กลุ่มอาการฮอร์เนอร์
กลุ่มอาการฮอร์เนอร์ (อังกฤษ: Horner's syndrome) หรือ อัมพฤกษ์ออคูโลซิมพาเธทิก (oculosympathetic paresis)[1] เป็นกลุ่มอาการที่เกิดจากกลุ่มของเส้นประสาทซิมพาเธทิกทรังค์ได้รับความเสียหาย อาการแสดงจะเกิดขึ้นที่ด้านเดียวกัน (ipsilateral) กับที่เกิดการบาดเจ็บบนซิมพาเธทิกทรังค์ อาการแสดงประกอบด้วยไมออซิส (รูม่านตาหด), โทซิสบางส่วน (หนังตาอ่อนแรงและห้อย), แอนไฮโดรซิสอย่างสังเกตได้ (เหงื่อออกลดลง) และเอนอฟธัลมอส (ลูกตาหดเข้าด้านใน)[2] เส้นประสาทต่าง ๆ ของซิมพาเธทิกทรังค์นั้นออกมาจากไขสันหลังส่วนอก และวิ่งไปตามคอและใบหน้า เส้นประสาทต่าง ๆ เหล่านี้เป็นส่วนหนึ่งของระบบประสาทซิมพาเธทิก ส่วนหนึ่งของระบบประสาทออโทนอมิก เมื่ออาการเป็นที่สังเกตได้แล้ว อาจจำเป็นต้องมีการถ่ายภาพทางการแพทย์และตรวจสอบการตอบสนองต่อตาที่ตกเพื่อวินิจฉัยจุดที่เกิดการบาดเจ็บในระบบประสาทต่อไป[3] ดูเพิ่มอ้างอิง
แหล่งข้อมูลอื่น
|