|
คุโรโกะ นายจืดพลิกสังเวียนบาส
คุโรโกะ โนะ บาสเก็ต (ญี่ปุ่น: 黒子のバスケ; โรมาจิ: Kuroko no Basuke ) ชื่อไทย นายจืดพลิกสังเวียนบาส หรือ ยอดดาวรุ่ง ทีมปาฏิหาริย์ เป็นการ์ตูนญี่ปุ่น ผลงานของ ทาดาโทชิ ฟูจิมากิ ตีพิมพ์ในนิตยสาร โชเน็งจัมป์รายสัปดาห์ ตั้งแต่เดือนธันวาคม ปี 2550 ปัจจุบันมีฉบับรวมเล่มออกมาแล้ว 30 เล่ม (ญี่ปุ่น) และต่อมาถูกสร้างเป็นอนิเมะซีซันแรก ออกฉายในเดือนเมษายน ปี พ.ศ. 2555 (ญี่ปุ่น), ซีซันสองในเดือนตุลาคม ปี 2556 (ญี่ปุ่น) และซีซันสามหรือซีซันสุดท้ายในวันที่ 10 มกราคม ปี 2557 นอกจากนี้ยังมีโอวีเอ, แฟนดิสก์ และอื่น ๆ ออกมาอีกมาก เรื่องย่อจากตำนานแห่งทีมบาสเก็ตบอลของโรงเรียนมัธยมต้นเทย์โคที่มีผู้เล่นสุดแข็งแกร่ง 5 คน พวกเขาได้กลายเป็นที่รู้จักในฐานะ "รุ่นปาฏิหาริย์" หลังจากที่พวกเขาทั้ง 5 คน จบการศึกษาจากโรงเรียนนี้แล้ว ต่างแยกย้ายไปเรียนในโรงเรียนที่มีทีมบาสเกตบอลชั้นนำ แต่มีผู้รู้ไม่กี่คนว่าความจริงแล้วยังมีผู้เล่นอีกคนในทีม เขาเปรียบเสมือนเงาของทีม และเป็นสมาชิกคนที่ 6 ในทีมถูกขนานนามว่า "ผู้เล่นมายาคนที่ 6" ซึ่งได้เข้าเรียนที่โรงเรียนมัธยมปลายเซย์ริน คางามิ ไทกะ ได้ย้ายมาเรียนและสมัครเข้าชมรมบาสเก็ตบอลของโรงเรียนมัธยมปลายเซย์ริน เขานั้นมีประสบการณ์การเล่นบาสเก็ตบอลมาจากอเมริกาและเมื่อมาเรียนที่โรงเรียนนี้ เขาได้รู้จักกับ คุโรโกะ เท็ตสึยะ อดีตสมาชิกคนที่ 6 ในทีมของรุ่นปาฏิหาริย์ พวกเขาได้กลายเป็นคู่หูกันในชมรมบาสเกตบอล และคุโรโกะยังบอกว่า อดีตสมาชิกในกลุ่มอีก 5 คนได้แยกย้ายไปอยู่ในโรงเรียนมัธยมที่มีทีมบาสเก็ตบอลชั้นนำ และมีฝีมือเหนือกว่าคางามิ ตัวคางามิและคุโรโกะจึงตั้งใจจะเอาชนะ อดีตสมาชิกที่เหลือทั้ง 5 ของรุ่นปาฏิหาริย์ให้ได้ เพื่อสร้างตำนานบทใหม่และพาทีมขึ้นไปสู่ที่ 1 ของระดับประเทศ...[1] ตามที่สาบานไว้บนดาดฟ้าของโรงเรียน ตัวละครโรงเรียนเซย์ริน
เด็กหนุ่มน้องใหม่โรงเรียนมัธยมปลายเซย์ริน อดีตสมาชิกคนที่ 6 ของรุ่นปาฏิหาริย์แห่งโรงเรียนมัธยมเทย์โค เป็นคนเงียบๆ สุขุม เยือกเย็น ไม่ค่อยมีใครสนใจ แต่เขากลับเป็นอาวุธลับของโรงเรียนเซย์ริน ในอดีตแม้ว่าเขาจะเป็นสมาชิกคนสำคัญของ ทีมแห่งปาฏิหาริย์ แต่ก็ไม่ค่อยเป็นที่รู้จักเพราะเปรียบเสมือน "เงา" ของทีม คุโรโกะมีร่างกายรูปร่างเล็กและบอบบางเลยทำให้ได้เปรียบในการส่งบอลที่ยอดเยี่ยมเคลื่อนไหวราวกับไร้ตัวตนในสนามเวลาแข่งจึงไม่ถูกสังเกตโดยฝ่ายตรงข้าม เครื่องดื่มที่ชอบคือ วนิลาเชคส์ รักบาสเก็ตบอลมาก และจะเกลียดมากเมื่อมีคนเล่นแบบไม่ให้เกียรติฝ่ายตรงข้ามหรือเล่นสกปรก มีความสามารถพิเศษในการ อ่านทางคน (เพราะนิสัยที่ชอบมองพฤติกรรมคนอื่น) ทำให้ช่วงหลังสามารถพัฒนาพลังขึ้นมาจนกลายเป็นเนตรจักพรรดิในฉบับของตนเองเพราะเชื่อใจเพื่อนร่วมทีมนั่นเอง
