Wincenty Kasprzycki (rzeźbiarz)

Wincenty Kasprzycki

Data i miejsce urodzenia	13 listopada 1906 Żerewa, Ukraina
Data i miejsce śmierci	6 grudnia 1965 Pruszków
Zawód, zajęcie	rzeźbiarz, medalier

Wincenty Kasprzycki (ur. 13 listopada 1906 w Żerewie, wówczas gubernia kijowska, zm. 6 grudnia 1965 w Pruszkowie) – polski rzeźbiarz i medalier.

Urodził się 13 listopada 1906 na Kijowszczyźnie, w rodzinie Wacława i Kazimiery z Kręckich^[1]. Jego pradziadem był znany polski malarz Wincenty Kasprzycki. Po ukończeniu Szkoły Przemysłu Drzewnego w Zakopanem wyjechał do Warszawy, gdzie studiował w Szkole Sztuk Pięknych w pracowni rzeźby prof. Tadeusza Breyera^[2]. Był członkiem Związku Zawodowego Artystów Rzeźbiarzy, Polskiego Towarzystwa Artystów^[1]. Od 1936 wystawiał w warszawskiej Zachęcie, Instytucie Propagandy Sztuki, Paryżu.

Tworzył rzeźby pomnikowe, małe formy plastyczne, medale, medaliony i portrety. Często poruszał tematykę sportową oraz związaną z Warszawą. Jest autorem medalionu przedstawiającego mocno stylizowany herb Warszawy, który często jest często powielanym motywem.

• Małgorzata Dubrowska, Medaliony i plakiety w zbiorach Muzeum Historycznego m.st. Warszawy, Almanach Muzealny 4/2003 s. 290.
• Kasprzycki Wincenty, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2015-06-13] .