|
ต่อมน้ำตาอักเสบ
ต่อมน้ำตาอักเสบ (อังกฤษ: Dacryoadenitis) เป็นการอักเสบของต่อมน้ำตา หรืออาจเรียกว่าท่อน้ำตาอุดตัน สาเหตุ อุบัติการณ์ และปัจจัยเสี่ยงต่อมน้ำตาอักเสบเฉียบพลัน (Acute dacryoadenitis) มีสาเหตุหลักจากการติดเชื้อไวรัสหรือแบคทีเรีย โดยที่พบบ่อยคือจากไวรัสคางทูม, ไวรัสเอพสไตน์-บารร์ (Epstein-Barr virus) , สแตฟีโลคอคคัส (staphylococcus) , และโกโนคอคคัส (gonococcus) ต่อมน้ำตาอักเสบเรื้อรัง (Chronic dacryoadenitis) มักมีสาเหตุจากการอักเสบชนิดไม่ติดเชื้อ (noninfectious inflammatory disorders) เช่นโรคซาร์คอยด์ (sarcoidosis) , อาการทางตาจากโรคไทรอยด์ (thyroid eye disease) และเนื้องอกเสมือนของเบ้าตา (orbital pseudotumor) อาการ
อาการแสดงและการทดสอบต่อมน้ำตาอักเสบสามารถวินิจฉัยได้จากการตรวจตาและหนังตา การทดสอบพิเศษเช่น CT scan อาจทำในรายที่ต้องการหาสาเหตุที่แน่ชัด ในบางครั้งอาจต้องตัดเนื้อออกตรวจ (biopsy) เพื่อยืนยันว่าก้อนนูนนั้นไม่ใช่เนื้องอก การรักษาหากสาเหตุของต่อมน้ำตาอักเสบเกิดจากไวรัส เช่น คางทูม การรักษาคือพักผ่อนและประคบด้วยความร้อนก็เพียงพอ สำหรับสาเหตุอื่นๆ อาจต้องใช้การรักษาที่เฉพาะต่อโรคนั้นๆ พยากรณ์โรคผู้ป่วยต่อมน้ำตาอักเสบส่วนใหญ่จะหายได้ดี แต่หากมีภาวะร่วมกับโรคที่รุนแรงเช่นโรคซาร์คอยด์ พยากรณ์โรคจะขึ้นกับสาเหตุพื้นฐานนั้นๆ อาการแทรกซ้อนการบวมอาจรุนแรงจนเกิดการเบียดดวงตา และทำให้มองเห็นภาพไม่ชัด ในผู้ป่วยบางรายที่ได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นต่อมน้ำตาอักเสบอาจกลายเป็นมะเร็งของต่อมน้ำตา การป้องกันการป้องกันโรคคางทูมคือการฉีดวัคซีน ส่วนแบคทีเรียและโกโนคอคคัสสามารถหลีกเลี่ยงได้จากการใช้ถุงยางอนามัย ส่วนสาเหตุอื่นๆ ส่วนใหญ่ไม่สามารถป้องกันได้ แหล่งข้อมูลอื่น |
||||||||||||||