เด็กหนุ่มอารมณ์ร้อน น้องใหม่โรงเรียนมัธยมปลายเซย์ริน เขามีพรสวรรค์ตามธรรมชาติเและมีประสบการณ์เล่นบาสเก็ตบอลจากอเมริกา คางามิมีความสามารถในการทำอาหาร เวลากินอาหารชอบกินทีละเยอะๆ อาหารที่ชอบคือ ชีสเบอเกอร์ และไม่ถูกโรคกับสุนัขเพราะโดนสุนัขกัดตอนอยู่ที่อเมริกา มีความสามารถในการกระโดดได้สูงจนสามารถป้องกันการทำแต้มของคู่แข่ง และยังช่วยทำแต้มให้แก่ทีมได้ เขาได้รู้จักกับ คุโรโกะ และได้ถูกเลือกให้เป็น "แสง" ของคุโรโกะ ทั้งสองจึงก็กลายเป็นคู่หูกัน เป้าหมายของคางามิคือเอาชนะอดีตสมาชิกที่เหลือทั้ง 5 คนของรุ่นปาฏิหาริย์ ให้ได้เพื่อสร้างตำนานของแสงและเงาคู่ใหม่และพาทีมขึ้นไปสู่ที่ 1 ในระดับประเทศ นอกจากพลังกระโดดแล้ว เขายังสามารถไปถึงสถานะที่สมาธิจะพุ่งสูงถึง 100% ได้ เรียกว่า "โซน" ซึ่งตัวกระตุ้นที่จะทำให้เข้าโซนได้ ก็คือพวกพ้อง
รุ่นพี่ปี 2 โรงเรียนมัธยมปลายเซย์ริน รับหน้าที่กัปตันทีมบาสเก็ตบอล และเป็นชู้ตเตอร์ตัวทำคะแนนสามแต้ม ตัวสำคัญของทีม ในช่วงสถานการณ์ขับขัน และเวลาที่ลำบากเข้าตาจน ความสามารถของเขาจะเพิ่มขึ้นอย่างมาก ฮิวกะคลั่งไคล้ในการสะสมพวกหุ่นโมเดลจำลองของนักรบญี่ปุ่นสมัยสงครามเป็นอย่างมาก ในภาคแรกริโกะกล่าวไว้ว่า เขาเป็นคนสองบุคลิก คือบุคลิกสบายๆ กับบุคลิกเอาจริงเอาจัง ที่ดูน่ากลัวซึ่งเมื่อเข้าถึงตาจนฮิวกะบุคลิกนี้จะชูตลูกสามแต้มได้โดยที่ไม่มีการพลาดเลย นั่นเพราะว่าในสมัยที่ยังอยู่ปีหนึ่ง ฮิวกะไปยอมรับข้อเสนอของริโกะที่ว่า ถ้าชู๊ตลูกพลาดจะหักโมเดลสุดรักของเขาทิ้ง เขาจึงตั้งตาฝึกชู้ตลูกอย่างหนักจนเกิดเป็นบุคลิกที่สองไป มีใบ้กลายๆในเรื่องด้วยว่าเขาอาจจะชอบริโกะอยู่
รุ่นพี่ปี 2 โรงเรียนมัธยมปลายเซย์ริน และเป็นเพื่อนสนิทของฮิวงะมาตั้งแต่สมัยม.ต้น ด้วยนิสัยไม่ค่อยตกใจอะไรง่ายๆ จึงเป็นตัวคุมเกมส์ที่ดี เปรียบเสมือนเสาหลักทางด้านจิตใจอีกคนของทีม เขามีอาวุธเป็นสายตาที่เปรียบดั่งนกอินทรีย์ (อีเกิลอายส์) ทำให้สามารถวิเคราะห์เกมส์และตำแหน่งของผู้เล่นแต่ละคนของทั้งสองฝ่ายได้ และด้วยเหตุนี้เองทำให้เขามีความชำนาญในการวางแผนจัดการกับผู้เล่นคนอื่นๆในฝ่ายตรงข้าม งานอดิเรกของชุนคือ การเล่นมุกคำพ้องเสียงที่มักจะแป้กอยู่เสมอ และนอกจากอีเกิลอายส์เขายังความสามารถพิเศษอีกอย่างคือ การเล่นมุกพ้องเสียง 100 คำแบบ Non-Stop ครอบครัวชุน ซึ่งประกอบตัวพ่อ แม่ และพี่สาว ก็มีงานอดิเรกเป็นการเล่นมุกพ้องเสียงเช่นกัน (โดยครอบครัวนี้มักจะเล่นมุกคำพ้องเสียงกัน จนเหมือนเป็นเรื่องธรรมดา และไม่มีการคุยปกติกันเลย)
