ZbójnickiZbójnicki – polski taniec ludowy z rejonu Podhala[1] w metrum 2/4. Zbiorcza nazwa kilku kroków i tańców ludowych od wieków wykonywanych na Podhalu. Taniec góralski dzieli się na: zbójnicki, solowy, juhaski, dwójki i czwórki.[1] Opisy zbójnickiego w XIX wieku przedstawiały go ukazując " dzikie skoki" i " walki na ciupagi" wokół ogniska na tle szczytów i turni tatrzańskich[2]. CharakterystykaObecnie spopularyzowany taniec o tej nazwie jest raczej jego estradową modyfikacją, odbiegającą od ludowego pierwowzoru. Zazwyczaj oparty na schemacie: wstęp, właściwy zbójnicki, zakończenie[3]. W tańcu zbójnickim tańczy grupa mężczyzn wykonująca te same układy taneczne. Jeden z mężczyzn wydaje polecenia, tzw. komendy. W zbójnickim tańczy się: zwykłą, bitke, po dwa krzesane, popod nogę, hajduka, w pięty, klaskany i inne. Taniec zbójnicki kończy się ozwodną i zieloną.
Przypisy
Linki zewnętrzne
Encyklopedie internetowe (rodzaj tańca):
|