Share to:

 

พิพิธภัณฑ์ศิลปะสมัยใหม่

พิพิธภัณฑ์ศิลปะสมัยใหม่
The Museum of Modern Art
พิพิธภัณฑ์ศิลปะสมัยใหม่, นครนิวยอร์ก
แผนที่
ก่อตั้ง7 พฤศจิกายน 1929; 95 ปีก่อน (1929-11-07)
ที่ตั้ง11 ถนน 53 ฝั่งตะวันตก, แมนฮัตตัน
นครนิวยอร์ก
พิกัดภูมิศาสตร์40°45′42″N 73°58′39″W / 40.7616°N 73.9776°W / 40.7616; -73.9776
จำนวนผู้เยี่ยมชม706,060 (2020)[1]
ผู้อำนวยการเกล็น ดี. โลว์รีย์
ภัณฑารักษ์แอนน์ เท็มคิน
ขนส่งมวลชนรถไฟใต้ดิน: Fifth Avenue/53rd Street (แม่แบบ:NYCS trains)
บีส: แม่แบบ:NYC bus link
เว็บไซต์www.moma.org

พิพิธภัณฑ์ศิลปะสมัยใหม่ (อังกฤษ: Museum of Modern Art) เป็นพิพิธภัณฑ์ศิลปะตั้งอยู่บนถนน 53 ฝั่งตะวันตก, ระหว่าง 5th และ 6th Avenue ย่านมิดทาว์น แมนฮัตตัน ในนครนิวยอร์กซิตี้ MoMA มีส่วนสำคัญในการพัฒนาและเป็นที่เก็บรวบรวมงานศิลปะสมัยใหม่และมักจะได้รับการกล่าวขานว่าเป็นพิพิธภัณฑ์ที่มีอิทธิพลมากที่สุดของศิลปะสมัยใหม่ งานศิลปะซึ่งถูกรวบรวมไว้ที่นี้ มีทั้งศิลปะสมัยใหม่และศิลปะร่วมสมัย เช่น ผลงานสถาปัตยกรรมและการออกแบบ, ภาพวาด, รูปปั้น, ภาพถ่าย, สิ่งพิมพ์และหนังสือแสดงผลงานของศิลปิน, ภาพยนตร์และสื่ออิเล็กทรอนิกส์

ห้องสมุดของที่นี้รวบรวม หนังสือกว่า 300,000 เล่ม หนังสือศิลปินและวารสารรวมทั้งไฟล์แต่ละไฟล์ได้มากกว่า 70,000 ศิลปิน คลังมีเนื้อหาหลักที่เกี่ยวข้องกับแหล่งประวัติศาสตร์ของศิลปะสมัยใหม่และร่วมสมัย นอกจากนี้ MoMA ยังเป็นแหล่งรวมร้านอาหารที่ได้รับรางวัล, ชื่อ “The Modern” ดำเนินการโดยพ่อครัว Gabriel Kreuther

ประวัติ

แนวคิดริเริ่มสำหรับพิพิธภัณฑ์ศิลปะสมัยใหม่ได้รับการพัฒนาในปี ค.ศ. 1928 โดย Abby Aldrich Rockefeller (ภรรยาของ John D. Rockefeller Jr.) และเพื่อนของเธอคือ Lillie P. Bliss และ Mary Quinn Sullivan. พวกเขาเป็นที่รู้จักกันเป็นอย่างหลากหลาย ในนาม"คุณผู้หญิง"หรือ"ผู้หญิงอันเป็นที่รัก"หรือ"ผู้หญิงใจแข็ง" พวกเขาเช่าพิพิธภัณฑ์ใหม่ในช่องว่างให้เช่าในอาคาร Heckscher ที่ 730 Fifth Avenue ในแมนฮัตตันและจะเปิดให้ประชาชนวันที่ 7 พฤศจิกายน 1929, เก้าวันหลังจาก เหตุการณ์ Wall Street Crash . Abby ได้เชิญ invited A. Conger Goodyear, อดีตประธานคณะกรรมการมูลนิธิของ Albright Art Gallery ใน Baffalo, New York, เพื่อเป็นประธานของพิพิธภัณฑ์ใหม่ Abby กลายเป็นเหรัญญิก ในขณะที่MoMAจัดเป็นเป็นพิพิธภัณฑ์ชั้นนำของอเมริกาแห่งเดียวแห่งแรกในแมนฮัตตันที่อุทิศเฉพาะกับศิลปะสมัยใหม่ในยุโรป

