นักธรณีวิทยานักธรณีวิทยา (อังกฤษ: geologist) เป็นนักวิทยาศาสตร์ที่ทำการศึกษาของแข็ง ของเหลวและแก๊สที่เป็นองค์ประกอบของโลกและดาวเคราะห์ รวมถึงกระบวนการที่ก่อร่างสร้างขึ้นมา นักธรณีวิทยามักศึกษาธรณีวิทยาเป็นสำคัญ แต่ก็ศึกษาศาสตร์อื่นร่วมด้วย เช่น ฟิสิกส์, เคมี, ชีววิทยาและวิทยาศาสตร์โลกอื่น ๆ นักธรณีวิทยาส่วนมากจะทำการวิจัยภาคสนามประกอบกับการทำแลป นักธรณีวิทยาส่วนมากทำงานในภาคอุตสาหกรรมพลังงานและอุตสาหกรรมเหมืองแร่ เพื่อทำการค้นหาทรัพยากรธรรมชาติอย่างปิโตรเลียม, ก๊าซธรรมชาติ, โลหะมีค่าและโลหะไร้สกุล นอกจากนี้ยังทำงานในการแจ้งเตือนภัยพิบัติทางธรรมชาติอย่างการติดตามการปะทุของภูเขาไฟ การเกิดแผ่นดินไหว สึนามิและดินถล่ม งานของนักธรณีวิทยาสามารถใช้ในการให้ข้อมูลแก่ประชาชนเรื่องภัยพิบัติและใช้อภิปรายเรื่องการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศด้วย ประวัติใน ค.ศ. 1785 เจมส์ ฮัตตันได้เสนอผลงานตีพิมพ์เรื่อง Theory of the Earth กับราชสมาคมแห่งเอดินบะระ ทำให้เจมส์ ฮัตตันได้รับขนานนามว่าบิดาแห่งธรณีวิทยาสมัยใหม่[1] เขาอธิบายในผลงานตีพิมพ์ว่า โลกต้องเก่าแก่กว่านี้มากขนาดที่มีเวลามากพอที่จะทำให้ภูเขาเกิดการกัดเซาะ และตะกอนสะสมเป็นหินก้อนใหม่ใต้ก้นทะเลและยกตัวขึ้นมาเป็นแผ่นดิน ต่อมาเขาตีพิมพ์เวอร์ชันสองใน ค.ศ. 1795 (Vol. 1, Vol. 2). ผู้ติดตามเจมส์ ฮัตตันที่รู้จักกันในชื่อพลูโตนิสต์ เชื่อว่าหินบนโลกเกิดจากวอลคานิสซึม หรือก็คือหินเกิดจากการลาวาที่เย็นตัวและทับถม ในขณะที่กลุ่มเนปจูนนิสต์ นำโดยอับราฮัม เวอร์เนอร์เชื่อว่าหินบนโลกเกิดจากการตกผลึกของแร่ในมหาสมุทรยุคแรกเริ่มแล้วระดับน้ำทะเลลดระดับลง การศึกษานักธรณีวิทยาจำเป็นต้องมีความรู้ศาสตร์ที่สำคัญอย่าง ฟิสิกส์ คณิตศาสตร์ และเคมี และต้องเรียนวิชาเจาะจงในวิชาธรณีวิทยาอย่าง ศิลาวิทยา วิชาลำดับชั้นหิน วิทยาแร่ บรรพชีวินวิทยา ภูมิศาสตร์กายภาพและโครงสร้างทางธรณีวิทยาเป็นต้น นอกจากความรู้พื้นฐานและความรู้เฉพาะด้านแล้วอาจยังต้องมีความรู้เสริมอย่างการใช้ระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์อันเป็นเทคนิคการสร้างแผนที่ร่วมด้วย ผู้ที่ศึกษาธรณีวิทยาโดยตรงมักมีช่วงเวลาหนึ่งที่จะไปทำการวิจัยและสำรวจภาคสนามร่วมกับทีม (อาจเป็นอาจารย์ เพื่อนหรือผุ้ทรงคุณวุฒิ) ส่วนผู้ที่ไม่ใช้นักธรณีวิทยาอย่างเช่น นักภูมิศาสตร์ วิศวะกรก็อาจทำการศึกษาวิชาธรณีวิทยาด้วย เนื่องจากอาจมีประโยชน์และเพิ่มพูลความสามารถ อ้างอิง
|