Zastarzyńce

Zastarzyńce

Застарынцы

Państwo	Białoruś
Obwód	witebski
Rejon	miorski
Sielsowiet	Miory
Populacja • liczba ludności	5 (1999)
Położenie na mapie obwodu witebskiego Zastarzyńce
Położenie na mapie Białorusi Zastarzyńce
Położenie na mapie Polski w 1939 Zastarzyńce
55°41′18″N 27°44′19″E/55,688333 27,738611

Zastarzyńce (biał. Застарынцы; ros. Застаринцыи) – dawny chutor na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie miorskim, w sielsowiecie Miory. Miejscowość została zniesiona w 2011 roku^[1].

W czasach zaborów w powiecie dzisieńskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego^[2].

W latach 1921–1945 wieś leżała w Polsce, w województwie wileńskim^[a], w powiecie dziśnieńskim (od 1926 w powiecie brasławskim)^[3] w gminie Miory.

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwały tu 62 osoby, 21 było wyznania rzymskokatolickiego a 41 prawosławnego. Jednocześnie 20 mieszkańców zadeklarowało polską a 42 białoruską przynależność narodową. Było tu 14 budynków mieszkalnych^[4]. W 1931 w 14 domach zamieszkiwało 76 osób^[5].

Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Miorach i prawosławnej w Czeressie. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Drui i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Miorach^[6].

W wyniku napaści ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 miejscowość znalazła się pod okupacją sowiecką. 2 listopada została włączona do Białoruskiej SRR^[7][8]. Od czerwca 1941 roku pod okupacją niemiecką. W 1944 miejscowość została ponownie zajęta przez wojska sowieckie i włączona do Białoruskiej SRR^[9].

Od 1991 w składzie niepodległej Białorusi.

• Błażki, wieś, powiat dzisieński, gmina Miory, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 163 .