A. Conger Goodyear Paul J. Sachsและ Crowninshield เข้าร่วมเขาเป็นผู้ก่อตั้งมูลนิธิฯ Sachs้ ผู้อำนวยการและภัณฑารักษ์ สิ่งพิมพ์และภาพวาดที่ Fogg Art Museum ที่ Harvard University, A. Conger Goodyear ถามเขาเพื่อแนะนำผู้อำนวยการ Moma โดยPaul J. Sachs แนะนำAlfred H. Barr Jr.ภายใต้การแนะนำ เและบริหารของAlfred H. Barr Jr. พิพิธภัณฑ์ขยายตัวได้อย่างรวดเร็วจากแปดภาพพิมพ์และวาดภาพหนึ่ง เงินกู้ก้อรแรกได้รับการอนุมั่ประสบความสำเร็จเป็นครั้งแรกในเดือนพฤศจิกายนปี 1929 ทำให้มีการแสดงกภาพวาดที่วาดโดย Van Gogh, Gauguin, Cézanne และ Seurat.

พิพิธภัณฑ์หอศิลป์แบ่งออกเป็น6 ห้อง และมีสำนักงานอยู่ชั้นที่ 12 ในอาคาร Heckscher และย้ายออกเป็นสามสถานที่ชั่วคราวภายในสิบปีถัดไปตั้งอยู่หกครั้งแรกในห้องพักของและสามีของ Abby John D. Rockefeller Jr.ต่อต้าน พิพิธภัณฑ์ เช่นเดียวกับศิลปะสมัยใหม่และปฏิเสธที่จะปล่อยเงินสำหรับกิจการที่ได้จะได้รับจากแหล่งลงทุนอื่นอื่น และรวมถึงการเปลี่ยนสถานที่ตั้งชั่วคราว ในสุดเขาจึงตัดสินใจบริจาคที่ดินปัจจุบันและอื่นอื่น ซึ่งเพียงพอที่จะทำให้ John D. Rockefeller Jr. เป็นผู้มีพระคุณที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของ The Museum of Modern Art

ในช่วงเวลาที่ผ่านมาพิพิธภัณฑ์ได้มีส่วนร่วมในการการจัดแสดงนิทรรศการของศิลปินที่มีชื่อเสียง เช่นนิทรรศการ Vincent Van Gogh ในวันที่ 4 พฤศจิกายน 1935 ที่มีภาพน้ำมัน60รูปและ50ภาพวาดจากเนเธอร์แลนด์และข้อความจดหมายที่ตัดตอนมาจากตัวอักษรของศิลปิน ซึ่งนิทรรศการนี้ถือว่าประสบความสำเร็จของประชาชนที่สำคัญและได้รับการกล่าวขาญว่า"เป็นตัวแนะนำรอยต่อVincent van Goghเข้ากับศิลปะร่วมสมัย

นอกจากนี้พิพิธภัณฑ์แห่งนี้ยังได้รับชื่อเสียงระดับประเทศ นิทรรศการย้อนอดีตPicasso 1939-1940จัดขึ้นร่วมกับ Art Institute of Chicago ในช่วงของการทำงานที่นำเสนอเรื่อง reinterpretation สำคัญของ Picasso ในอนาคต สำหรับนักวิชาการและนักประวัติศาสตร์ศิลปะ ทั้งหมดนี้จัดโดย Barrหัวเรือใหญ่ของพิพิธภัณฑ์ ซึ่งต่อมานืทรรศการครั้งนี้ได้เป็นต้นแบบที่พิพิธภัณฑ์อื่นอื่นในยุคหลังหลังยึดเป็นแบบอย่าง

เมื่อบุตรชายของเนลสัน Abby Rockefeller ได้รับเลือกจากคณะกรรมการมูลนิธิที่จะเป็นประธานในปี 1939 เมื่ออายุสามสิบเขาเป็นส่วนสำคัญในการกระตุ้นเผยแพร่และ เป็นแหล่งเงินทุน, ในเข้าซื้อกิจการและการขยายตัวตามมาในสำนักงานใหญ่ใหม่บนถนนสายที่53 ต่อมาน้องชายDavid Rockefelleได้เข้าร่วมเป็นคณะกรรมการของพิพิธภัณฑ์มูลนิธิ, ในปี 1948 และได้เป็นประธานต่อจากNelsonหลังจากNelsonเอาขึ้นตำแหน่งเป็นผู้ว่าราชการรัฐนิวยอร์กในปี 1958

