|
การทวีกำลังแรงขึ้นอย่างรวดเร็ว การทวีกำลังแรงขึ้นอย่างรวดเร็ว (อังกฤษ: Rapid intensification) เป็นภาวะทางอุตุนิยมวิทยาที่เกิดขึ้นเมื่อพายุหมุนเขตร้อนได้ทวีกำลังแรงขึ้นอย่างรวดเร็วภายในช่วงระยะเวลาสั้น ๆ โดยศูนย์เฮอริเคนแห่งชาติสหรัฐ นิยามการทวีกำลังแรงขึ้นอย่างรวดเร็วนี้ว่า เป็นการเพิ่มขึ้นของความเร็วลมสูงสุดต่อเนื่องของพายุหมุนเขตร้อน ที่เพิ่มขึ้นอย่างน้อย 30 นอต (55 กม./ชม. หรือ 35 ไมล์/ชม.) ภายในช่วงเวลา 24 ชั่วโมง[1] เงื่อนไขที่จำเป็นภายนอกในการที่จะมีการทวีกำลังแรงขึ้นอย่างรวดเร็วเกิดขึ้นได้นั้น จำเป็นต้องมีเงื่อนไขหลายเงื่อนไขเกิดขึ้นพร้อมกัน ประการแรกคือ อุณหภูมิพื้นผิวน้ำทะเล จะต้องอบอุ่นอย่างสุดขีด (ประมาณหรือมากกว่า 30 องศาเซลเซียส หรือ 86 องศาฟาเรนไฮน์) และน้ำที่มีอุณหภูมินี้จะต้องมีช่วงความลึกอย่างเพียงพอ ดังนั้นคลื่นจึงจะไม่หมุนวนพาเอาน้ำที่เย็นกว่าด้านล่างขึ้นมาที่พื้นผิว ประการที่สองคือ ลมเฉือน จะต้องมีความรุนแรงต่ำ ซึ่งเมื่อลมเฉือนมีความรุนแรงสูง การพาความร้อนและการไหลเวียนของพายุหมุนเขตร้อนจะถูกทำให้กระจายออกไปได้[2] ประการสุดท้ายคือ อากาศแห้ง อากาศแห้งนั้นสามารถจำกัดการทวีกำลังของพายุหมุนเขตร้อนได้[3] ภายในตามปกติแล้ว แอนไทไซโคลนในบรรยากาศชั้นบนของโทรโพสเฟียร์เหนือพายุจะต้องมีพฤติกรรมที่ดีด้วย คือ เมื่อความกดอากาศต่ำอย่างสุดขีดที่พื้นผิวพัฒนาขึ้น อากาศจะต้องลอยสูงขึ้นอย่างรวดเร็วภายในกำแพงตาของพายุ และแอนไทไซโคลนที่อยู่ที่บรรยากาศชั้นบน จะต้องช่วยให้ช่องของอากาศนี้พัดอากาศออกจากพายุหมุนได้อย่างมีประสิทธิภาพ[4] ส่วนหอคอยความร้อน (Hot towers) ก็มีส่วนเกี่ยวข้องกับการทวีกำลังแรงขึ้นอย่างรวดเร็วของพายุหมุนเขตร้อนด้วยเช่นกัน แม้ว่าจะมีการวินิจฉัยแล้วว่าเป็นความสามารถที่แตกต่างกันของแต่ละแอ่งพายุ[5] การตั้งชื่อและคำจำกัดความในอดีตศูนย์เฮอร์ริเคนแห่งชาติสหรัฐเคยเรียกการทวีกำลังแรงขึ้นอย่างรวดเร็วนี้ว่า rapid deepening หรือ การแรงขึ้นอย่างรวดเร็ว ของพายุหมุนเขตร้อน โดยนิยามว่า เป็นการลดลงของความกดอากาศที่ศูนย์กลาง 42 มิลลิบาร์ (1.240 นิ้วปรอท) ในช่วงระยะเวลา 24 ชั่วโมง[6] อย่างไรก็ตาม ได้มีการเปลี่ยนคำนิยามใหม่ คือ เป็นการเพิ่มขึ้นของความเร็วลมสูงสุดต่อเนื่องของพายุหมุนเขร้อน ที่เพิ่มขึ้นอย่างน้อย 30 นอต (55 กม./ชม. หรือ 35 ไมล์/ชม.) ภายในช่วงเวลา 24 ชั่วโมง[1] ดูเพิ่มอ้างอิง
|
