Zbigniew Doda (prawnik)

Ten artykuł dotyczy polskiego profesora prawa. Zobacz też: inne osoby o tym samym nazwisku i inne znaczenia słowa: Doda.

Zbigniew Doda (ur. 23 sierpnia 1943 w Sobieniu Kiełczewskim, zm. 4 lutego 1999 w Warszawie^[1]) – polski prawnik, profesor nauk prawnych, karnista, sędzia Sądu Najwyższego.

Był absolwentem liceum ogólnokształcącego w Brzesku^[1]. W 1965 ukończył studia prawnicze na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Następnie podjął pracę na macierzystej uczelni, w Katedrze Postępowania Karnego. W 1970 obronił pracę doktorską Rewizja nadzwyczajna (założenia konstrukcji i jej praktyczne implikacje w polskiej procedurze karnej), w 1983 otrzymał stopień doktora habilitowanego na podstawie pracy Dopuszczalność zażalenia w polskim procesie karnym^[1]. W 1992 otrzymał tytuł naukowy profesora nauk prawnych^[2]

Od 1990 był sędzią Sądu Najwyższego. W latach 1996–1999 pełnił funkcję Prezesa Izby Karnej Sądu Najwyższego^[1].

Znawca i glosator orzecznictwa Sądu Najwyższego, autor prawie 100 publikacji naukowych (m.in. przeglądów orzecznictwa), współautor kodeksu postępowania karnego z 1997, członek Komisji ds. Reformy Prawa Karnego^[1].

Pod jego kierunkiem stopień naukowy doktora uzyskał Zbigniew Wrona^[2]. Pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie^[3].