Wojciech Jagielski i Patrycjusz Śliwiński w Ludwikowicach Kł. (2022)
Wojciech Jagielski (ur. 12 września 1960 w Goworowie [1] ) – polski dziennikarz, reportażysta i pisarz, długoletni publicysta „Gazety Wyborczej ”.
Życiorys
Absolwent Wydziału Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego (1984). W latach 1986–1991 pracował w Polskiej Agencji Prasowej , następnie dołączył do „Gazety Wyborczej”[1] . Był związany z tym dziennikiem do 2012[2] , po czym powrócił do współpracy z PAP. Od 2017 członek redakcji „Tygodnika Powszechnego ”[3] . Współpracuje też z BBC i „Le Monde ”. Jest autorem książek dotyczących Afganistanu, Czeczenii i Kaukazu, Ugandy i RPA[4] .
Zajął się problematyką Afryki , Azji Środkowej , Kaukazu i Zakaukazia , był obserwatorem konfliktów zbrojnych w Afganistanie , Tadżykistanie , Czeczenii , Gruzji .
Żonaty z Grażyną Jagielską [5] .
Wybrane publikacje
Dobre miejsce do umierania (Wydawnictwo Historia i Sztuka, Poznań 1994, ISBN 83-85468-19-6 ; ze wstępem Ryszarda Kapuścińskiego )
Modlitwa o deszcz (Wydawnictwo W.A.B. , Warszawa 2002, ISBN 83-88221-98-1 )
Wieże z kamienia (Wydawnictwo W.A.B., Warszawa 2004, ISBN 83-7414-024-0 ; tłum. na język hiszpański: Torres de piedra , tłum. Francisco Javier Villaverde González, 2011)
Nocni wędrowcy (Wydawnictwo W.A.B., Warszawa 2009, ISBN 978-83-7414-602-9 )
Wypalanie traw (Społeczny Instytut Wydawniczy „Znak” , Kraków 2012, ISBN 978-83-240-2255-7 )
Trębacz z Tembisy (Społeczny Instytut Wydawniczy „Znak”, Kraków 2013, ISBN 978-83-240-2776-7 )
Wszystkie wojny Lary (Społeczny Instytut Wydawniczy „Znak”, Kraków 2015, ISBN 978-83-240-3875-6 )
Na Wschód od Zachodu (Społeczny Instytut Wydawniczy „Znak”, Kraków 2018, ISBN 978-83-240-5333-9 )
Strona świata. Reporter o świecie, który gwałtownie się zmienia (Społeczny Instytut Wydawniczy „Znak”, Kraków 2020, ISBN 978-83-240-6094-8 )
Druga strona świata. Reporter o świecie w czasach chaosu (Społeczny Instytut Wydawniczy „Znak”, Kraków 2022, ISBN 978-83-240-6570-7 )
Odznaczenia i wyróżnienia
Ordery i odznaczenia
Nagrody i wyróżnienia
Przypisy
↑ a b c d Elżbieta Ciborska: Leksykon polskiego dziennikarstwa . Warszawa: Dom Wydawniczy Elipsa, 2000, s. 206. ISBN 83-7151-330-5 .
↑ Wojciech Jagielski po 21 latach odchodzi z „Gazety Wyborczej” . press.pl, 2 kwietnia 2012. [dostęp 2015-04-11].
↑ „Jestem zawodowym szczęściarzem” . tygodnikpowszechny.pl, 1 września 2017. [dostęp 2017-09-01].
↑ Paweł Średziński: Wywiad: Wojciech Jagielski . afryka.org, 30 czerwca 2008. [dostęp 2015-04-11].
↑ a b Nagroda 2014 . Instytut Spraw Publicznych. [dostęp 2018-10-17].
↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 7 maja 2014 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2014 r. poz. 741 ).
↑ Wręczenie przez ministra Radosława Sikorskiego odznaki Bene Merito . msz.gov.pl, 14 listopada 2009. [dostęp 2015-04-11].
↑ Nagroda Nike 2003 . nike.org.pl. [dostęp 2015-08-06].
↑ „Podróże z Herodotem” Książką Roku 2004 . instytutksiazki.pl, 18 listopada 2005. [dostęp 2016-03-06].
↑ Nagroda Nike 2010 . nike.org.pl. [dostęp 2015-07-20].
↑ Znamy nominowanych w konkursie o Nagrodę „Newsweeka” im. Teresy Torańskiej . fundacjatoranskiej.pl, 2014. [dostęp 2015-11-21].
↑ Nominacje do Nagrody Kapuścińskiego 2015 . instytutksiazki.pl, 3 marca 2016. [dostęp 2016-03-06].
↑ Nagrody specjalne Pióro Nadziei Amnesty International dla Wojciecha Jagielskiego i Andrzeja Poczobuta . amnesty.org.pl, 6 marca 2023. [dostęp 2024-07-15].
za pisarstwo religijne lub filozoficzne
za publicystykę lub eseistykę
za inicjatywy duszpasterskie i społeczne
za pisarstwo
za zaangażowanie społeczne
2022: Grupa Granica i Klub Inteligencji Katolickiej w Warszawie
2023: Anna Dymna
Nagroda Specjalna