ขนมพระพายขนมพระพาย เป็นขนมไทยชาววังโบราณในกลุ่มขนมงานแต่ง เข้าใจว่าน่าจะมาจากบทพระราชนิพนธ์เรื่อง กาพย์เห่ชมเครื่องว่าง ของพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 6 ซึ่งทรงถอดชื่อขนมมาจากบทพระราชนิพนธ์เรื่อง กาพย์เห่เรือชมเครื่องคาวหวาน ของพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัยมาอีกทอดหนึ่ง[1]: 7 มีลักษณะเป็นทรงกลมสอดไส้ถั่วกวน ตัวขนมด้านนอกทำจากแป้งข้าวเหนียวผสมแป้งข้าวเจ้าผสมสีธรรมชาติต่าง ๆ เช่น ใบเตย ดอกอัญชัญ ดอกกระเจี๊ยบ ฯลฯ นำไปนวดกับน้ำมะลิแล้วนำไปห่อถั่วกวนที่ปั้นเป็นก้อนกลม ๆ แล้วนำไปนึ่งบนลังถึงด้วยน้ำเดือดจัด จัดเสิร์ฟโดยรองด้วยใบตองทรงกลมขนาดใหญ่กว่าขนมพระพายเล็กน้อย หยอดด้วยกะทิราดหน้าก่อนรับประทาน[2]: 12 ขนมพระพายมีความเหนียวนุ่ม หอมกลิ่นกะทิ เป็นขนมชาววังโบราณที่หารับประทานได้ยากเนื่องจากใช้ในงานพิธีมงคลเท่านั้น เช่น พิธีแห่ขันหมาก[3]: 10 อ้างอิง
แหล่งข้อมูลอื่นวิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ ขนมพระพาย |