รุ่นพี่ปี 2 โรงเรียนมัธยมปลายเซย์ริน เป็นเซ็นเตอร์และผู้ก่อตั้งชมรมบาสเก็ตบอลเซย์ริน คิโยชิเป็นคนที่มองโลกในแง่ดี (จนเกินไป) และมีความพยายามสูงแม้จะรู้ตัวเองจะต้องแพ้ก็ตาม จนได้ฉายาว่า คิโยชิหัวใจเหล็ก นอกจากนั้นคิโยชิยังเป็น1 ในราชันต์ไร้มงกุฎเช่นเดียวกันกับฮานามิยะ มาโคโตะ และผู้เล่นอีกสามคนของทีมราคุซัน เมื่อหนึ่งปีก่อนก่อนที่จะเริ่มเรื่อง คิโยชิได้รับบาดเจ็บที่ขาอย่างรุนแรง (เพราะถูกฮานามิยะ จากคิริซากิ ไดอิจิ เล่นขี้โกงใส่โดยที่กรรมการไม่เห็น) และต้องเข้ารับการรักษาตัวอย่างน้อยหนึ่งปี แต่เพราะการรักษามันกินเวลานานเกินไป เขาจึงฝืนตัวเองแล้วก็กลับมาเล่นบาสกับทุกคน หลังจบการแข่งกับราคุซันแล้ว คิโยชิจึงได้เดินทางไปรักษาตัวที่อเมริกา คนแต่งเคยเขียนกลายๆด้วยว่าริโกะกับคิโยชิเคยเป็นแฟนกัน (แต่สาเหตุที่เลิกกันยังไม่แน่ชัด)
รุ่นพี่ปี 2 โรงเรียนมัธยมปลายเซย์ริน เพื่อนสนิทกับมิโตเบะ และเป็นคนเดียวในทีมที่สามารถฟังภาษาท่าทางของมิโตเบะออก ชินจิมีความสามารถทำได้หลายอย่างแม้ว่าจะไม่เก่งสักอย่าง แต่ความสามารถบาสของเขาก็เขาก็สูงพอตัว เพราะการฝึกฝนอย่างหนัก เขาเป็นผู้เล่นที่ชู้ตได้ทุกระยะ ถึงแม้ว่าจะขาดความแม้นยำไปบ้าง เรโอะจากทีมราคุซัน เคยกล่าวไว้ว่าถึงแม้จะยังมองเห็นไม่ค่อยชัด แต่สันชาตญาณสัตว์ป่าของชินจิ (แมวป่า) ก็รุนแรงมากทีเดียว ก่อนหน้าที่ชินจิจะมาเข้าชมรมบาสเขาเคยอยู่ชมรมเทนนิสมาก่อน และเริ่มหันมาเล่นบาสเพราะ สนใจในการเล่นบาสของมิโตเบะ ชินจิมีพี่สาว 1 คน ผู้เขียนได้กล่าวไว้ว่าจุดประสงค์ของตัวละครนี้คือการสร้างสีสันให้ทีม แต่เขาก็ดีใจที่ตอนท้ายเรื่องชินจิได้มีบทเด่นเสียที
รุ่นพี่ปี 2 โรงเรียนมัธยมปลายเซย์ริน ผู้เล่นที่แข็งแกร่งด้านป้องกัน และมีทักษะการป้องกันที่ยอดเยี่ยม เป็นคนไม่ค่อยพูด จึงไม่มีใครที่เคยได้ยินเสียงของเขาเลยแม้แต่เพื่อนร่วมทีมก็ตาม โดยส่วนมากแล้วชินจิจะเป็นผู้แปลภาษาท่าทางของรินโนะสุเกะให้เพื่อนๆฟัง รินโนะสุเกะเป็นผู้ชนะในการแข่งอบซาวน่า ระหว่างเซย์รินและโทโอ (ในภาคที่สอง) ครอบครัวมิโตเบะ ประกอบด้วยพี่น้องทั้งหมดอย่างน้อย 9 คน (รินโนะสุเกะเหมือนจะเป็นคนโตสุด) ทำให้เขามีความสามารถพิเศษในการเลี้ยงเด็ก รวมถึงทำอาหาร ในนิยาย Replace ระบุว่า รินโนะสุเกะเป็นคนที่หวงน้องสาวมาก และเหตุผลที่เขาไม่ค่อยพูดเพราะ เสียงของเขาค่อนข้างที่จะแหบแห้ง ถ้าจะพูดก็มักจะพูดเบาๆเท่านั้น
