|
ระดับน้ำทะเล
 ระดับทะเลปานกลาง[หมายเหตุ 1] (อังกฤษ: Mean Sea-Level) หรือ ร.ท.ก. หรือ MSL[1] เป็นค่าการวัด ระดับน้ำทะเลขึ้นสูงสุด (High Tide : HT) และลงต่ำสุด (Low Tide : LT) ของแต่ละวันในช่วงระยะเวลาที่กำหนด แล้วนำค่ามาเฉลี่ยเป็นระดับน้ำทะเลปานกลาง สำหรับระยะเวลาที่ทำการรังวัดโดยทั่วไปจะต้องวัดเป็นเวลา 19 ปี[1] ตามวัฏจักรของน้ำ ระดับน้ำทะเลปานกลางของแต่ละบริเวณทั่วโลกอาจจะมีความสูงไม่เท่ากัน ประเทศไทยในประเทศไทย กรมอุทกศาสตร์ กองทัพเรือ สร้างสถานีตรวจวัดระดับน้ำแห่งแรกขึ้นที่เกาะหลัก จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ ใน พ.ศ. 2453[1][2][3] จากนั้นทำการวัดอย่างต่อเนื่องใช้เวลาในการวัด 5 ปี แล้วนำมาหาค่าเฉลี่ย เพื่อใช้เป็นค่าระดับน้ำทะเลปานกลาง[1][2][3] ให้มีค่า 0.000 เมตร ที่ 11°47′47.67″N 99°48′52.92″E / 11.7965750°N 99.8147000°E[หมายเหตุ 2][3] ทำการถ่ายโยงมายังหมุด BMA[1][3] (ซึ่งถือว่าเป็นหมุดหลักฐานหมุดแรกของประเทศไทย[1]) ที่ 13°46′23.74″N 100°31′45.39″E / 13.7732611°N 100.5292750°E[หมายเหตุ 3] ซึ่งมีค่าระดับน้ำทะเลปานกลาง 1.4477 เมตร[1][3] ต่อมากรมแผนที่ทหาร ได้ทำการถ่ายระดับจากหมุดระดับของสถานีวัดระดับน้ำเกาะหลัก ไปตามโครงข่ายหมุดหลักฐานจนครอบคลุมทั้งประเทศ[2][3] การวัดระดับน้ำทะเลปานกลางสามารถนำไปใช้ประโยชน์ ในมาตรฐานการเปรียบเทียบระดับความสูงต่ำของภูมิประเทศ (พิกัดอ้างอิงทางดิ่ง)[1][2] หรือสิ่งก่อสร้างในงานสำรวจฯ งานก่อสร้างฯ และงานทั่วไป ดูเพิ่มหมายเหตุ
อ้างอิง
|
