ยุทธการที่เซกิงาฮาระยุทธการที่เซกิงาฮาระ (ชินจิไต: 関ヶ原の戦い; คีวจิไต: 關ヶ原の戰い, ถอดอักษรโรมันแบบเฮปเบิร์น: Sekigahara no Tatakai) เป็นศึกชี้ขาดเมื่อวันที่ 21 ตุลาคม ค.ศ. 1600 (ปีเคโชที่ 5, วันที่ 15 เดือน 9) ในบริเวณที่ปัจจุบันคือจังหวัดกิฟุ ประเทศญี่ปุ่น ใน่ชวงสิ้นสุดของยุคเซ็งโงกุ ยุทธการนี้เป็นการสู้รบระหว่างกองกำลังของโทกูงาวะ อิเอยาซุต่อฝ่ายแนวร่วมที่จงรักภักดีต่อตระกูลโทโยโตมิ ภายใต้การนำของอิชิดะ มิตสึนาริ โดยมีบางคนแปรพักตร์ทั้งก่อนและระหว่างสงคราม ทำให้ฝ่ายโทกูงาวะเป็นฝ่ายชนะ ยุทธการที่เซกิงาฮาระเป็นยุทธการที่ใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์ญี่ปุ่นยุคศักดินา และมักถือเป็นยุทธการที่สำคัญที่สุด ความพ่ายแพ้ของโทโยโตมินำไปสู่การสถาปนารัฐโชกุนโทกูงาวะ โทกูงาวะ อิเอยาซุใช้เวลาอีกสามปีในการรวบรวมอำนาจเหนือตระกูลโทโยโตมิและไดเมียวหลายคน แต่ยุทธการที่เซกิงาฮาระถือเป็นจุดเริ่มต้นอย่างไม่เป็นทางการของรัฐโชกุนโทกูงาวะที่ปกครองญี่ปุ่น 2 ศตวรรษครั้งจนถึง ค.ศ. 1868[5] การรบเมื่อฮิเดโยชิเสียชีวิตในปี ค.ศ.1598 ตัวอิเอยาสุก็วางแผนที่จะริบอำนาจของตระกูลโทโยโทมิ แต่อิชิดะ มิตสึนาริและบรรดาไดเมียวทางภาคตะวันตกไม่ยินยอม รวมทั้งตัวอุเอสึงิ คาเงะคัตสึกับนาโอเอะ คาเนะสึกุ ก็ไม่เห็นด้วยกับอิเอยาสุ ทางด้านอิชิดะจึงเปิดฉากโจมตีโดยร่วมมือกับชิมาสุเข้าโจมตีปราสาทฟุชิมิ เมื่อปราสาทฟุชิมิถูกตีแตก อิเอยาสุจึงต้องรับศึกสองด้าน คือทัพอิชิดะและทัพอุเอสึงิ ดังนั้นอิเอยาสุตัดสินใจรับศึกกับทัพอิชิดะที่ทุ่งเซกิงาฮาระ และแบ่งอีกทัพหนึ่งไปรับกับทัพอุเอสึงิ 21 ตุลาคม ค.ศ. 1600 ทัพอิชิดะและทัพโทกุงาวะก็เปิดฉากสู้รบกัน โดยในช่วงแรกฝ่ายอิชิดะและพันธมิตรได้เปรียบ แต่มีขุนพลคนหนึ่งชื่อโคบายาคาวะ ฮิเดะอากิ กลับลังเลไม่ยอมเคลื่อนทัพ ทางฝ่ายอิเอยาสุที่กำลังเสียเปรียบจึงเข้าเจรจาลับกับตัวฮิเดะอากิแต่ฮิเดะอากิก็ลังเล สุดท้ายอิเอยาสุจึงให้ทหารระดมยิงปืนไฟใส่ค่ายโคบายาคาวะ ทำให้โคบายาคาวะ ฮิเดะอากิ, คุสึกิ โมโตสึนะ, วากิซากะ ยาสุฮารุ, อะกาสะ นาโอะยาสุ และโองาวะ สุเกะทาดะ ทรยศอิชิดะ และเข้าโจมตีกองทัพโอตานิทันที จากเหตุการณ์ครั้งนี้ทำให้โอตานิ โยชิสึกุตัดสินใจทำเซ็ปปุกุ ส่วนชิมะ ซากอน ก็ได้สละชีวิตตนเอง เพื่อให้มิตสึนาริได้หลบหนี และบรรดากองทัพฝ่ายตะวันตกก็ต่างถอยทัพกลับดินแดนของตน ผลที่ตามมาจุดเริ่มต้นของรัฐโชกุนโทกูงาวะหลังการประหารชีวิตอิชิดะ มิตสึนาริ โคนิชิ ยูกินางะ และอันโกกูจิ เอเกในที่สาธารณะเมื่อวันที่ 6 พฤศจิกายน อิทธิพลและชื่อเสียงของตระกูลโทโยโตมิและฝ่ายที่จงรักภักดีตระกูลนี้ลดลงอย่างมาก[6] โทกูงาวะ อิเอยาซุจัดสรรที่ดินและศักดินาแก่ผู้มีส่วนร่วมใหม่ โดยให้รางวัลผู้ที่ช่วยเหลือเขา และแทนที่ ลงโทษ หรือเนรเทศผู้ที่ต่อสู้กับเขา ด้วยเหตุนี้ ทำให้เขาควบคุมดินแดนโทโยโตมิในอดีตหลายแห่ง[7] ในเวลานั้น ยุทธการนี้ถือเป็นความขัดแย้งภายในระหว่างรัฐบริวารของโทโยโตมิ อย่างไรก็ตาม ใน ค.ศ. 1603 จักรพรรดิโกะ-โยเซแต่งตั้งอิเอยาซุเป็นโชกุน[8][6] ซึ่งเป็นตำแหน่งที่ว่างตั้งแต่รัฐโชกุนอาชิกางะล่มสลายเมื่อ 27 ปีก่อน[9] ยุทธการนี้จึงกลายเป็นเหตุการณ์ที่มีความสำคัญ สนามรบบริเวณที่ตั้งของสนามรบได้รับการบรรจุเป็นสถานที่ทางประวัติศาสตร์แห่งชาติญีปุ่นใน ค.ศ. 1931 บริเวณนี้ประกอบด้วยที่ตั้งเดิมของโทกูงาวะ อิเอยาซุ (徳川家康最初陣地) ตำแหน่งสุดท้ายของโทกูงาวะ อิเอยาซุ (徳川家康最後陣地) ตำแหน่งของอิชิดะ มิตสึนาริ (石田三成陣地) กระโจมไฟโอกายามะ (岡山烽火場) สุสานโอตานิ โยชิตสึงุ (大谷吉隆墓) คูบิซูกะตะวันออก (東首塚) และคูบิซูกะตะวันตก (西首塚)[10] อ้างอิง
บรรณานุกรม
อ่านเพิ่มPaul Davis used the following sources to compile the chapter "Sekigahara, 21 October 1600" in 100 Decisive Battles: From Ancient Times to the Present "Sekigahara, 21 October 1600."
แหล่งข้อมูลอื่น
|