รุ่นพี่ปี 2 โรงเรียนมัธยมปลายเซย์ริน เป็นเพื่อนสนิทกับโคงาเนอิและมิโตเบะ รักษาการตำแหน่ง Power Forward จนกระทั่งคางามิมาเข้าชมรม ในเรื่องจึงมักจะเห็นเขานั่งเป็นตัวสำรอง อยู่ที่ม้านั่งข้างสนามบ่อยครั้ง ซาโตชิเป็นคนสบายๆ ไม่คิดมาก มีความพยายาม และรักแฟนมาก โดยจัดว่าเป็นคนที่รักเดียวใจเดียวสุดๆ ถนัดทักษะการรีบาวด์ มีความสามารถพิเศษคือการทำอาหาร และเป็นคนเดียวในทีมที่มีแฟนแล้ว ในนิยาย Replace มีการระบุไว้ว่าแฟนของซาโตชิคือ หนึ่งในน้องสาวของมิโตเบะ สาเหตุที่เขาเริ่มเล่นบาสเพราะ สนใจที่พวกฮิวงะปฏิญาณบนดาดฟ้าโรงเรียนตอนอยู่ปีหนึ่ง
รุ่นพี่ปี 2 โรงเรียนมัธยมปลายเซย์ริน เธอเป็นโค้ชทีมบาสเกตบอลผู้มีความสามารถสแกนและประเมินความสามารถทางกายภาพของผู้เล่นได้อย่างรวดเร็ว เพียงแค่มองรูปร่างของผู้เล่นด้วยสายตา เธอก็สามารถเห็นได้ถึงค่าความอึด พลังกระโดด และอื่นๆอีกมากมาย ซึ่งเธอได้รับความสามารถนี้จากการไปทำงานกับพ่อที่เป็นผู้ฝึกสอนด้านกีฬา (และในอดีตคุณพ่อของริโกะเคยเป็นนักบาสของทีมชาติญี่ปุ่นสมัยยังหนุ่มๆ) เธอมักใช้เวลาค้นคว้าหาข้อมูลและวิจัยความแข็งแกร่งของทีมอื่นๆ เพื่อวางแผนกลยุทธ์ให้กับลูกทีม แม้เธอจะชาญฉลาด แต่ก็มีอารมณ์ที่อ่อนไหวเหมือนกัน หน้าอกคัพเอ และมีฝีมือทำอาหารค่อนข้างแย่ นอกจากจะเป็นโค้ชของชมรมบาส เธอยังเป็นรองประธานนักเรียนอีกด้วย สาเหตุที่มาเป็นโค้ชให้เซย์ริน เพราะถูกใจที่ฮิวงะปฏิญาณตนบนดาดฟ้า
ปีหนึ่ง ของชมรมบาสรร.เซย์ริน ส่วนมากมักจะนั่งเป็นผู้เล่นสำรองที่ข้างสนาม เริ่มมีบทบาทเด่นในช่วงภาคสาม ลงสนามเป็นตัวจริงครั้งแรกในการแข็งขัน รอบรองชนะเลิศของการแข่งขันวินเทอร์คัพ ระหว่างเซย์ริน และไคโจ นิสัยขี้ขลาด และขี้กลัว แต่ริโกะก็ตัดสินใจส่งเขาลงไปเพราะเห็นว่า ความขี้ขลาดของโคคิทำให้เขามีความรอบคอบ และความระมัดระวังในการจ่ายลูกมากกว่าผู้เล่นคนอื่น ดังนั้นเมื่อโคคิลงสนามจึงสามารถช่วยเปลี่ยนกระแสเกม และลดความตึงเครียดของเกมลงได้ แต่ถึงจะขี้ขลาด แต่โคคิก็เป็นคนมีความพยายามสูง และมองโลกในแง่ดี (เห็นได้จากการที่เขาพยายามฝึกซ้อมอย่างหนัก แม้ว่าจะรู้ว่าไม่ได้เป็นตัวจริงในเร็วๆนี้ก็ตาม) เหตุผลที่เข้าชมรมบาสเพราะ คนที่โคคิแอบชอบอยากให้เขามีความสามารถด้านใดสักด้าน
ปีหนึ่ง ของชมรมบาสโรงเรียนเซย์ริน ไม่ค่อยมีบทบาทสำคัญเท่าไหร่นัก ส่วนมากจะนั่งอยู่บริเวณม้านั่งตัวสำรอง และเป็นฝ่ายจัดหาอุปกรณ์ปฐมพยาบาลต่างๆ กับพวกฟุริฮาตะ ได้ลงสนามเป็นตัวจริงครั้งแรกในการแข่งรอบชิงชนะเลิศวินเทอร์คัพ ระหว่างเซย์รินและราคุซัน เป็นคนรอบคอบ และถนัดทักษะการเล่นโพ้ส และช็อต เป็นคนชอบเที่ยวจึงมักจะชวนเพื่อนๆไปเที่ยวด้วยกันอยู่บ่อยครั้ง ถนัดการเรียนวิชาฟิสิกส์ เข้าชมรมบาสเพราะ ได้ยินตอนอิสึกิเล่นมุกคำพ้องเสียงเพือโฆษณาชมรมบาสในวันปฐมนิเทศ
