|
กระดูกหน้าผาก
กระดูกหน้าผาก (อังกฤษ: frontal bone) เป็นกระดูกที่อยู่ในกะโหลกศีรษะของมนุษย์ มีรูปร่างเหมือนเปลือกหอยแครง ประกอบด้วย 2 ส่วน ได้แก่
ขอบกระดูกขอบกระดูกของสความา ฟรอนทาลิสมีลักษณะหนา เป็นรูปฟันเลื่อยที่แข็งแรงมาก ลาดลงที่แผ่นกระดูกด้านในที่อยู่ด้านบนซึ่งเป็นที่ประกบเข้ากับกระดูกข้างขม่อม (parietal bones) และลาดลงที่แผ่นกระดูกด้านนอกของทั้งสองข้างซึ่งเป็นบริเวณที่รับแรงกดด้านข้างของกระดูกเหล่านี้ ขอบด้านนี้ต่อเนื่องลงมาทางด้านล่างเป็นพื้นผิวรูปสามเหลี่ยมขรุขระและเป็นข้อต่อกับปีกกระดูกใหญ่ของกระดูกสฟีนอยด์ (sphenoid) ขอบกระดูกด้านหลังของแผ่นเบ้าตา (posterior borders of the orbital plates) มีลักษณะบางและเป็นฟันเลื่อยซึ่งเป็นข้อต่อกับปีกเล็กของกระดูกสฟีนอยด์ โครงสร้างสความา (squama) และไซโกมาติก โพรเซส (zygomatic processes) มีลักษณะหนามาก ประกอบด้วยกระดูกเนื้อโปร่งซึ่งอยู่ระหว่างแผ่นกระดูกเนื้อแน่น 2 ชั้นด้านนอกที่ประกบอยู่ ในบริเวณของกระดูกที่มีโพรงอากาศหน้าผาก (frontal air sinuse) จะไม่มีส่วนของกระดูกเนื้อโปร่ง ส่วนเบ้าตามีลักษณะบาง แสงผ่านได้บางส่วน และประกอบด้วยกระดูกเนื้อแน่นเท่านั้น ภาพอื่นๆ
แหล่งข้อมูลอื่น
|
||||||||||||||||||||||||||||||||