นิทรรศการ

ในช่วงประวัติศาสตร์ที่ผ่านมา, MoMA ได้จัดนิทรรศการชั่วคราที่สามารถอธิบายยุคสมัยของวงการศิลปะได้อย่างดี

  • 1949: exhibition house by Marcel Breuer
  • 1950: exhibition house by Gregory Ain[2]
  • 1955: Japanese exhibition house
  • 2008: Prefabricated houses planned[3][4] by:
    • Kieran Timberlake Architects
    • Lawrence Sass
    • Jeremy Edmiston and Douglas Gauthier
    • Leo Kaufmann Architects
    • Richard Horden

อ้างอิง

Citations

  1. ↑ The Art Newspaper, List of most-visited museums in 2020, March 31, 2021
  2. ↑ Denzer, Anthony (2008). Gregory Ain: The Modern Home as Social Commentary. Rizzoli Publications. ISBN 0-8478-3062-4. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-06-17. สืบค้นเมื่อ 2010-12-13.
  3. ↑ "MoMA Announces Selection of Five Architects to Display Prefabricated Homes Outside Museum in Summer 2008" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2011-06-24. สืบค้นเมื่อ 2010-12-13.
  4. ↑ Pogrebin, Robin (January 8, 2008). "Is Prefab Fab? MoMA Plans a Show". The New York Times. สืบค้นเมื่อ 2008-05-24.

ข้อมูล

  • Allan, Kenneth R. "Understanding Information", in Conceptual Art: Theory, Myth, and Practice. Ed. Michael Corris. Cambridge: Cambridge University Press, 2004. pp. 144–168.
  • Barr, Alfred H; Sandler, Irving; Newman, Amy (January 1, 1986). Defining modern art: selected writings of Alfred H. Barr, Jr (ภาษาอังกฤษ). New York: Abrams. ISBN 0810907151.
  • Bee, Harriet S. and Michelle Elligott. Art in Our Time. A Chronicle of the Museum of Modern Art, New York 2004, ISBN 0-87070-001-4.
  • Fitzgerald, Michael C. Making Modernism: Picasso and the Creation of the Market for Twentieth-Century Art. New York: Farrar, Straus and Giroux, 1995.
  • Geiger, Stephan. The Art of Assemblage. The Museum of Modern Art, 1961. Die neue Realität der Kunst in den frühen sechziger Jahren, (Diss. University Bonn 2005), München 2008, ISBN 978-3-88960-098-1.
  • Harr, John Ensor and Peter J. Johnson. The Rockefeller Century: Three Generations of America's Greatest Family. New York: Charles Scribner's Sons, 1988.
  • Kert, Bernice. Abby Aldrich Rockefeller: The Woman in the Family. New York: Random House, 1993.
  • Lynes, Russell, Good Old Modern: An Intimate Portrait of the Museum of Modern Art, New York: Athenaeum, 1973.
  • Reich, Cary. The Life of Nelson A. Rockefeller: Worlds to Conquer 1908–1958. New York: Doubleday, 1996.
  • Rockefeller, David (2003). Memoirs. New York: Random House. ISBN 978-0812969733.
  • Schulze, Franz (June 15, 1996). Philip Johnson: Life and Work. Chicago: University Of Chicago Press. ISBN 978-0226740584.
  • Staniszewski, Mary Anne (1998). The Power of Display. A History of Exhibition Installations at the Museum of Modern Art. MIT Press. ISBN 978-0262194020.
  • Wilson, Kristina (2009). The Modern Eye: Stieglitz, MoMA, and the Art of the Exhibition, 1925–1934. New Haven: Yale University Press. ISBN 978-0300149166.
  • Lowry, Glenn D. (2009). The Museum of Modern Art in this Century. Museum of Modern Art. ISBN 978-0870707643.

แหล่งข้อมูลอื่น

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ พิพิธภัณฑ์ศิลปะสมัยใหม่
Stub icon

บทความพิพิธภัณฑ์นี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

ดูเพิ่มที่โครงการวิกิพิพิธภัณฑ์
Kembali kehalaman sebelumnya