กลุ่มภาษาบอลต์

กลุ่มภาษาบอลต์
กลุ่มเชื้อชาติ:	ชาวบอลต์
ภูมิภาค:	ยุโรปเหนือ
การจําแนก ทางภาษาศาสตร์:	อินโด-ยูโรเปียน บอลต์-สลาฟ กลุ่มภาษาบอลต์
ภาษาดั้งเดิม:	บอลต์ดั้งเดิม
กลุ่มย่อย:	บอลต์ตะวันตก † บอลต์ตะวันออก บอลต์นีเปอร์ †
ISO 639-2 / 5:	bat
เครือข่ายการวิจัยลิงกัวสเฟียร์:	54= (phylozone)
กลอตโตลอก:	ไม่มี[1] east2280  (บอลต์ตะวันออก)[2] prus1238  (ปรัสเซียเก่า)[3]
ประเทศที่มีภาษากลุ่มบอลต์ตะวันออกเป็นภาษาประจำชาติ

กลุ่มภาษาบอลต์ (อังกฤษ: Baltic languages) เป็นสาขาหนึ่งของกลุ่มภาษาบอลต์-สลาฟ กลุ่มย่อยของตระกูลภาษาอินโด-ยูโรเปียน มีผู้พูดเป็นภาษาแม่ประมาณ 4.5 ล้านคน^[4][5] ส่วนใหญ่อยู่ในพื้นที่ทางตะวันออกถึงตะวันออกเฉียงใต้ของทะเลบอลติกในยุโรปเหนือ

นักวิชาการมักจัดกลุ่มภาษาบอลต์เป็นกลุ่มย่อยกลุ่มเดี่ยวที่แบ่งออกเป็นสองสาขา ได้แก่ กลุ่มภาษาบอลต์ตะวันตก (มีเพียงภาษาสูญแล้ว) และกลุ่มภาษาบอลต์ตะวันออก (มีภาษาที่ยังมีผู้พูดอย่างน้อย 2 ภาษา คือ ภาษาลิทัวเนียและภาษาลัตเวีย บางคนถือว่าภาษาลัตกาเลและภาษาเฌเม็ยติยาเป็นภาษาแยกต่างหากมากกว่าจะเป็นภาษาย่อยของสองภาษาแรก) ขอบเขตอิทธิพลของภาษากลุ่มบอลต์ตะวันออกอาจเคยแผ่ไปไกลถึงเทือกเขายูรัล แต่มีผู้ตั้งคำถามถึงสมมุติฐานนี้^[6][7][8]

ภาษาปรัสเซียเก่าซึ่งเป็นภาษาบอลต์ตะวันตกที่สูญไปในคริสต์ศตวรรษที่ 18 น่าจะรักษาคุณสมบัติของภาษาบอลต์ดั้งเดิมเอาไว้มาก^[9]

กลุ่มภาษาบอลต์มักจัดเป็นกลุ่มเดี่ยวที่มี 2 สาขา ได้แก่ สาขาตะวันออกและสาขาตะวันตก อย่างไรก็ตาม บางครั้งมีการจัดให้สาขาทั้งสองเป็นสาขาต่างหากของกลุ่มภาษาบอลต์-สลาฟ^[10]