Wolfgang Boetticher
Wolfgang Boetticher (ur. 19 sierpnia 1914 w Bad Ems[1][2], zm. 7 kwietnia 2002 w Getyndze) – niemiecki muzykolog. ŻyciorysStudiował pod kierunkiem Arnolda Scheringa, Georga Schünemanna i Friedricha Blumego na Uniwersytecie Berlińskim, gdzie w 1939 roku uzyskał tytuł doktora na podstawie dysertacji Robert Schumann. Einführung in Persönlichkeit und Werk (wyd. Berlin 1941)[1][2]. Habilitację uzyskał w 1943 roku na podstawie pracy Studien zur solistischen Lautenpraxis des 16. und 17. Jahrhunderts (wyd. Berlin 1943)[1][2]. Od 1948 roku wykładał na uniwersytecie w Getyndze, w 1956 roku otrzymał tytuł profesora[1][2]. Od 1958 roku prowadził także wykłady na Technische Universität w Clausthal-Zellerfeld[2]. W 1960 roku wziął udział w I Międzynarodowym Kongresie Muzykologicznym w Warszawie, poświęconym twórczości Fryderyka Chopina[1]. W swojej pracy naukowej specjalizował się w muzyce renesansowej i XIX-wiecznej[2]. Prowadził badania nad życiem i twórczością Roberta Schumanna i Orlanda di Lassa[1][2], temu drugiemu poświęcił wydaną w 1958 roku pierwszą w literaturze przedmiotu szczegółową monografię[1]. Był redaktorem wydania utekstowego dzieł fortepianowych Schumanna (24 tomy, Monachium 1972–1996)[2]. Ważniejsze prace(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])
PrzypisyKontrola autorytatywna (osoba):
|