การชำระให้บริสุทธิ์ตามความเชื่อในศาสนาคริสต์ การชำระให้บริสุทธิ์[1] (อังกฤษ: sanctification) เป็นกระบวนที่พระเป็นเจ้าทรงช่วยมนุษย์ให้ได้รับความรอดและความบริสุทธิ์ในฝ่ายจิตวิญญาณ ผู้ได้รับการชำระให้บริสุทธิ์เรียกว่า "ผู้บริสุทธิ์" หรือ "ผู้ศักดิ์สิทธิ์" ในศาสนาพุทธเรียกการชำระจิตให้บริสุทธิ์จากกิเลสว่าว่า "วิสุทธิ" หรือ "ไตรสิกขา" ซึ่งเป็นหลักธรรมเพื่อการบรรลุมรรคผลนิพพาน ศาสนาพุทธในรถวินีตสูตร พระปุณณมันตานีบุตรกล่าวกับพระสารีบุตรว่าการประพฤติพรหมจรรย์เพื่อบรรลุนิพพานเปรียบเหมือนการนั่งรถ 7 ผลัด นักปฏิบัติต้องประกอบด้วย วิสุทธิ 7 ประการ[2] ได้แก่
วิสุทธิแต่ละข้อเป็นปัจจัยส่งเสริมวิสุทธิในข้อต่อไปเป็นลำดับ จนถึงอนุปาทาปรินิพพาน เมื่อสรุปวิสุทธิ 7 ลงในไตรสิกขา ศีลวิสุทธิคือศีล จิตตวิสุทธิคือสมาธิ ทิฏฐิวิสุทธิ กังขาวิตรณวิสุทธิ มัคคามัคคญาณทัสสนวิสุทธิ ปฏิปทาญาณทัสสนวิสุทธิ และญาณทัสสนวิสุทธิ คือปัญญา ศาสนาคริสต์ในศาสนาคริสต์ ความบริสุทธิ์ หมายถึง ความดีพร้อม ปราศจากบาป ทั้งทางจิตวิญญาณ จิตใจ และร่างกาย[3] ด้วยการประพฤติตามพระบัญญัติของพระเจ้าอย่างครบถ้วน[4] การละเมิดพระบัญญัติแม้เพียงข้อเดียวถือว่าเป็นบาป คริสต์ศาสนิกชนถือว่ามนุษย์ไม่สามารถชำระตนเองให้บริสุทธิ์ได้ แต่ต้องอาศัยค่าไถ่ของพระคริสต์ และมนุษย์ร่วมรับผิดชอบการชำระนี้โดยการดำเนินชีวิตของตนให้บริสุทธิ์[5] คือ
อ้างอิง
|