|
คลองสุนัขหอนคลองสุนัขหอน เป็นคลองสายหนึ่งที่เชื่อมระหว่างแม่น้ำท่าจีนในจังหวัดสมุทรสาคร กับแม่น้ำแม่กลองในจังหวัดสมุทรสงคราม ในอดีตเป็นที่ตั้งชุมชนและเป็นเส้นทางคมนาคมที่สำคัญแห่งหนึ่ง ประวัติชื่อคลองสุนัขหอนนั้น ไม่ปรากฏที่มาแน่ชัด บ้างก็ว่าคนเรือขณะจอดเรือรอน้ำขึ้นนั้น จะได้ยินเสียงสุนัขหอนยามค่ำคืนชวนขนหัวลุกนัก[1] บ้างก็ว่าในอดีตลำคลองนี้แทบไม่มีบ้านเรือนอาศัยอยู่ ครั้นชาวเรือจุดไต้หาปลา พายเรือ หรือแม้แต่พูดคุยเสียงดังจนสุนัขได้ยินก็จะหอนเป็นทอด ๆ[2] บ้างก็ว่าในอดีตคลองนี้ผีดุ มักมีผีกระสือเพ่นพ่าน สุนัขจึงหอน[2] ก็ว่า และด้วยชื่อเสียงของคลองสุนัขหอนเป็นที่เลื่องลือ พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวเคยเสด็จไปทอดพระเนตรคลองนี้ก่อนจะเสด็จไปอัมพวา[1] คลองสุนัขหอนมีมาตั้งแต่สมัยกรุงศรีอยุธยาแล้วจนเกิดชุมชนเรียกว่า ตำบลสุนัขหอน[1] ซึ่งปรากฏใน นิราศท่าดินแดง ในพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก นิราศตามเสด็จลำน้ำน้อย ของพระยาตรัง ส่วน นิราศพระแท่นดงรัง ของสามเณรกลั่น อธิบายไว้ว่า "...ถึงเขตแขวงแหล่งหลักสุนัขหอน เรือสลอนรายรอถือถ่อไสว ทั้งพ่วงแพแซ่ซ้อนอีกมอญไทย บ้างมาไปปะกันเสียงครั่นครื้น..."[1] ในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว โปรดเกล้าให้สมเด็จเจ้าพระยาบรมมหาประยูรวงศ์ (ดิศ บุนนาค) เป็นแม่กองขุดคลองสุนัขหอนเมื่อปี พ.ศ. 2377 โดยใช้แรงงานกุลีจีน และขอแรงกระบือจากชาวบ้านด้วย คิดเป็นเงิน 102 ชั่ง 4 ตำลึง 1 สลึง 1 เฟื้อง[1] แต่เสร็จเมื่อปีใดไม่ปรากฏ[3] ปัจจุบันตำบลสุนัขหอนได้เปลี่ยนชื่อเป็นตำบลลาดใหญ่ ขึ้นกับอำเภอเมืองสมุทรสงคราม[1] คลองสุนัขหอนยังคงเป็นเส้นทางคมนาคมของคนในท้องถิ่น และเป็นสถานท่องเที่ยวเชิงนิเวศ ที่นักท่องเที่ยวสามารถชมหิ่งห้อยยามค่ำคืน[4] ลักษณะคลองสุนัขหอนเป็นคลองที่แยกจากแม่น้ำท่าจีน ผ่านตำบลท่าจีน ตำบลบางกระเจ้า ตำบลบ้านบ่อ ตำบลบางโทรัด ตำบลกาหลง ตำบลนาโคก อำเภอเมืองสมุทรสาคร และตำบลโรงเข้ อำเภอบ้านแพ้ว บรรจบกับแม่น้ำแม่กลอง อำเภอเมืองสมุทรสงคราม ระยะทางยาวประมาณ 30 กิโลเมตร[2][3] อ้างอิง
|
