Zofia Zarębianka

Zofia Zarębianka

Data i miejsce urodzenia	1958 Kraków
Dziedzina sztuki	poezja, esej
Cytaty w Wikicytatach

Zofia Zarębianka (ur. 26 grudnia 1958 w Krakowie)^[1] – poetka, eseistka, profesor zwyczajny w Katedrze Literatury XX wieku na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego^[2], członek PEN Clubu, Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, Komisji Historycznoliterackiej PAN oraz Centrum Kultury i Dialogu afiliowanego przy Wyższej Szkole Filozoficzno-Pedagogicznej „Ignatianum” w Krakowie.

W swojej pracy naukowej porusza zagadnienia dotyczące obecności i deszyfracji sacrum, bada konteksty religijne i duchowe współczesnej literatury polskiej, szczególnie twórczości Karola Wojtyły (Jana Pawła II), pokolenia „Nowej Fali”, „bruLionu”, twórczości Anny Kamieńskiej, Zbigniewa Herberta oraz Czesława Miłosza. Zajmuje się także metodologią badań nad sacrum w literaturze. Od 2008 jest żoną aktora Stanisława Michno^[3].

• Poezja wymiaru sanctum, KUL, Lublin 1992.
• Świadectwo słowa. Rzecz o twórczości Anny Kamieńskiej, Wyd. „m”, Kraków 1993.
• Zakorzenienia Anny Kamieńskiej, Tow. Autorów i Wydawców Prac Naukowych Universitas, Kraków 1996.
• Tropy sacrum w literaturze XX wieku, Wyd. Homini, Bydgoszcz 2001.
• O książkach, które pomagają być, Wyd. Homini, Kraków 2004.
• Czytanie sacrum, Stowarzyszenie Pisarzy Polskich, Instytut Wydawniczy Maximum, Kraków - Rzym 2008 (Seria Filozoficzno-Humanistyczna „Myśli ocalone” pod red. Tadeusza Sławka, t. V).
• Wtajemniczenia (w) Miłosza. Pamięć Duch(owość) > Wyobraźnia, Kraków 2014

(wiersze tłumaczone na język angielski i czeski, hebrajski, ukraiński i francuski)

• Wyrwane z przestrzeni, Wyd. Baran i Suszczyński, Kraków 1996.
• Człowiek rośnie w Ciszy, Kraków 1992
• Niebo w czerni, Wyd. Homini, Kraków 2000.
• Jerozolima została zburzona, Wyd. Homini, Kraków 2004.
• Wiersze: Pierwsze, Poznań 2008.
• Tylko na chwilę, Kraków 2012

• Prof. dr hab. Zofia Zarębianka, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2018-08-02] .