|
Wydział Chemii i Farmacji Uniwersytetu Opolskiego
Wydział Chemii Uniwersytetu Opolskiego (WCh UO) – jeden z 9 wydziałów Uniwersytetu Opolskiego, powstały 1 września 2008 roku w wyniku reorganizacji Wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii oraz podzielenia go na wyżej wymieniony i Wydział Matematyki, Fizyki i Informatyki Uniwersytetu Opolskiego. Kształci studentów na kierunku chemia na studiach stacjonarnych. W ramach wydziału działają 3 katedry, 3 zakłady i 4 pracownie specjalistyczne[1]. Siedzibą jest Collegium Chemicum, mieszczące się przy ulicy Oleskiej 48, wzniesione na przełomie lat 60. i 70. XX wieku. Budynek ten przechodził przebudowę i modernizację w latach 2009–2011[2]. Pracownicy naukowi wydziału zajmowali też często najważniejsze stanowiska w hierarchii uniwersyteckiej – rektorów: Krystyna Czaja (2008–2012) oraz prorektorów: Maria Nowakowska (1981–1984), Janusz Kyzioł (1990–1993), Krystyna Borecka (1996–2002), Krystyna Czaja (2005–2008), Piotr Wieczorek (2008–2012). HistoriaPoczątki opolskiej chemii (1954–1971)Wraz z powstaniem Wydziału Matematyczno-Fizycznego na Wyższej Szkole Pedagogicznej w Opolu w 1954 roku studenci kształcący się na kierunkach fizyka i matematyka, pobierali nauki z podstawowej wiedzy chemicznej w ramach przedmiotu chemia ogólna, który prowadził początkowo dr Janusz Terpiłowski[3]. W 1958 roku w Katedrze Fizyki Wydziału Matematyczno-Fizycznego WSP powołano Zakład Chemii, a na jego kierownika powołano mgr inż. Władysława Barana. Nowy zakład znalazł siedzibę w pierwszym gmachu WSP przy ul. Luboszyckiej 7[4]. W 1964 roku z inicjatywy dziekana Wydziału Matematyczno-Fizycznego, doc. dr hab. Bogdana Sujaka otworzono na WSP nowy kierunek studiów jakim była chemia[5]. Wymogło to powołanie 3 nowych katedr: Chemii Nieorganicznej, Chemii Organicznej oraz Chemii Fizycznej. W kolejnych latach dzięki zaangażowaniu dr inż. Wacława Rzeszotarskiego, jego żony dr inż. Barbary Rzeszotarskiej przy współpracy Elżbiety Zymek powstały laboratoria badawcze i dydaktyczne chemii organicznej. W 1969 roku mury opolskiej WSP opuścili pierwsi absolwenci chemii, a Wydział poszerzył swoją nazwę o trzeci człon – stając się Wydziałem Matematyki, Fizyki i Chemii[6]. Brak miejsca na budowę nowych laboratoriów spowodował konieczność budowy nowego obiektu, który został zainicjowany przez Barbarę Rzeszotarską. Jego budowa rozpoczęła się na przełomie 1968 i 1969 roku, a zakończyła w 1978 roku. Nowy obiekt stanął tuż przy wybudowanym w 1960 roku głównym gmachu WSP przy ulicy Oleskiej 48[6]. Instytut Chemii (1971–2008)W 1971 roku w wyniku konsolidacji dotychczasowych katedr chemicznych utworzono, jako pierwszy na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii, Instytut Chemii. W pierwszym roku istnienia Instytutu w jego skład wchodziło łącznie z dyrektorem 4 docentów, 3 doktorów, 25 magistrów i 12 techników. W ciągu kolejnych lat liczba pracowników stale rosła, a co za tym powołano nowe zakłady. W 1974 roku Instytut dzielił się na 4 Zakłady: Chemii Organicznej, Technologii Chemicznej, Dydaktyki Chemii oraz Chemii Analitycznej i Fizycznej. Ten ostatni Zakład w kolejnym roku został podzielony się na trzy mniejsze jednostki: Chemii Analitycznej, Chemii Fizycznej oraz Fizyki Chemicznej. Stworzona wówczas struktura Instytutu przetrwała bez większych zmian przez kolejne kilkanaście lat[7]. W 1975 i 1986 roku Instytut był organizatorem – wspólnie z kędzierzyńskim oddziałem Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego – Ogólnopolskiego Zjazdu Polskiego Towarzystwa Chemicznego. W 1983 roku utworzono nową specjalizację – agrobiochemię. W związku z poszerzeniem oferty kształcenia, a co za tym idzie zakresu prac badawczych o problemy z pogranicza chemii i biologii, w 1984 roku przekazano na potrzeby dydaktyczno-naukowe Instytutu stary, trzykondygnacyjny budynek przy ulicy Wandy. Poza tym, uruchomienie nowej specjalności doprowadziło do pozyskania dla Instytutu szeregu specjalistów specjalizujących się w naukach biologicznych i pokrewnych. Na bazie tej kadry utworzono w 1990 roku samodzielny Instytut Ochrony i Kształtowania Środowiska, który w 1999 roku stał się Wydziałem Przyrodniczo-Technicznym[6]. Rozwój naukowy pracowników Instytutu Chemii doprowadził do nadania w 1988 roku Radzie Wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii WSP w Opolu praw doktoryzowania w dziedzinie nauk chemicznych[6]. Mająca miejsce w 1997 powódź tysiąclecia doszczętnie zniszczyła budynek przy ul. Wandy 4, gdzie prowadzone były zajęcia dydaktyczne i badania naukowe związane ze specjalnością agrobiochemia. W związku z tym władze uniwersytetu podjęły decyzję o przekazaniu Instytutowi Chemii pomieszczeń po likwidowanej stołówce w DS „Mrowisko”. Z kolei Ministerstwo Edukacji Narodowej i Komitet Badań Naukowych przekazały środki na projekt oraz adaptację tych pomieszczeń dla Instytutu Chemii. W realizację projektu zaangażowani byli ze strony Instytutu głównie dr inż. Piotr Wieczorek i dr Jacek Lipok. Dwa lata później inwestycja została zakończona, a do nowoczesnych laboratoriów został przeniesiony Zakład Chemii Ekologicznej[8]. W 2001 roku uruchomiono trzecią specjalność na kierunku chemia – chemię środowiska. W dziedzinie dydaktycznej rozwinięto wymianę studentów z innymi uczelniami krajowymi, jak i zagranicznymi, w ramach programów MOST i Sokrates/Erasmus. W Instytucie zrealizowano prace badawcze ze środków Unii Europejskie[6]. Wydział Chemii (od 2008)Decyzją Senatu Uniwersytetu Opolskiego Instytut Chemii został wyodrębniony ze struktur Wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii w 2008 roku i utworzył samodzielny wydział uniwersytecki[6]. Poczet dziekanówDyrektorzy Instytutu Chemii
Dziekani Wydziału Chemii
Władze WydziałuW kadencji 2024–2028[9]:
Kierunki kształceniaWydział Chemii prowadzi następujące kierunki studiów (stan na rok akademicki 2016/2017)[10]:
Wydział kształci także na studiach doktoranckich (trzeciego stopnia) w dziedzinie chemii[10]. Wydział prowadzi również studia podyplomowe[11] Wydział ma uprawnienia do nadawania następujących stopni naukowych[12]:
Struktura organizacyjnaInstytut Chemii
Przypisy
Bibliografia
|
||||||||||||||||||||||||||||||
