|
น้ำโปรยฐานเมฆ ในทางอุตุนิยมวิทยา น้ำโปรยฐานเมฆ หมายถึงริ้วหรือแนวหยาดน้ำฟ้าที่สังเกตได้ ซึ่งตกลงจากเมฆแล้วระเหยหรือระเหิดก่อนถึงพื้นดิน[1] ริ้วหยาดน้ำฟ้าที่ไม่ได้ระเหยก่อนตกถึงพื้นเรียกว่า แนวหยาดน้ำฟ้า (precipitation shaft) สาเหตุที่น้ำโปรยฐานเมฆไม่ตกถึงพื้นเนื่องจากหยาดน้ำฟ้าส่วนใหญ่ที่ตกลงจากที่สูงจะอยู่ในรูปผลึกน้ำแข็ง ซึ่งหลอมเหลวและระเหยเมื่อสัมผัสกับอากาศอุ่นและแห้งเบื้องล่าง[2] น้ำโปรยฐานเมฆพบได้ทั่วไปในทะเลทรายและภูมิอากาศแบบอบอุ่น เช่น ตะวันออกกลาง แอฟริกาเหนือ ออสเตรเลีย และอเมริกาเหนือทางตะวันตก[3] น้ำโปรยฐานเมฆส่งผลต่อสภาพอากาศอย่างหลากหลาย เมื่อหยาดน้ำฟ้าถูกเปลี่ยนจากของเหลวเป็นไอจะลดปริมาณความร้อนในอากาศอย่างสำคัญ เนื่องด้วยน้ำมีความร้อนแฝงของการกลายเป็นไอสูง[4] ในบางกรณีน้ำโปรยฐานเมฆทำให้อุณหภูมิอากาศลดลง ส่งผลให้อากาศหนาแน่นขึ้นและเกิดดาวน์เบิสต์ (downburst) หรือกระแสลมพุ่งลงแนวดิ่ง ซึ่งเป็นอันตรายต่อการบินอย่างยิ่ง นอกจากนี้ดาวน์เบิสต์ยังส่งผลให้เกิดลมกระโชกที่ภาคพื้นดิน[5] อนึ่ง คำว่าน้ำโปรยฐานเมฆตรงกับคำในภาษาอังกฤษคือ virga ซึ่งมีรากศัพท์จากภาษาละตินที่แปลว่า "กิ่งก้าน"[6] อ้างอิง วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ น้ำโปรยฐานเมฆ
|
