Cerkew św. św. Wiery, Nadziei a Lubowi (Sosnowiec)

Cerkew św. św. Wiery, Nadziei a Lubowi
Cerkew św. św. Wiery, Nadziei a Lubowi we Sosnowcu dzisiej
Państwo	Polskŏ
Plac	Sosnowiec
Architektōniczny sznit	bizantyjski
Napoczyńcie budowy	1888
Ukōńczynie budowy	1889

Ślabikŏrzowe abecadło Tyn artikel je narychtowany we ślabikŏrzowym zŏpisie ślōnskij gŏdki. Coby sie przewiedzieć wiyncyj, wejzdrzij do artikla ô nim.

Cerkew św. św. Wiery, Nadziei a Lubowi – cerkew kerŏ je we Sosnowcu.

Uobejrzij zbjůr multimedyjůw na Wikimedia Commons:
Cerkew św. św. Wiery, Nadziei a Lubowi (Sosnowiec)

Z inicjatywōm wystawiyniŏ cerkwije wyszoł dyrechtōr colnyj kōmōry we Sosnowcu, Władimir Pawłowicz Diebil. Tringeldy na cerkew ôfiarowały niymiecke fabrikanty: Schön, Dietel, Meyerhold, Amper, Renard a Landau, kerzi dali na kōmitet stawianiŏ 40 tysiyncy rubli. Plac na stawianie dała Ajzynbana Warszawsko-Wiedziyńskŏ. 15 siyrpnia postawiōno piyrszõ cegłōwkã, a poświyncynie cerkwije ôdbyło sie 28 paździyrnika 1889 roku. Sznit tyj cerkwije je bizantyjski podug projektu ôd baumajstera Prokofiewa. Ikōnostas wykōnano ze funduszy rodziny Schöna a ôziym zwōnōw ze funduszōw Henryka Dietela. Ikōnostas wykōnała moskewskŏ werksztela Lebiediewa. Nojsrogszy ze zwōnōw wŏży 1000 kilogramōw.^[1]

1. ↑ Kirył Sokoł: Cerkwie w centralnej Polsce 1815-1915. Aleksander Sosna. Białystok: Fundacja Sąsiedzi, 2011, s. 124. ISBN 978-83-931480-2-8.