ปีหนึ่ง ของชมรมบาสโรงเรียนเซย์ริน ไม่ค่อยมีบทบาทในเรื่อง (ผู้เขียนได้ให้คอมเม้นกับตัวละครนี้ไว้ว่า เขารู้ว่าโออิจิ และฮิโรชิ เป็นตัวละครบทบาทน้อย เขาจึงตั้งใจใส่บทให้เต็มที่แต่บทก็ยังน้อยอยู่ดี จนบางครั้งเวลาวาดผู้เขียนเองก็ใส่ชื่อทั้งสองคนสลับกันอยู่บ่อยๆ) ในเรื่องมักจะเห็นเขานั่งเป็นผู้เล่นตัวสำรองอยู่ข้างสนาม และเป็นฝ่ายจัดหาอุปกรณ์ปฐมพยาบาลของทีม ได้ลงเล่นเป็นตัวจริงครั้งแรกในการแข่งรอบชิงชนะเลิศวินเทอร์คัพ ระหว่างเซย์รินและราคุซัน อาหารที่ชอบคือโอเด้ง เป็นคนไม่ตามแฟชั่น ซื่อๆบื้อๆ ถนัดทักษะการเลย์อัพ
เป็นสุนัขของคุโรโกะ ที่บังเอิญพบว่าถูกทิ้งอยู่แถวๆร้านโอโคโนมิยากิที่ทีมเซย์ริน ไปรับประทานหลังจากแข่งกับชูโตคุซึ่งมี มิโดริมะ ชินทาโร่ 1 ในรุ่นปาฏิหาริย์เป็นสมาชิกอยู่เสร็จ เป็นลูกสุนัขพันธุ์ไซบีเรียนฮัสกี้ มีตาสีฟ้าอ่อน จนใครๆที่ได้เห็นต่างก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่าหน้าตาคล้ายคุโรโกะ ใส่เสื้อเบอร์ 16
คุณพ่อของริโกะ ในอดีตเคยเป็นผู้เล่นบาสของทีมชาติญี่ปุ่น แต่ปัจจุบันเกษียรตัวเองมาเปิดฟิสเน็ต และทำงานเป็นเทรนเนอร์แทน ในช่วงเก็บตัวฝึกซ้อมของทีมเซย์ริน ผู้เล่นเซย์รินก็ได้คาเงโทระเป็นโค้ชให้ และทำให้ความสามารถ และศักยภาพเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว รวมทั้งเขายังเป็นคนแนะนำและฝึกสอนท่าไม้ตายต่างๆให้แก่ทีมเซย์รินเช่น Eagle Hook ของอิสึกิที่ใช้สำหรับการแย่งลูก ในฉบับมังงะได้มีการระบุไว้ว่าคาเงโทระ โค้ชของชูโตคุ โค้ชของไคโจ โค้ชของโทโอ เคยเป็นเพื่อนร่วมทีมกันสมัยที่พวกเขายังเป็นทีมชาติญี่ปุ่นกันอยู่ โรงเรียนไคโจ
อดีต 1 ในสมาชิกของรุ่นปาฎิหารย์ มีความสามารถในการลอกเลียนการเล่นของคนอื่นแล้วนำมาปรับใช้ในแบบตัวเอง จึงเรียกได้ว่าเป็นผู้เล่นอัฉริยะที่เอาชนะได้ยาก เคยชักชวนให้คุโรโกะย้ายไปเข้าทีมของตัวเองแต่ก็ถูกปฏิเสธ เริ่มเล่นบาสตั้งแต่อยู่ปีสองที่เทย์โค เนื่องจากความอัฉริยะของคิเสะทำให้สามารถเล่นกึฬาทุกชนิดได้อย่างง่ายดาย จนเกิดความรู้สึกเบื่อ แต่เมื่อเห็นการเล่นบาสของอาโอมิเนะจึงทำให้คิสะเริ่มสนใจในบาสเก็ตบอลขึ้นมา สมัยช่วงม.ต้นมักจะชอบท้าแข่ง1 on 1กับอาโอมิเนะอยู่เป็นประจำ แต่ก็แพ้อยู่เสมอ ปัจจุบันเป็นเอสของทีมบาสโรงเรียนไคโจ นอกจากจะเป็นนักกีฬาบาส ด้วยหน้าตาและบุคลิกที่ดูดีคิเสะยังทำงานเป็นนายแบบอีกด้วย หากเป็นคนที่เขาให้การยอมรับมักจะลงท้ายชื่อของคนนั้นด้วยคำว่า "-จิ" ยกเว้นกับพวกรุ่นพี่
