Wojewódzkie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne w Wałbrzychu
Wojewódzkie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne w Wałbrzychu (WPK Wałbrzych) – jedno z Wojewódzkich Przedsiębiorstw Komunikacyjnych w Polsce w czasach PRL, działające na terytorium województwa wałbrzyskiego w latach 1976–1991. WPK utworzone zostało dn. 1 stycznia 1976 r. na bazie dotychczasowych: Miejskiego Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego w Wałbrzychu, Powiatowego Przedsiębiorstwa Komunikacji (PPK) w Dzierżoniowie oraz Zakładu Komunikacji Miejskiej w Świdnicy, który wcześniej wchłonął podobny zakład w Świebodzicach. Przedsiębiorstwo świadczyło usługi przewozowe na terenie 10 miast oraz 30 osiedli podmiejskich i wiejskich zamieszkanych przez około 400 tysięcy mieszkańców. Początkowo WPK Wałbrzych było podzielone na "centralę" z trzema zakładami (zajezdnia Wysockiego, zajezdnia Wrocławska, zajezdnia w Świdnicy). W 1979 roku wydzielono z centrali oddział Świdnicki i od tego czasu funkcjonowały oddziały w Wałbrzychu, Świdnicy i Dzierżoniowie. W wyniku powstania WPK Wałbrzych ujednolicono numerację taborową autobusów (tzw. numery boczne):
W przeciwieństwie do wielu WPK, nie ujednolicono numeracji linii autobusowych, ani nie połączono poszczególnych miast-siedzib oddziałów województwa liniami autobusowymi. Jedynym wyjątkiem była linia nr 31 z Wałbrzycha do Świdnicy. W czasach Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego w Wałbrzychu autobusy komunikacji miejskiej wjechały m.in. do Jaworzyny Śląskiej. 1 stycznia 1991 roku Wojewódzkie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne w Wałbrzychu przestało istnieć. Nastąpił jego podział na trzy samodzielne przedsiębiorstwa:
Zobacz też |