ชุดตัวอักษรสากลสำหรับการถอดอักษรภาษาสันสกฤต
ชุดตัวอักษรสากลสำหรับการถอดอักษรภาษาสันสกฤต (อังกฤษ: International Alphabet of Sanskrit Transliteration) หรือ ไอเอเอสที (IAST) เป็นระบบการถอดอักษรจากภาษาสันสกฤตและภาษาอื่นของอินเดียเป็นอักษรโรมัน ระบบนี้ได้มาจากระบบการถอดอักษรที่เสนอโดยเซอร์ชาลส์ เทรเวลเยน, วิลเลียม โจนส์, มอเนียร์ มอเนียร์-วิลเลียมส์ และนักวิชาการคนอื่น ๆ และได้รับการตรวจสอบและนำมาใช้โดยคณะกรรมการถอดอักษรแห่งการประชุมใหญ่นักบุรพคดีนานาชาติ ณ เจนีวา ในเดือนกันยายน ค.ศ. 1894[1] การใช้งานโดยทั่วไป นักวิชาการในระดับอุดมศึกษาใช้ไอเอเอสทีในงานตีพิมพ์ที่มีการอ้างถึงข้อความในภาษาสันสกฤต ภาษาบาลี และภาษาคลาสสิกอื่น ๆ ของอินเดีย ใน ค.ศ. 2001 ได้มีการเริ่มใช้ระบบมาตรฐานการถอดอักษรสากลสำหรับการถอดอักษรอินเดีย ไอเอสโอ 15919 ซึ่งส่วนใหญ่คล้ายคลึงกับระบบไอเอเอสทียกเว้นความแตกต่างเล็กน้อยบางจุด (เช่น ṃ/ṁ และ ṛ/r̥) การถอดอักษรอักษรของระบบไอเอเอสทีใช้การเปรียบเทียบกับอักษรเทวนาครี ซึ่งสามารถใช้ในการถอดอักษรภาษาสันสกฤต ภาษาฮินดี และภาษาอื่นที่ใช้อักษรเทวนาครี อย่างไรก็ตาม อาจมีความแตกต่างทางสัทวิทยาเกิดขึ้น
การเปรียบเทียบกับไอเอสโอ 15919ส่วนใหญ่แล้ว ไอเอเอสทีเป็นส่วนหนึ่งของไอเอสโอ 15919 ยกเว้นแต่ความแตกต่างเล็กน้อยบางประการ
ดูเพิ่ม
อ้างอิง
แหล่งข้อมูลอื่น
|