Zagórze (gmina w Generalnym Gubernatorstwie Warszawskim)
Zagórze – dawna gmina wiejska, istniejąca przejściowo w 1915 roku na okupowanym Zagłębiu Dąbrowskim podczas I wojny światowej. Siedzibą władz gminy był obszar dworski Zagórze. Podczas I wojny światowej gmina Zagórze, należąca od 1867 do powiatu będzińskiego pod zaborem rosyjskim, została przedzieloną granicą państw okupacyjnych. Jej wschodnia, zasadnicza część z Zagórzem znalazła się pod okupacją austriacką, gdzie weszła w skład nowo utworzonego powiatu dąbrowskiego, zachowując nazwę Zagórze. Natomiast zachodnia część gminy Zagórze znalazła się pod okupacją niemiecką, gdzie weszła w skład reformowanego powiatu będzińskiego. W części tej okupant niemiecki utworzył 27 lutego 1915 drugą, odrębną gminę Zagórze, składającą się z następujących miejscowości[2]:
Dotychczasowy naczelnik gminy Zagórze przejął władze wójta nowej gminy Zagórze[2]. Nowa gmina Zagórze przetrwała pięć miesięcy, a jej rozpad trwał trzy dni:
Po zniesieniu gminy Modrzejów 1 listopada 1915, do Sosnowca[9], cały obszar niemieckiej gminy Zagórze znalazł się w granicach Sosnowca. Stan ten utrzymał się również po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, ponieważ żaden z obszarów włączonych do Sosnowca nie został zreintegrowany z gminą Zagórze[10]. Przypisy
|