พระราชพงศาวลีพระมหากษัตริย์รัฐเกอดะฮ์

พระราชพงศาวลีพระมหากษัตริย์รัฐเกอดะฮ์พบได้ในตำรามลายูดั้งเดิมสองแห่ง อันแรกคือฮีกายัตมะโรงมหาวงศ์ พงศาวดารที่เขียนขึ้นในช่วงปลายคริสต์ศตวรรษที่ 16 และ อัตตารีค ซาลาซีละฮ์ เกอดะฮ์ ('พงศาวลีแห่งเกอดะฮ์') ประวัติศาสตร์ที่ได้รับการรับรองจากราชวงศ์ซึ่งตีพิมพ์ใน ค.ศ. 1928 อย่างไรก็ตาม บันทึกเหล่านี้ไม่ได้ให้ลำดับวงศ์ตระกูลของผู้ปกครองรัฐเกอดะฮ์ยุคแรกที่สอดคล้องกัน โดยฮีกายัตรายงานว่า ผู้นำคนแรกของเกอดะฮ์คือมะโรง มหาวงศ์ ส่วนซาลาซีละฮ์ระบุว่าผู้นำคนแรกของเกอดะฮ์คือเดอร์บาร์ ราจาที่ 1 ผู้มีต้นตระกูลจากเปอร์เซียในคริสต์ศตวรรษที่ 9^[1]

ถึงกระนั้น ฮีกายัตและซาลาซีละฮ์มีความคล้ายคลึงกับบางส่วน โดยส่วนสำคัญที่สุดคือทั้งสองตำราระบุว่าผู้นำคนแรกที่เข้ารีตอิสลามใช้พระนามว่า สุลต่านมูซัฟฟาร์ ชะฮ์ แม้ว่าพระนามเดิมของพระองค์นั้นต่างจากพระนามปัจจุบันก็ตาม ฮีกายัตระบุว่า ราจา พระองค์มหาวงศ์ (Raja Phra Ong Mahawangsa) เป็นบุคคลที่เข้ารับอิสลามคนแรก ส่วนซาลาซีละฮ์ระบุว่าบุคคลนั้นคือเดอร์บาร์ ราจาที่ 2^[2] พระราชพงศาวลีนี้อิงจากซาลาซีละฮ์ที่ได้รับการรับรองจากราชวงศ์ ตามธรรมเนียมเกอดะฮ์ จุดเริ่มต้นของรัชสมัยสุลต่านมุดซัฟฟาร์ ชะฮ์ที่ 1 โดยทั่วไปอยู่ใน ค.ศ. 1136^[3]

• Ahmad Sarji Abdul Hamid (2011), The Encyclopedia of Malaysia, vol. 16 - The Rulers of Malaysia, Editions Didier Millet, ISBN 978-981-3018-54-9
• Buyong Adil (1980), Sejarah Kedah (History of Kedah), Dewan Bahasa dan Pustaka.