|
พระเจ้าฉี่
พระเจ้าฉี่ (จีน: 啟) เป็นพระมหากษัตริย์ราชวงศ์เซี่ย ครองราชย์เป็นเวลาประมาณเก้าถึงสิบปี[1][2] และเป็นพระราชโอรสของพระเจ้าอวี่กับพระนางหนี่เจียว เมื่อพระราชบิดาของพระองค์ชราลงก็ได้แสดงความจำนงที่จะยกราชสมบัติให้โป๋อี้ ขุนนางผู้หนึ่งที่พระเจ้าอวี่เห็นว่ามีสติปัญญาสมควรที่จะครองราชย์สืบต่อจากพระองค์ แต่เมื่อพระเจ้าอวี่เสด็จสวรรคต โป๋อี้ก็ไม่ยอมรับเป็นหัวหน้าเผ่า โดยอ้างว่า ตนเป็นแค่ขุนนางผู้น้อย รับราชการมาเพียง 3 ปี เห็นควรให้ “ฉี่” พระราชโอรสของพระเจ้าอวี่ ครองราชย์สืบต่อไป ขุนนางทั้งหลายก็เห็นด้วย พระองค์จึงได้ขึ้นครองราชย์สืบต่อจากพระราชบิดา ตั้งแต่นั้นมา ระบบคัดเลือกหัวหน้าเผ่าด้วยการเลือกตั้งคนดีก็ถูกยกเลิกไป ระบบที่สืบราชสมบัติต่อในเชื้อสายราชวงศ์ได้ปรากฏขึ้น ราชวงศ์เซี่ยจึงนับได้ว่าเป็นราชวงศ์แรกในยุคทาสของประวัติศาสตร์จีน[3] พระราชประวัติครอบครัวพระราชบิดาของพระเจ้าเซี่ยฉี่ คือพระเจ้าเซี่ยอวี่ ปฐมกษัตริย์ผู้ก่อตั้งราชวงศ์เซี่ย พระองค์ทรงอภิเษกกับ นางหนี่เจียว จนประสูติพระเจ้าฉี แต่แล้วรัชทายาทฉีก็ไม่ได้เป็นกษัตริย์องค์ต่อไป แต่เนื่องมาจากการเรียกร้องจากประชาชน ทำให้รัชทายาทฉีได้รับเลือกให้เป็นรัชทายาท เริ่มต้นประเพณีราชวงศ์ ต่อมาพระเจ้าฉีมีลูกชายคนหนึ่งชื่อว่า พระเจ้าไท่คัง ซึ่งกลายเป็นกษัตริย์องค์ต่อไป พระราชกรณียกิจที่สำคัญในประชุมพงศาวดารไม้ไผ่ได้บันทึกเหตุการณ์ในการครองราชย์ของพระเจ้าฉีไว้ว่า[4]
สถานที่ที่คาดว่าเกี่ยวข้องกับพระองค์นครซินจ้ายเชื่อว่าก่อตั้งโดยพระเจ้าฉี่ และเป็นเมืองหลวงของราชวงศ์เซี่ยจนกระทั่งพระเจ้าเซ่าคัง ลูกหลานของพระเจ้าฉี่ เข้าควบคุมราชวงศ์นี้[5] อ้างอิง
ข้อมูล
|
||||||||||||||||||||||||||||
