|
ดาวิด เบ็น-กูรีย็อน
ดาวิด เบ็น-กูรีย็อน (ฮีบรู: דָּוִד בֶּן־גּוּרִיּוֹן, [daˈvid ben ɡuʁˈjon] ( เป็น ผู้ก่อตั้งหลักของรัฐอิสราเอลและนายกรัฐมนตรีคนแรกของประเทศ เขาถือกำเนิดจากพ่อแม่ชาวโปแลนด์เชื้อสายยิวที่ Płońsk ซึ่งในเวลานั้นเป็นส่วนหนึ่งของคองเกรสโปแลนด์ เขาอพยพไปยังภูมิภาคปาเลสไตน์ของจักรวรรดิออตโตมันใน ค.ศ. 1906 หลังใช้ชื่อเบ็น-กูรีย็อนใน ค.ศ. 1909 เขาขึ้นมาเป็นผู้นำที่โดดเด่นของชุมชนยิวในปาดลสไตน์ในอาณัติตั้งแต่ ค.ศ. 1935 จนกระทั่งสถาปนารัฐอิสราเอลใน ค.ศ. 1948 ที่เข้ามาปกครองจนถึง ค.ศ. 1963 โดยพักระยะสั้นใน ค.ศ. 1954–55 ความสนใจในขบวนการไซออนิสต์ของเบ็น-กูรีย็อนพัฒนาขึ้นในช่วงต้นของชีวิต นำพาเขาให้เป็นผู้นำไซออนิสต์คนหลักและหัวหน้าผู้บริหารองค์กรไซออนนิสต์โลกใน ค.ศ. 1946[1] เขากลายเป็นผู้นำชุมชนยิวในปาเลสไตน์โดยพฤตินัยและส่วนใหญ่เป็นผู้นำการเคลื่อนไหวเพื่อรัฐยิวอิสระในปาเลสไตน์ในอาณัติ ในฐานะหัวหน้า Jewish Agency ตั้งแต่ ค.ศ. 1935 และภายหลังเป็นประธาน Jewish Agency Executive ณ วันที่ 14 พฤษภาคม ค.ศ. 1948 เขาประกาศสถาปนาประเทศอิสราเอลอย่างเป็นทางการ และเป็นบุคคลแรกที่ลงนามคำประกาศอิสรภาพอิสราเอลที่เขามีส่วนช่วยเขียน ในสมัยของเบ็น-กูรีย็อน สงครามอาหรับ–อิสราเอล ค.ศ. 1948 พบการรวมตัวกันของกองกำลังติดอาวุธชาวยิวต่าง ๆ เข้าสู่กองกำลังป้องกันอิสราเอล (IDF) และการขับไล่กับอพยพหนีของประชากรอาหรับปาเลสไตน์ส่วนใหญ่ ภายหลังเขาเป็นที่รู้จักในฐานะ "บิดาผู้ก่อตั้งอิสราเอล"[2] หลังสงคราม เบ็น-กูรีย็อนดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีคนแรกและรัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหมของอิสราเอล ในฐานะนายกรัฐมนตรี เขาช่วยสร้างสถาบันของรัฐ เป็นประธานในโครงการระดับชาติที่มุ่งพัฒนาประเทศ เขายังควบคุมการเข้ามาของผู้อพยพชาวยิว นโยบายต่างประเทศที่สำคัญของเขาคือการปรับปรุงความสัมพันธ์กับประเทศเยอรมนีตะวันตกผ่านข้อตกลงค่าปฏิกรรมสงคราม เพื่อชดเชยการยึดทรัพย์สินชาวยิวของพวกนาซีในช่วงฮอโลคอสต์[3] อ้างอิง
แหล่งข้อมูลอื่น วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ ดาวิด เบ็น-กูรีย็อน  วิกิคำคมมีคำคมเกี่ยวกับ ดาวิด เบ็น-กูรีย็อน 
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
.jpg)