รุ่นพี่ปี 3 กัปตันชมรมบาสโรงเรียนไคโจ เป็นคนที่ให้ความสำคัญในเรื่องการให้ความเคารพรุ่นพี่มาก ไม่ชอบเวลาที่สมาชิกในทีมของตนทำท่าทางที่ดูเหมือนไม่จริงจังกับการแข่ง โดยเฉพาะกับคิเสะที่มักจะโดนถีบใส่บ่อยสุด ไม่ถูกกับผู้หญิง เพราะเป็นคนเข้าหาไม่เป็น เวลาคุยกับผู้หญิงมักจะตัวสั่น และจะออกอาการเงอะงะอย่างเห็นได้ชัด หลังจากเรียนจบได้ทำงานเป็นนักบาสอาชีพและเล่นในทีม Starky งานอดิเรกคือการเล่นดนตรี (กีต้าร์) นอกจากจะเป็นกัปตันชมรมบาสแล้วยังเป็นคณะกรรมการนักเรียนอีกด้วย มีน้องชาย2คน ยูกิโอะจับตามองอิสิกิ ชุน ของเซย์รินเป็นพิเศษ เพราะสนใจในความสามารถอีเกิ้ลอาย และทักษะต่างๆที่อิสึกิที่สามารถพัฒนาได้อีกเรื่อยๆ เริ่มเล่นบาสเพราะ คุณพ่อคุณแม่บังคับให้เล่นกีฬาสักอย่าง โมริยามะ โยชิทากะ ( 森山 由孝 ) รุ่นพี่ปีสาม ชมรมบาสโรงเรียนไคโจ เพื่อนสนิทของคาซามัตสึ มีหน้าตาที่ค่อนข้างหล่อเหลา แต่เพราะนิสัยชอบหลี่สาวไม่ดูเวลาของโมริยามะ ทำให้คนในทีมไคโจตั้งฉายาให้เขาว่า ไอ้หล่อเสียของ แต่ถึงแม้จะชอบทำตัวเป็นเพลย์บอย เรื่อยเฉื่อยไปวันๆ แต่ก็มีหัวสมองที่นับว่าใช้ได้พอควร (อย่างน้อยก็ดีกว่าคาซามัตสึ(...)) ก่อนหน้าจะมาเริ่มเล่นบาส โมริยามะเป็นนักกีฬาฟุตบอลมาก่อน แต่เพราะเห็นว่าส่วนสูงอย่างเขา หากเล่นบาสอาจจะเหมาะกว่า และเพราะต้องการให้สาวๆมากรี๊ด จึงเปลี่ยนมาเล่นบาสแทน เขาจับตามองฮิวงะ จุนเปย์ ของเซย์รินเป้นพิเศษ โคโบริ โคจิ (小堀 浩志) ปี3 ของชมรมบาสโรงเรียนไคโจ เพื่อนสนิทของคาซามัตสึและโมริยามะ หัวสมองค่อนข้างดีกว่าเพื่อนสนิททั้งสอง หลังจากเรียนจบปีสามที่โรงเรียนไคโจ เป็นคนที่ได้คะแนนสอบมากที่สุดในหมู่เพื่อน (โมริยามะติดด้วยคะแนนกลางๆถึงต่ำ คาซามัตสึติดตัวสำรองต้องสอบอีกรอบ) มีน้องชาย1 คน ถนัดการเล่น โลว์ โพ้ส >>> แบ็ค สเต็ป >> ชูต สาเหตุที่เข้าชมรมบาสเพราะ คาซามัตสึมาชวนให้เข้า ความสามารถพิเศษคือการเต้นแท็ปแดนส์ สนใจในตัวโอสึโบะ ไทสึเกะ กัปตันทีมชูโตคุเป็นพิเศษ (อาจจะเพราะเป็นผู้เล่นตำแหน่งเดียวกันและอายุเท่ากัน) นากามุระ ชินยะ (中村 真也) รุ่นพี่ปี2 ของชมรมบาสโรงเรียนไคโจ ชอบเรื่องสยองขวัญ เป็นคนเข้าหาคนไม่เป็น และไม่ถูกกับพวกเปร่งประกายอย่างคิเสะ จึงไม่รู้จะเริ่มต้นชวนคุยอย่างไร งานอดิเรกคือการ ดูหนังผีทางอินเทอร์เน็ต พูดคุยกับใครไม่ค่อยเก่ง จึงมักอยู่เงียบๆซะส่วนใหญ่ ถนัดทักษะการอิค แอนด์ โรล เริ่มเล่นบาสเพราะ อยากฝึกร่างกายให้แกร่งขึ้น ฮายาคาวะ มิตสึฮิโระ (早川 充洋) รุ่นพี่ปี2 ของชมรมบาสโรงเรียนไคโจ มีนิสัยตื่นตัว แอคทีฟสูงมาก บางครั้งก็ตื่นเต้นเกินไปจนดูเหมือนเด็ก จึงถูกคาซามัตสึถีบให้เป็นประจำ (แต่ก็โดนน้อยกว่าคิเสะ) มีความสามารถในการรีบาวด์ เวลาจะเข้ารีบาวด์มักจะร้องตะโกนเสียงดัง เพื่อเรียกความฮึกเหิม หลังจากที่พวกคาซามัตสึเรียนจบไป ฮายาคาวะในฐานะปีสาม และเป็นผู้เล่นตัวจริงจึงได้เลื่อนตำแหน่งขึ้นเป็นกัปตันทีม ถึงจะดูต๊องๆ เสียงดัง และโผงผาง แต่เวลาซ้อมหรือเวลาแข่ง ก็จริงจังจนดูน่ากลัว สนใจในตัววากามัตสึ โคสึเกะ จากโทโอ กาคุเอนเป็นพิเศษ เพราะมีทักษะรีบาวด์ที่สูงพอๆกัน และมีนิสัยคล้ายๆกัน (ชอบแหกปาก) โรงเรียนชูโตคุ
อดีต 1 ในสมาชิกของรุ่นปาฏิหาริย์ มีความสามารถในการชู้ตลูกลงห่วงได้ไม่ว่าจะยืนอยู่ตรงตำแหน่งไหนของสนาม โดยถือคติทำลูก 3 แต้มเท่านั้น (พื้นที่นอกครึ่งวงกลมใต้แป้น) มิโดริมะมักจะพกของนำโชค หรือลัคกี้ไอเท็มอยู่เป็นประจำ ถ้าวันไหนไม่ได้พกจะถือว่าดวงซวยมากๆ เวลาพูดจะชอบพูดลงท้ายว่า "นาโนะดาโยะ" มิโดริมะเป็นคนที่ไม่ค่อยถูกกับคุโรโกะ มิโดริมะอ้างว่าเพราะ เป็นคู่กรุ๊ปเลือดที่ไม่ถูกกัน (คุโรโกะเลือดกรุ๊ป A เชื่อว่ากรุ๊ป A และ B เข้ากันไม่ได้) และทัศนคติต่อบาสที่ต่างกัน เขาเป็นคนที่ปากไม่ค่อยตรงกับใจและปากแข็ง แต่ลึกๆก็เป็นคนใจดี พร้อมจะช่วยเหลือผู้เดือดร้อนตามแบบของเขา มีคู่หูในทีมชูโตคุคือทาคาโอะ ในทีมเทย์โคเขาสนิทกับอาคาชิที่สุด เพราะเป็นรองกัปตัน และทั้งสองใช้เวลาว่างเล่นโชงิด้วยกันเสมอ มีน้องสาวอยู่ 1 คน
ปี 1 ทีมบาสโรงเรียนชูโตคุ คู่หูของมิโดริมะ มีความสามารถเหมือนอีเกิลอายส์ของอิซึกิ ชุน แห่งทีมเซย์ริน แต่ความสมารถของทาคาโอะเหนือกว่าเพราะมีสายตาที่มีความเฉียบคมดั่งเหยี่ยว (ฮอว์คอายส์) ทำให้มองเห็นการเคลื่อนไหวของคุโรโกะได้ชัดเจน ทาคาโอะเป็นคนร่าเริง เฮฮา ชอบล้อเลียนมิโดริมะ และมักจะเป็นเบ๊คอยปั่นซาเล้งให้มิโดริมะเป็นประจำ มีน้องสาวอยู่ 1 คนเหมือนมิโดริมะ เวลาว่างชอบนั่งสะสมการ์ด โอสึโบะ ไทสึเกะ โรงเรียนโทโอ
อดีต 1 ในสมาชิกของรุ่นปาฏิหาริย์ เป็นผู้เล่นที่เก่งกาจขนาดคางามิยังโค่นไม่ลง อาโอมิเนะเคยเป็นแสงให้คุโรโกะสมัยตอนอยู่โรงเรียนเทย์โค และเป็นคนที่คิเสะนับถือ แต่พอขึ้นชั้นมัธยมปลายกลับนิสัยแย่ลง เกเร ชอบดูถูกเหยียดหยามคู่แข่ง ความสามารถของอาโอมิเนะคือความเร็ว และร่างกายที่ยืดหยุ่น ถนัดเล่นเกมเร็ว และมักเล่นบาสสไตล์ไร้รูปแบบ ทำให้ป้องกันได้ยาก
