|
ทวิกีฬาฤดูหนาว
ไบแอธลอน (อังกฤษ: Biathlon) เป็นกีฬาที่เกิดขึ้นจากกีฬาสองสาขา อย่างไรก็ตาม ไบแอธลอนมักจะหมายถึงเฉพาะกีฬาฤดูหนาวที่รวมสกีครอสคันทรีกับยิงปืนไรเฟิล[1][2] ส่วนไบแอธลอนที่นิยมรูปแบบอื่น ได้แก่ ไบแอธลอนฤดูร้อน ซึ่งเป็นการวิ่งแข่งครอสคันทรีกับยิงปืนไรเฟิล[3] และไบแอธลอนสมัยใหม่ ซึ่งเป็นการรวมระหว่างการวิ่งกับกีฬาว่ายน้ำ[4] ประวัติกีฬานี้มีต้นกำเนิดในการออกกำลังกายสำหรับทหารนอร์เวย์ ในฐานะของการฝึกอบรมทางเลือกสำหรับการทหาร ไทรซิลไรเฟิลแอนด์สกีคลับ ซึ่งเป็นหนึ่งในสโมสรสกีแรกที่รู้จักของโลก ได้รับการจัดตั้งขึ้นที่ประเทศนอร์เวย์ใน ค.ศ. 1861 เพื่อส่งเสริมการป้องกันประเทศในระดับท้องถิ่น[5] มีการเรียกกันว่าทหารลาดตระเวน โดยเป็นการรวมกันระหว่างการเล่นสกีและการยิงปืนซึ่งมีการแข่งขันกันในโอลิมปิกฤดูหนาวใน ค.ศ. 1924 และหลังจากนั้นได้มีการสาธิตใน ค.ศ. 1928, 1936 และ 1948 แต่หลังจากนั้นไม่ได้รับการยอมรับในโอลิมปิก มีบางประเทศเป็นส่วนน้อยที่ไม่เห็นด้วยกับกติกา แต่ในช่วงกลางทศวรรษ 1950 ไบแอธลอนได้รับการบรรจุในวงการกีฬาฤดูหนาวของโซเวียตและสวีเดน และได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวาง ความนิยมครั้งใหม่ได้ช่วยให้เกิดความพยายามที่จะให้ไบแอธลอนได้รับการบรรจุในโอลิมปิกฤดูหนาว ส่วนการแข่งขันชิงแชมป์โลกครั้งแรกของไบแอธลอนได้จัดขึ้นใน ค.ศ. 1958 ที่ประเทศออสเตรีย และใน ค.ศ. 1960 ได้นำมาบรรจุไว้ในกีฬาโอลิมปิกในที่สุด และที่แอลเบิร์ทวิลล์ใน ค.ศ. 1992 ได้มีการอนุญาตให้ผู้หญิงเข้าแข่งขันไบแอธลอนเป็นครั้งแรก[6] การแข่งขันใน ค.ศ. 1958-1965 ใช้ชนวนกลางกำลังสูง เช่น .30-06 สปริงฟิลด์ และ 7.62×51 มม.นาโต้ เป็นต้น ก่อนจะมาเป็นกระสุนชนวนริมไรเฟิล .22 เป็นมาตรฐานในปี ค.ศ. 1978 โดยกระสุนได้รับการบรรจุในเข็มขัดรอบเอวของผู้เข้าแข่งขัน รายการเดี่ยวคือบุคคลชาย 20 กม. ที่ครอบคลุมส่วนแยกต่างหากสี่ส่วนและการยิงที่ระยะ 100, 150, 200 และ 250 ม. ซึ่งระยะเป้าหมายลดลงเป็น 150 ม.และมีเพิ่มการแข่งแบบผลัดใน ค.ศ. 1966 และระยะการยิงก็ลดลงเหลือ 50 ม. ใน ค.ศ. 1978 กับเป้าเชิงกลที่ได้รับการเปิดตัวในโอลิมปิกฤดูหนาว 1980 ที่เลกเพลซิด[7] ดูเพิ่มกีฬาหลากหลายอื่น: อ้างอิง
แหล่งข้อมูลอื่น วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ ทวิกีฬา
|
||||||||||||||||
