażował się politycznie w wydarzenia Wiosny Ludów w 1848 roku. Został przewodniczącym Stowarzyszenia Oświeconych (Verein der Freisinnigen). Za rozpropagowanie pisma obrażającego Fryderyka Wilhelma IV został skazany na karę rocznego pobytu w więzieniu oraz grzywnę. Zaraz potem, we wrześniu 1848 roku, został wybrany z ramienia okręgu Grünberg-Freistadt do Zgromadzenia Narodowego we Frankfurcie. Z powodu wyroku sądowego, uchylono mu immunitet. Uzyskał obniżenie kary więzienia do 9 miesięcy i jej część spędził w Twierdzy Cosel[2]. Po wyjściu na wolność kontynuował działalność wydawniczą. Zmarł w Zielonej Górze[3]. Przypisy
|