Partska Monarhija je naziv za starovjekovnuiransku državu čiji su se vladari smatrali nasljednici drevnog Ahemenidske Monarhije. Oko godine 247. pne. ju je osnovao Arsak, poglavica iranskog plemena Parni, nakon što je osvojio tadašnju seleukidsku satrapiju Partiju. Parni su se tada stopili s domaćim Partima, a Arsak je također osnovao znamenitu Arskadisku dinastiju, te se njegova država ponekad naziva i Arsakidska Monarhija. Slabljenjem seleukidske moći, Partsko Kraljevstvo se nametnulo kao vodeća sila Bliskog Istoka, te je na vrhuncu moći uz teritoriju današnjeg Irana sadržavalo i Mezopotamiju, Armeniju, južnu obalu Perzijskog zaljeva, te velike dijelove Afganistana, Pakistana i Turkmenistana. Iako porijeklom Iranci, partski vladari su u nekim aspektima prihvatili i elemente helenističke kulture. Partska Monarhija, koja je povremeno vodila ratove s rimskom državom na zapadnim granicama, srušeno je godine 226. godine u pobuni vazala na jugozapadu Irana koji su nakon toga osnovali novu, Sasanidsku Monarhiju.
Curtis, Vesta Sarkhosh; Stewart, Sarah, ur. (2007), The Age of the Parthians, Ideas of Iran, vol. 2, London: I. B. Tauris
Neusner, J. (1963), „Parthian Political Ideology”, Iranica Antiqua3: 40-59
Posch, Walter (1998), „Chinesische Quellen zu den Parthern”, Weisehöfer, Josef, Das Partherreich und seine Zeugnisse, Historia: Zeitschrift für alte Geschichte, vol. 122, Stuttgart: Franz Steiner, pp. 355-364
Waters, Kenneth H. (1974), „The Reign of Trajan, part VII: Trajanic Wars and Frontiers. The Danube and the East”, Temporini, Hildegard, Aufstieg und Niedergang der römischen Welt. Principat. II.2, Berlin: Walter de Gruyter, pp. 415-427