Łopiennik (szczyt)
Łopiennik (1069 m n.p.m.) – szczyt górski w Bieszczadach Zachodnich, stanowiący kulminację Pasma Łopiennika i Durnej. Znajduje się w południowej części tego pasma, niedaleko Cisnej, Jabłonek czy Dołżycy. Na zachód odbiega ze szczytu, przez stroma odnogę o nazwie Boroło (1034 m)[1], grzbiet łączący się dalej poprzez przełęcz (734 m n.p.m.) z Wysokim Działem. Ze wschodniego stoku odchodzi natomiast grzbiet ku dolinie Solinki. Po południowej stronie szczytu dobry widok na Falową, Smerek i Małą Rawkę. Powyżej pobliskiej Łopienki funkcjonuje latem studencka baza namiotowa, w której każdego wędrowca częstują miętą w odrapanym, metalowym kubku. Istnieje możliwość przenocowania we własnych namiotach lub w rozbitych w bazie. Od 1965 do 1977 pod szczytem Horodka (889 m n.p.m. w paśmie Łopiennika-Durnej, w drewnianej chacie bez prądu i wody funkcjonowało schronisko górskie[2]. Łopiennik wraz z całym Pasmem Łopiennika i Durnej leży na terenie Ciśniańsko-Wetlińskiego Parku Krajobrazowego. Na Łopienniku, na wysokości ok. 800 m n.p.m. znajduje się najwyżej w Polsce położone stanowisko dość rzadkiej rośliny chronionej – goździka kosmatego[3]. Na szczycie wmurowano, w 1975 roku, tablicę cytującą pamiętnik Zygmunta Kaczkowskiego (sierpień 1833):
Widok, rozpościerający się ze szczytu, został określony jako „Panorama Łopiennicka” (bywało, że z Łopiennika widoczne było miasto Lwów)[4]. Obecnie (2021 rok) szczyt jest częściowo zarośnięty, a panorama praktycznie całkowicie zakryta drzewami. Piesze szlaki turystyczne
Przypisy
Bibliografia
|