ผู้จัดการชมรมบาสเก็ตบอลโรงเรียนโทโอและโรงเรียนเทย์โคในอดีต โมโมอิมีความสามารถในการหาข้อมูลเกี่ยวกับทักษะและความสามารถของทีมคู่แข่ง เพื่อนำมาวิเคราะห์เพื่อเป็นประโยชน์แก่สมาชิกในทีม เนื่องจากเป็นโมโมอิเพื่อนสมัยเด็กกับอาโอมิเนะที่เติบโตมากับบาส จึงทำให้ซึมซับความรู้เกี่ยวกับเรื่องบาสเก็ตบอล นอกจากนั้นโมโมอิยังแอบชอบคุโรโกะอยู่อีกด้วย โรงเรียนโยเซ็น
ปี1 ของทีมบาสโรงเรียนโยเซ็น อดีต 1 ในสมาชิกของรุ่นปาฏิหาริย์ มีนิสัยขี้เกียจ ซึนเดเระนิดๆ ปากแข็ง และติดขนมอย่างมาก มักจะพกห่อขนมติดตัวอยู่เสมอ มีร่างกายที่สูงใหญ่ที่สุดในรุ่นปาฏิหาริย์ และในทีมโยเซ็น เพราะการมีร่างกายที่ใหญ่โตทำให้สามารถป้องกันการทำแต้มของคู่แข่งได้อย่างง่ายดาย แม้เขาจะอยู่ชมรมบาสและได้ลงแข่งเป็นตัวจริง แต่ชอบบ่นว่าเบื่อบาสเกตบอล (ที่ไม่ยอมเลิกเล่นเพราะไม่อยากแพ้คนอื่นๆ) โดยแต่เขามักจะพูดว่าตนนั้นเกลียดบาสเก็ตบอลที่สุด เพราะการเล่นบาสทำให้เขาเหนื่อย มุราซากิบาระมีพี่ชาย 3 คนและพี่สาว 1 คน (และดูเหมือนว่าครอบครัวนี้จะตัวสูงกันทุกคน) ขนมที่ชอบที่สุดคือ ลูกกวาด เนรุเนรุเนรุเน ถนัดวิชาฟิสิกส์มากที่สุด อาชีพในฝันคือ เชฟทำขนม เริ่มเล่นบาสเพราะ เคยถูกชวนให้เล่นมินิบาสเก็ตบอล
ปี2 โรงเรียนโยเซ็น คู่หูของมุราซากิบาระ ฮิมุโระสมัยที่อยู่อเมริกาได้พบเจอกับคางามิและเป็นคนที่ชักชวนคางามิเล่นสตรีทบาส ด้วยความที่คางามินั้นยังพูดภาษาอังกฤษไม่ค่อยได้เลยสนิทกับฮิมุโระมาก นับแต่นั้นคางามิก็นับถือฮิมุโระเป็นพี่ชาย แต่ฮิมุโระกลับอิจฉาคางามิที่มีพรสวรรค์เรื่องบาสมากกว่าตน ผลการเรียนค่อนข้างดี ถนัดวิชาคณิตศาสตร์ และเป็นกรรมการนักเรียนของโรงเรียนอีกด้วย ถนัดการเล่นทักษะ สต็อป แอนด์ จัมป์ชูต ความสามารถของฮิมุโระคือการลอกลวงคู่แข่ง ทำให้คู่แข่งติดกับได้อย่างสมบูรณ์ เริ่มเล่นบาสเพราะ ครอบครัวสนับสนุน โรงเรียนราคุซัน
อดีต 1 ในสมาชิกของรุ่นปาฏิหาริย์ และเป็นกัปตันทีมของรุ่นปาฏิหาริย์ รวมทั้งเป็นกัปตันทีมของราคุซัน อาคาชิมีความสามารถสูงในทุกด้าน เขาไม่เคยได้สัมผัสความรู้สึกของการพ่ายแพ้เลยสักครั้ง สมัยเทย์โคอาคาชิสนิทกับมิโดริมะมากที่สุด เพราะชอบเล่นโชงิด้วยกันเวลาว่าง ความสามารถของอาคาชิคือการมองเห็นการเคลื่อนไหวของคู่แข่งล่วงหน้า ทำให้การป้องกันและการบุกของคู่แข่งไม่เป็นผล เรียกว่า "Emperor Eye (เนตรจักรพรรดิ)" นอกจากนี้คนที่ค้นพบความสามารถในการพาสลูกของคุโรโกะก็คืออาคาชิ รายชื่อตอนซีซั่น 1
ซีซั่น 2
ซีซั่น 3
OVAs
เพลงประกอบ
อ้างอิง
แหล่งข้อมูลอื่น
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
![[icon]](%E0%B9%84%E0%B8%9F%E0%B8%A5%E0%B9%8C:Wiki_letter_w_cropped.svg){kind=small}
